-
ای نبی ( خبر و پيغام
رسان ) زمانی كه طلاق داديد زنان را ، پس طلاق دهيد ايشان را
برای عده ( تعداد ) ايشان و حساب كنيد (
بشماريد ) عده (
تعداد ) را و تقوی ( پرهيزگاری )
كنيد خداوند سرورتان را ، بيرون نكنيد ايشان را از خانه هايشان و بيرون
نروند مگر اينكه بياورند به گناه آشكاری معلوم شده ای و اين است حدود (
قوانين ) خداوند و كسی كه تعدی (
تجاوز ) ميكند حدود (
قوانين ) خداوند را ، پس ظلم كرده است
خودش را ، نمی دانی شايد خداوند حادث ( پديدار
) كند بعد آن كاری را
-
پس آنگاه كه رسيدند مهلتشان را ، پس
نگهداريد ايشان را به نيكی يا پس جدا شويد ايشان را به خوبی و شاهد
بگيريد دو عادلی را از خودتان و به پا داريد شهادت را برای خداوند ،
اين شمايان موعظه ميشويد به آن كسی كه ايمان می آورد به خداوند و روز
آخر و كسی كه تقوی ( پرهيزگاری ) می كند
خداوند را ، قرار می دهد برايش خروجگاهی (
فرارگاهی ، راه نجاتی ) را
-
و روزی می دهدش از جايی [كه]
گمان نمی كند و كسی كه توكل می كند برای خداوند ، پس اوست حسابش ،
بدرستی خداوند رساننده كارش [می باشد] ،
قرار داده است خداوند برای هر چيزی اندازه ای (
مقداری ) را
-
و آنان كه نااميد شدند از محيض (
عادت ماهيانه زنان ) از زنانتان اگر شك
كرديد ، پس عده ايشان سه ماههايی [است] و
آنان كه حيض نشده اند و زنان بارداران مهلتشان [اين
است] كه وضع كنند ( بزايند )
بارشان را ( فرزندشان را ) و كسی كه تقوی
( پرهيزگاری ) می كند خداوند را ، قرار
می دهد برايش از كارش آسودگی ( راحتی ، گشايشی
) را
-
آن كار ( فرمان
) خداوند [است كه] نازل كرد آن را
به سويتان و كسی كه تقوی ( پرهيزگاری )
می كند خداوند را ، می زدايد از او بدی هايش را و بزرگ دارد برايش اجری
( پاداشی ) را
-
اسكان دهيد ايشان را از جايی [كه]
سكنی گزيديد از [آنچه كه] دريافتيد (
استطاعت داشتيد ) و آزار نكنيد ايشان را
برای اينكه تنگ كنيد برايشان [زندگی را]
و اگر باشند دارندگان باری ( حامله ای )
، پس انفاق ( هزينه ) كنيد برايشان تا
اينكه وضع كنند ( بزايند ) بارشان (
فرزندشان ) را ، پس اگر شير دهند برايتان
( برای فرزندانتان ) ، پس بدهيد ايشان را
مزدهايشان ( اجرهايشان ) را و فرمان دهيد
مابينتان به نيكی و اگر مشكل شد شما را ، پس به زودی شير دهد برايش
ديگری
-
بايد انفاق ( هزينه
) كند دارای وسعی از توانايش و كسی كه اندازه (
محدود ) شود برايش رزقش ، پس ميبايست انفاق (
هزينه ) كند از آنچه كه داد او را خداوند
، مكلف نمی كند خداوند شخصی را ، مگر آنچه كه داد او را ، به زودی قرار
می دهد خداوند بعد سختی آسانی را
-
و چه بسيار از قريه ای كه تعدی (
تجاوز ) كرد از فرمان سرورش و رسولانش ،
پس حسابش را رسيديم حسابی شديدی را و عذاب داديمش عذابی نكره ای (
ناشناس و ناخوش آيندی ) را
-
پس چشيد وخامت (
سنگينی ) كارش را و باشد عاقبت كارش زيانی (
زيانكاری )
-
آماده كرد خداوند برايشان عذابی شديدی را ،
پس تقوی ( پرهيز ) كنيد خداوند را ای
دارندگان خردها ( انديشه ها ) ، كسانی كه
ايمان آورديد نازل كرده است خداوند به سويتان ذكری (
يادآوری ) را
-
رسولی [كه] می
خواند برايتان آيات خداوند را آشكارهايی ، برای اينكه خارج كند كسانی
را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را از تاريكيها به سوی نور و
كسی كه ايمان می آورد به خداوند و عمل می كند صالحی را ، داخل می كند
او را باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش
چشمه ها ، جاودانانند در آن ابدی ( هميشگی
) ، نيكو كرده است خداوند برايش رزقی را
-
خداوند كسی است [كه]
خلق كرد هفت آسمانهايی [را]
و از زمين همانندشان [را]
، نازل میشود فرمان مابينشان برای اينكه بدانيد كه بدرستی خداوند برای
هر چيزی قادری ( توانايی ) [است]
و بدرستی خداوند احاطه كرده است به هر چيزی علمی (
دانشی ؛ آگاهی ) را