17-03-2022

سوره طلاق ، مدنی 12 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

1. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) زمانی كه طلاق داديد زنان را ، پس طلاق دهيد ايشان را برای عده ( تعداد ) ايشان و حساب كنيد ( بشماريد ) عده ( تعداد ) را و تقوی ( پرهيزگاری ) كنيد خداوند سرورتان را ، بيرون نكنيد ايشان را از خانه هايشان و بيرون نروند مگر اينكه بياورند به گناه آشكاری معلوم شده ای و اين است حدود ( قوانين ) خداوند و كسی كه تعدی ( تجاوز ) ميكند حدود ( قوانين ) خداوند را ، پس ظلم كرده است خودش را ، نمی دانی شايد خداوند حادث ( پديدار ) كند بعد آن كاری را

2. پس آنگاه كه رسيدند مهلتشان را ، پس نگهداريد ايشان را به نيكی يا پس جدا شويد ايشان را به خوبی و شاهد بگيريد دو عادلی را از خودتان و به پا داريد شهادت را برای خداوند ، اين شمايان موعظه ميشويد به آن كسی كه ايمان می آورد به خداوند و روز آخر و كسی كه تقوی ( پرهيزگاری ) می كند خداوند را ، قرار می دهد برايش خروجگاهی ( فرارگاهی ، راه نجاتی ) را

3. و روزی می دهدش از جايی [كه] گمان نمی كند و كسی كه توكل می كند برای خداوند ، پس اوست حسابش ، بدرستی خداوند رساننده كارش [می باشد] ، قرار داده است خداوند برای هر چيزی اندازه ای ( مقداری ) را

4. و آنان كه نااميد شدند از محيض ( عادت ماهيانه زنان ) از زنانتان اگر شك كرديد ، پس عده ايشان سه ماههايی [است] و آنان كه حيض نشده اند و زنان بارداران مهلتشان [اين است] كه وضع كنند ( بزايند ) بارشان را ( فرزندشان را ) و كسی كه تقوی ( پرهيزگاری ) می كند خداوند را ، قرار می دهد برايش از كارش آسودگی ( راحتی ، گشايشی ) را

5. آن كار ( فرمان ) خداوند [است كه]  نازل كرد آن را به سويتان و كسی كه تقوی ( پرهيزگاری ) می كند خداوند را ، می زدايد از او بدی هايش را و بزرگ دارد برايش اجری ( پاداشی ) را

6. اسكان دهيد ايشان را از جايی [كه] سكنی گزيديد از [آنچه كه] دريافتيد ( استطاعت داشتيد ) و آزار نكنيد ايشان را برای اينكه تنگ كنيد برايشان [زندگی را] و اگر باشند دارندگان باری ( حامله ای ) ، پس انفاق ( هزينه ) كنيد برايشان تا اينكه وضع كنند ( بزايند ) بارشان ( فرزندشان ) را ، پس اگر شير دهند برايتان ( برای فرزندانتان ) ، پس بدهيد ايشان را مزدهايشان ( اجرهايشان ) را و فرمان دهيد مابينتان به نيكی و اگر مشكل شد شما را ، پس به زودی شير دهد برايش ديگری

7. بايد انفاق ( هزينه ) كند دارای وسعی از توانايش و كسی كه اندازه ( محدود ) شود برايش رزقش ، پس ميبايست انفاق ( هزينه ) كند از آنچه كه داد او را خداوند ، مكلف نمی كند خداوند شخصی را ، مگر آنچه كه داد او را ، به زودی قرار می دهد خداوند بعد سختی آسانی را

8. و چه بسيار از قريه ای كه تعدی ( تجاوز ) كرد از فرمان سرورش و رسولانش ، پس حسابش را رسيديم حسابی شديدی را و عذاب داديمش عذابی نكره ای ( ناشناس و ناخوش آيندی ) را

9. پس چشيد وخامت ( سنگينی ) كارش را و باشد عاقبت كارش زيانی ( زيانكاری )

10. آماده كرد خداوند برايشان عذابی شديدی را ، پس تقوی ( پرهيز ) كنيد خداوند را ای دارندگان خردها ( انديشه ها ) ، كسانی كه ايمان آورديد نازل كرده است خداوند به سويتان ذكری ( يادآوری ) را

11. رسولی [كه] می خواند برايتان آيات خداوند را آشكارهايی ، برای اينكه خارج كند كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را از تاريكيها به سوی نور و كسی كه ايمان می آورد به خداوند و عمل می كند صالحی را ، داخل می كند او را باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها ، جاودانانند در آن ابدی ( هميشگی ) ، نيكو كرده است خداوند برايش رزقی را

12. خداوند كسی است [كه] خلق كرد هفت آسمانهايی [را] و از زمين همانندشان [را] ، نازل میشود فرمان مابينشان برای اينكه بدانيد كه بدرستی خداوند برای هر چيزی قادری ( توانايی ) [است] و بدرستی خداوند احاطه كرده است به هر چيزی علمی ( دانشی ؛ آگاهی ) را