02-04-2022

سوره ممتحنه ، مدنی 13 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

1. ای كسانی كه ايمان آورديد ، اتخاذ نكنيد دشمنم و دشمنتان را سرپرستانی ( دوستانی ) [كه] افكنيد به سويشان به مودت ( دوستی ) و [در حاليكه] كفران نموده اند به آنچه كه آمد شما را از حقيقت ، بيرون ميكنند رسول و شمايان را [چرا] كه ايمان آورديد به خداوند سرورتان ، اگر شما خارج شديد جهادی ( كوششی ) را در راهم و كسب خشنودی هايم را ، مخفی ميكنيد به سويشان به دوستی و من داناتر هستم به آنچه كه مخفی كرديد و آنچه كه علنی ( آشكار ) كرديد و كسی كه انجام می دهد آن را از شما ، پس گمراه گشته است درست راهی را

2. اگر بيابند شما را ، باشند برايتان دشمنانی و بسط ميدهند ( بگشايند ) به سويتان دستانشان و زبانشان را به بدی و دوست دارند ای كاش كفران ميكرديد

3. هرگز نفع نميكند شما را مهربانی ( نزديكی و صميميت ، فك و فاميلی ) تان و نه فرزندانتان روز قيامت ، جدا ( سوا ) ميكند مابينتان را و خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد بينايی [است]

4. بوده است برايتان الگويی نيكويی در ابراهيم و كسانی كه همراه او [بودند] زمانی كه گفتند برای قومشان ما متبری [هستيم] از شما و از آنچه كه عبادت ( بندگی ) ميكنيد از غير خداوند ، كفران كرديم به شما و آغاز گشت مابين مان و مابينتان عداوت ( دشمنی ) و خشم ( كينه ) هميشگی ( ابدی ) تا اينكه ايمان بياوريد به خداوند تنها او را ، مگر سخن ابراهيم برای پدرش [كه گفت] حتما آمرزش می طلبم برايت و مالك نيستم برايت از خداوند از چيزی ، سرور ما برايت توكل كرده ايم و به سويت نزديك ميشويم و به سويت اختتاميه ( سرنوشت ، پايان راه ) [است]

5. سرور ما قرار نده ما را فتنه ای برای كسانی كه كفران كردند و بيامرز برايمان ، سرور ما بدرستی تو عزيز ( قدرتمند ) حكيم [هستی]

6. حتما بوده است برايتان در ايشان الگويی نيكويی برای كسی كه اميد داشته باشد خداوند و روز آخر را و كسی كه رو برمی گرداند ، پس بدرستی خداوند اوست بی نياز حميد ( ستوده )

7. اميد خداوند را كه قرار دهد مابين شما و مابين كسانی كه عدوان ( تعدی ، دشمنی و خصومت ) كرديد از ايشان دوستی را و خداوند توانايی و خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]

8. نهی نميكند شما را خداوند از كسانی كه قتال ( پيكار ) نكرده اند شما را در دين و خارج نكرده اند شما را از ديارتان كه خوبی كنيد ايشان را و عدل كنيد به سويشان ، بدرستی خداوند دوست ميدارد عدالت كنندگان را

9. جز اين نيست كه منع ميكند شما را خداوند از كسانی كه قتال ( پيكار ) كردند شما را در دين و بيرون كردند شما را از ديارتان و هم پشتی كردند برای اخراجتان ، اگر دوستی كنيد ايشان را و كسی كه دوستی ميكند ايشان را ، پس ايشان ، ايشانند ظالمان

10. ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه آيد شما را زنان مومن مهاجرت كنندگانی ، پس امتحان كنيد ايشان را ، خداوند داناست به ايمانشان ، پس اگر دانستيد [كه] ايشان را مومنانی [هستند] ، پس برنگردانيد ايشان را به سوی كفار ، نيست ايشان حلالی ( مجازی ) برايشان و نه [آن مردان] ايشان حلال ( مجازند ) برايشان [برای آن زنان] و بدهيد ايشان را آنچه را كه هزينه كردند و نيست ترسی ( تنگنايی ، باكی ) برايتان كه به نكاح درآوريد ايشان را زمانی كه داديد ايشان را اجرهايشان ( مزدهايشان ) را و نگهداری نكنيد به بازداشت ( توقيف ) كافره ( زن كافر ) را و بخواهيد آنچه را كه هزينه كرديد و حتما می خواهند آنچه را كه هزينه كردند ، آن شمايان حكم ( فرمان ، قانون ) خداوند [است كه] حكم ( داوری و قضاوت ) ميكند مابينتان و خداوند دانايی حكيمی [است]

11. و اگر از دست برفت شما را چيزی از زوجهايتان به سوی كفار، پس دنبال كرديد ، پس بدهيد كسانی را كه رفت زوجهايشان همانند آنچه كه هزينه كردند و بترسيد خداوند را كسی كه شماييد به او مومنان

12. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) زمانی كه آيد تو را زنان مومن تا بيعت ( عهد و قول و قرار ) كنند تو را برای اينكه شريك نگردانند به خداوند چيزی را و سرقت نكنند و زنا نكنند و نكشند اولادشان را و نياورند به بهتانی تا افترا بندند آن را پيش رويشان و پاهايشان و عصيان ( نافرمانی ) نكنند تو را در نيكی ( خوبی ) ، پس عهد كن و آمرزش خواه برايشان خداوند را [كه] بدرستی خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]

13. ای كسانی كه ايمان آورديد ، دوستی نكنيد قومی را كه غضب ( خشم ) كرد خداوند برايشان ، مايوس شده اند از آخرت همچنان كه مايوس شد كافران از اصحاب ( اهالی ) قبرها