Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

10-06-2022

 

 

سوره فتح ، مدنی 29 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. ما پيروزی ( گشايش ) داديم برايت ( پيروز كرديم تو را ) ، پيروزی آشكاری را

  2. برای اينكه بيامرزد برايت خداوند آنچه را كه پيش فرستادی ( يا پيشی گرفت ) از گناهت و آنچه كه عقب انداختی ( يا عقب ماند ) و تمام ( كامل ) كند نعمتش را برايت و هدايت كند تو را ، راهی مستقيمی ( پايدار و پابرجايی ) را

  3. و ياری كند تو را خداوند ياری عزيزی ( عزتمند و آبرومندانه ای را )

  4. اوست كسی كه نازل كرد سكينه ( آرامش خاطری ) را ، در قلبهای مومنان ، برای اينكه بيافزايند ايمانی ( باوری ) را همراه ايمانشان و برای خداوند [است] لشکريان آسمانها و زمين و باشد خداوند دانايی حكيمی

  5. برای اينكه داخل كند مردان مومن و زنان مومن را باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها ، جاودانانند در آن و بزدايد از ايشان بدی هايشان را و باشد آن نزد خداوند پيروزی ( نجات ) بزرگی

  6. و عذاب كند مردان منافق ( دورو ) و زنان منافق ( دورو ) و مردان مشرك و زنان مشرك را ، گمان كنندگان به خداوند گمان بد را ، برايشان هزيمت ( احوال و شگون بد ) [باشد] ، و غضب ( خشم ) كرد خداوند برايشان و لعنت كرد ايشان را و آماده كرد برايشان جهنم را و بد بازگشتی ( سرنوشت و عاقبتی ) [است]

  7. و برای خداوند [است] لشکريان آسمانها و زمين و باشد خداوند عزيزی ( قدرتمندی ) حكيمی

  8. ما ارسال كرديم تو را شاهدی و بشارت دهنده ای و هشدار دهنده ای

  9. برای اينكه ايمان آوريد به خداوند و رسولش و [خداوند را] احترامش كنيد ( عزيزش داريد ) و با وقارش ( بزرگش ) داريد و تسبيحش كنيد صبحگاهی و شامگاهی

  10. بدرستی كسانی كه عهد ( پيمان و معامله ) می كنند تو را ، جز اين نيست كه معاهده می كنند خداوند را ، دست خداوند بالای دستشان [است] ، پس كسی كه نقض می كند ، پس جز اين نيست كه می شكند برای خويشتن و كسی كه وفا می كند به آنچه كه عهد بست برايش خداوند ، پس به زودی عطا می كندش اجری بزرگی را

  11. به زودی می گويد برايت جاماندگان ( عقب ماندگان و جانشينان ) از اعراب ، مشغول كرد ما را اموالمان و اهاليمان ( خانوادهايمان ) ، پس آمرزش بخواه برايمان ، می گويند به زبانهايشان آنچه را كه نيست در قلبهايشان ، بگو پس كيست كه مالك ( صاحب اختيار ) كند برايتان از خداوند چيزی را ، اگر اراده كند برايتان ضرری را يا اراده كند به شما نفعی را ، بلكه باشد خداوند به آنچه كه عمل می كنيد آگاهی

  12. بلكه گمان كرديد كه هرگز بر نمی گردد رسول و مومنان  به سوی اهلشان ( خانواده ايشان ) هرگز و زينت يافت آن در قلبهايتان و گمان كرديد گمان بد را و شماييد قوم تباهی ( فاسدی ، هلاكی )

  13. و كسی كه ايمان نياورده است به خداوند و رسولش ، پس ما آماده كرديم برای كافران آتش سوزانی را

  14. و برای خداوند [است] فرمانروايی آسمانها و زمين ، می آمرزد برای كسی كه می خواهد و عذاب می كند كسی را كه می خواهد و باشد خداوند آمرزنده ای مهربانی

  15. به زودی می گويد جاماندگان ( جانشينان ) ، زمانی كه ملاقات كرديد به جانب غنايم ( مال و ثروت ، دارايی ) ها تا اينكه به دست آوريد آن را ، رها كنيد ( واگذاريد ) ما را [كه] دنبال كنيم شما را ، می خواهند كه تبديل كنند كلام خداوند را ، بگو هرگز دنبال نكرده ايد ما را ، آنچنان  گفت خداوند از قبل ، پس به زودی می گويند ، بلكه حسادت می كنيد ما را ، بلكه نمی فهميدند مگر اندكی

  16. بگو برای بازماندگان ( جانشينان ) از اعراب ، به زودی خوانده می شويد به سوی قومی دارای نيرويی ( دلاوری و رزم آوری ) شديدی ( محكمی ) را ، قتال ( پيكار ، نبرد ) كنيد ايشان را يا تسليم شوند ( اسلام می آورند ) ، پس اگر اطاعت كرديد ، می دهد شما را خداوند اجری نيكويی را و اگر رو برگردانديد ، همچنانكه رو برگردانديد از قبل ، عذاب می كند شما را عذابی دردناكی

  17. نيست برای كور گناهی ( تنگنايی ) و نه برای شل ( فلج ، لنگ ) گناهی و نه برای مريض گناهی و كسی كه اطاعت می كند خداوند و رسولش را ، داخل می كندش باغهايی را [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها و كسی كه سر می پيچد ، عذابش می كند عذابی دردناكی را

  18. حتما راضی ( خشنود ) شده است خداوند از مومنان ، زمانی كه معاهده بستند تو را زير درخت ، پس دانست آنچه را كه در قلبهايشان [بود] ، پس نازل كرد سكينه ای ( آرامش خاطری ) را برايشان و پاداش داد ايشان را پيروزی نزديكی

  19. و غنيمتهای بسياری [كه] به دست می آورندش و باشد خداوند عزيزی ( قدرتمندی ) حكيمی

  20. وعده داد شما را خداوند غنايم بسياری [كه] می گيريد آن را ، پس روانه كند ( پيش پرداخت كند ) برايتان اين را و بست ( بازداشت ) دستهای مردم را از شما و برای اينكه باشيد نشانه ای برای مومنان و هدايت كند شما را راهی مستقيمی ( پايداری ) را

  21. و ديگر اينكه قادر ( توانا ) نبوده ايد برايش ، احاطه كرده است خداوند به آن و باشد خداوند برای هر ( تمام ) چيزی توانايی

  22. و اگر قتال ( نبرد ) كرد شما را كسانی كه كفران كردند ، حتما پشت كنند پشتها را ، سپس نمی يابند سرپرستی ( دوستی ) و نه ياوری را

  23. سنت ( روال ) خداوند ، آنكه سپری گشت از قبل و هرگز نمی يابی برای سنت خداوند تبديلی را

  24. و اوست كسی كه بازداشت دستانشان را از شما و دستانتان را از ايشان به دل ( قلب ، مركز ) مكه از بعد اينكه پيروزی ( ظفر ) داد شما را برايشان و باشد خداوند به آنچه كه عمل می كنيد بينايی

  25. ايشان كسانی [هستند] كه كفران كردند و سد ( منع ) كردند شما را از مسجدالحرام و قربانی حرم قلاده ( بسته ) شده ای كه برسد محلش ( مكان ذبحش ) را و اگر نبود مردانی مومنان و زنانی مومنان كه نشناخته ايد ايشان را كه پايمال كنيد ايشان را ، پس اصابت می كرد شما را از ايشان رسوايی ( آبرو ريزی ) بدون دانشی ، برای اينكه داخل كند خداوند در رحمتش كسی را كه می خواهد ، اگر جدا ( ممتاز ) می شديد حتما عذاب ما [برای] كسانی [است] كه كفران كردند از ايشان ، عذابی دردناكی

  26. زمانی كه قرار داد كسانی را كه كفران كردند در قلبهايشان تكبر [آنهم]  تكبر [زمان] جاهليت ( نادانی ) ، پس نازل كرد خداوند سكينه اش ( آرامش خود ) را برای رسولش و برای مومنان و لازم شد ايشان را كلمه تقوی و بودند مستحقتر به آن و اهلش و باشد خداوند به هر چيزی دانايی

  27. حتما راست گفت خداوند رسولش را رويا ( خواب ) به حقيقت [كه] حتما داخل ميشوی مسجدالحرام را اگر بخواهد خداوند امنيت يافتگان ، تراشندگان سرهايتان و كوتاه كنندگان [ناخن يا موی سر در حاليكه] نمی ترسيد ( هراسان نيستيد ) ، پس دانست آنچه را كه ندانسته ايد ، پس قرار داد از غير آن پيروزی نزديكی را

  28. اوست كسی كه ارسال كرد رسولش را به هدايت و دين حق برای اينكه چيره گرداندش برای دين همگيش و كافی است به خداوند شاهدی را

  29. محمد رسول خداوند و كسانی كه همراه اويند ، سخت گيرانند برای كفار ، مهربانانند مابينشان ، می بينی ايشان را ركوعهايی و سجده هايی ، می جويند فضلی را از خداوند و خشنودی ( رضايت ) هايی را ، سيمايشان در صورتهايشان از اثر ( رد ) سجده ها ، آن مثال ايشان [است] در تورات و مثالشان در انجيل ، همچون زراعتی [كه] خارج كند خوشه اش را ، پس به پيچاندش ( محكم و پرپشتش كند ) ، پس درشت ( زمخت ) گردد ، پس راست شود بر ساقه اش ، متعجب شود زارعها ( كشاورزان ) برای اينكه خشمگين كند به ايشان كفار را ، وعده داد خداوند كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را از ايشان آمرزشی و اجری بزرگ را