سوره مجادله

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

26-03-2022

سوره مجادله ، مدنی 22 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

بدرستی شنيده است خداوند سخن آن كس ( آن زن ) را كه مجادله ( بگو مگو ) می كرد تو را در [باره] زوجش ( شوهرش ) و شكايت ( گله ) می كرد به جانب خداوند و خداوند می شنود محاوره ( گفتگوی ) شما دو نفر را ، بدرستی خداوند شنوای بينايی [است]
كسانی كه وانمود ( اظهار ) می كنند از شما از زنانشان را ، نيستند ايشان مادرانشان كه مادرانشان [نيستند] مگر آنكه ( آن زنی كه ) زاييد ايشان را و بدرستی ايشان حتما می گويند ناپسندی ( ناخوش آيندی ) را از سخن و باطلی ( ياوه ای ) را و بدرستی خداوند حتما عف كننده ای آمرزنده ای [است]
و كسانی كه اظهار ( وانمود ) می كنند از زنانشان ، سپس عودت می كنند ( پشيمان ميشوند ) برای آنچه كه گفتند ، پس [بر عهده ايشان است] آزاد كردن بسته شده ای ( باز كردن دربند و اسيری ) از قبل اينكه لمس كنند آن دو [همديگر را] ، آن شمايان موعظه می شويد به آن و خداوند به آنچه كه عمل می كنيد آگاهی [است]
پس كسی كه نيافته است ، پس روزه [بگيرد] دو ماه پشت سر هم ( دو پی در پی ) ، از قبل اينكه لمس كنند آن دو [همديگر را] ، پس كسی كه استطاعت ( توانايی ) نداشته است ، پس خوراندن شصت مسكينی ، آن برای اينكه ايمان آوريد به خداوند و رسولش و اين حدود ( قوانين ) خداوند است و برای كافران عذابی دردناكی [است]
بدرستی كسانی كه دشمنی ( مخالفت ) می كنند خداوند و رسولش را ، ذليل ( خوار ) شوند ، همچنان كه خوار شد كسانی كه از قبل ايشان [بودند] و نازل كرده ايم آيات بيناتی ( دلايل آشكاری ) را ، و برای كافران عذابی خوار كننده ای [است]
روزی كه مبعوث می كند ( برمی انگيزد ) ايشان را خداوند همگی ، پس خبر می دهد ايشان را به آنچه كه عمل كردند ، محاسبه ( حساب و شمارش ) كردش خداوند و [در حاليكه] فراموش كردندش و خداوند بر هر چيزی شاهدی [است]
آيا نديده ای [كه] بدرستی خداوند می داند آنچه را كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است ، نباشند از نجوايی ( سخن در گوشی ) سه تايی ( سه نفری ) را مگر اينكه اوست چهارمين ايشان و نه پنج تايی ( نفری ) را مگر اينكه اوست ششمين ايشان و نه نزديكتر ( كمتر ) از آن و نه بيشتر ، مگر اينكه اوست همراه ايشان هر كجا [كه] باشند ، سپس خبر می دهد ايشان را به آنچه كه عمل كردند روز قيامت ، بدرستی خداوند به هر چيزی دانايی [است]
آيا نظاره نكرده ای به سوی كسانی كه نهی شدند از سخن پنهانی ، سپس اعاده می شوند ( برمی گردند ) برای آنچه كه نهی شدند از آن و نجوی می كنند به گناه و عدوان ( تعدی و تجاوز ) و معصيت ( عصيان ) رسول را و زمانی كه آمدند تو را زنده باش گويند تو را به آنچه كه زنده باش نگفته اند تو را به آن خداوند را و می گويند در خويشتن [كه] چرا عذاب نمی كند ما را خداوند به آنچه كه می گوييم ، حسابشان جهنم [است كه] كشيده می شوند آن را ( وارد ميشوندش ) ، پس بد عاقبتی ( سرنوشت و سرانجامی ) [است]
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه نجوی می كنيد ، پس نجوی نكنيد به گناه و تعدی ( عدوان ) و معصيت ( نا فرمانی ) رسول و نجوی كنيد به خوبی و تقوی و پرهيزگاری كنيد خداوند را ، كسی كه به سويش جمع آوری می شويد
جز اين نيست كه نجوی از [كار] شيطان [است] برای اينكه اندوهگين كند كسانی را كه ايمان آوردند و نيست به ضرر دهنده ايشان چيزی را ، مگر به اذن خداوند و برای خداوند ، پس ميبايست توكل كند مومنان
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه گفته شود برايتان جا باز كنيد در مجلسها ، پس جا باز كنيد ، جا باز می كند خداوند برايتان و زمانی كه گفته شود برخيزيد ، پس برخيزيد ، بلند می كند خداوند كسانی را كه ايمان آوردند از شما و كسانی را كه داده شدند دانش را درجاتی [است] و خداوند به آنچه كه عمل می كنيد آگاهی [است]
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه نجوی كرديد رسول را ، پس پيش فرستيد پيش روی ( قبل ) نجوايتان صدقه ای را ، آن بهتری [است] برايتان و پاكتر ، پس اگر نيافتيد ، پس بدرستی خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]
آيا هراسيديد كه پيش فرستيد پيش روی نجوايتان صدقه هايی را ، پس آنگاه كه عمل نكرده ايد و بخشيد ( توبه پذيرفت ) خداوند برايتان ، پس به پا داريد نماز را و بدهيد زكات را و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را و خداوند آگاه [است] به آنچه كه عمل می كنيد
آيا نظاره نكرده ای به سوی كسانی كه دوستی ميكنند قومی را [كه] خشم ( غضب ) كرد خداوند برايشان ، نبود ايشان از شما و نه از ايشان و سوگند می خورند بر دروغ و [در حاليكه] ايشان می دانند
آماده كرد خداوند برايشان عذابی شديدی را ، بدرستی ايشان بد [است] آنچه كه عمل می كردند
اتخاذ كردند سوگندهايشان ( ايمان و باورهايشان ) را سپری ، پس سد ( منع ) كردند از راه خداوند ، پس برايشان عذابی خوار كننده ای [است]
هرگز بی نياز نمی كند از ايشان اموالشان و نه اولادشان از خداوند چيزی را ، ايشان اصحاب آتش [هستند] ، ايشانند در آن جاودانان
روزی كه مبعوث می كند ( برمی انگيزد ) خداوند ايشان را جملگی ، پس سوگند می خورند برايش همچنان كه سوگند خوردند برايتان و گمان می كنند كه بدرستی ايشان بر چيزی [هستند] ، آگاه باشيد [كه] ايشانند كاذبان ( دروغگويان )
مسلط شد برايشان شيطان ، پس فراموششان كرد ذكر ( ياد ) خداوند را ، ايشانند حزب شيطان ، هشيار باشيد بدرستی حزب شيطان ايشانند زيان كاران
بدرستی كسانی كه دشمنی ( ستيزه ) می كنند خداوند و رسولش را ، ايشان در ذليلان ( خوار و پست شدگان ، شكست خوردگان ) [هستند]
نوشت ( مقرر كرد ) خداوند [كه] حتما پيروز ( غالب ) ميشود من و رسولانم ، بدرستی خداوند قوی عزيزی ( قدرتمندی ) [است]
نمی يابی قومی را كه ايمان دارند به خداوند و روز آخر [كه] دوستی كنند كسی را كه دشمنی ( ستيزه ) كند خداوند و رسولش را و اگر چه باشند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا نزديكانشان ( هم نشينانشان ) ، ايشان را نوشت در قلبهايشان ايمانی ( اعتقاد و باوری ) را و تاييد ( ياری ) كرد ايشان را به روحی از [جانب] خودش و داخل می كند ايشان را باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها ، جاودانند در آن ، راضی شود خداوند از ايشان و راضی شوند از او ، ايشان حزب خداوند [هستند] ، آگاه باشيد كه بدرستی حزب خداوند ، ايشانند رستگاران