Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

02-04-2022

 

سوره حديد ، مدنی 29 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. تسبيح كند برای خداوند آنچه كه در آسمانها و زمين [است] و اوست عزيز ( قدرتمند ) حكيم

  2. برای اوست فرمانروايی آسمانها و زمين ، زنده می كند و می ميراند و اوست برای هر چيزی توانايی ( قادری )

  3. اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و اوست به هر چيزی دانايی

  4. اوست كسی كه خلق كرد آسمانها و زمين را در شش ايامی (دورانی) سپس استيلا يافت ( مستولی و برابر ، سوار ) شد بر عرش ، می داند آنچه كه فرو می رود در زمين و آنچه كه خارج می شود از آن و آنچه كه نازل می شود از آسمان و آنچه كه بالا می رود در آن و اوست همراه شما هر كجا كه باشيد و خداوند به آنچه عمل می كنيد بينايی [است]

  5. برای اوست فرمانروايی آسمانها و زمين و به سوی خداوند برگردانده می شود كارها ( امورات )

  6. فرو می برد  شب را در روز و فرو می برد روز را در شب و اوست دانا به دارايی سينه ها

  7. ايمان آوريد به خداوند و رسولش و انفاق ( هزينه ) كنيد از آنچه كه قرار داد شما را جانشينان ( جايگزينان ) در آن ، پس كسانی كه ايمان آوردند از شما و انفاق ( هزينه ) كردند ، برايشان اجری بزرگی [است]

  8. و چيست برايتان [كه] ايمان نمی آوريد به خداوند و رسول ، فرا می خواند شما را برای اينكه ايمان آوريد به سرورتان و گرفته است ميثاق ( عهد ) شما را ، اگر هستيد مومنان

  9. اوست كسی كه نازل می كند برای بنده اش آيات را بيناتی ( دلايل آشكاری ) ، برای اينكه خارج كند شما را از تاريكيها به سوی نور و بدرستی خداوند به شما حتما رئوفی مهربانی [است]

  10. و چيست برايتان كه انفاق ( هزينه ) نمی كنيد در راه خداوند و [در حاليكه] برای خداوند است ميراث آسمانها و زمين ، برابر نيست از شما كسی كه انفاق ( هزينه ) كرد از قبل پيروزی  و قتال ( پيكار ) كرد ، ايشان بزرگتر درجه ای [هستند] از كسانی كه انفاق  كردند از بعد [پيروزی] و قتال ( نبرد ) كردند و همگی را وعده داد خداوند [به] نيكی و خداوند به آنچه كه عمل می كنيد آگاهی [است]

  11. كيست كسی كه قرض دهد خداوند را قرضی نيكويی ، پس بيافزايد آن را برايش و برايش اجری كريمی [باشد]

  12. روزی كه می بينی مردان مومن و زنان مومن را [كه] می شتابد ( می تابد ) نورشان پيش رويشان و به دست ( سمت ) راستشان ، بشارت باد شما را امروز باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها  ، جاودانانند در آن ، آن است آن فرار ( نجات ، رستگاری ) بزرگ

  13. روزی كه می گويد مردان منافق ( دو رو ) و زنان منافق برای كسانی كه ايمان آوردند ، مهلت دهيد ( نگاه كنيد )  ما را [تا] اقتباس كنيم ( برگيريم ) از نورتان ، گفته شود برگرديد پشت سرتان را ، پس التماس كنيد نوری را ، پس زده شود مابينشان به حصاری  ( نرده و ديوار كشی ) [كه] برايش دری [است كه] باطنش در آن رحمتی [باشد] و [در حاليكه] ظاهر آن از قبلش عذاب [است]

  14. ندا می دهند ايشان را ، آيا نبوده ايم همراه شما ، گويند بله و ليكن شما به فتنه انداختيد خودتان را و درنگ ( سهل انگاری ) كرديد و ريب ( شك ) كرديد و فريب داد ( مغرور كرد ) شما را آرزوها ( آمال ) ، تا اينكه آمد فرمان خداوند و فريب داد شما را به خداوند فريب دهند ( فريبكار و غرور )

  15. پس امروز گرفته نمی شود از شما فديه ای ( معوضی ) و نه از كسانی كه كفران كردند ، ماوای شما آتش [است] آن متولی ( دوست و سرپرست ) شماست و بد سرنوشتی ( عاقبت و پايانی ) [است]

  16. آيا زمان آن فرا نرسيده است برای كسانی كه ايمان آوردند كه فروتن گردد ( بترسد ) قلبهايشان برای ذكر خداوند و آنچه كه نازل كرد از حق و نباشند همچون كسانی كه داده شدند كتاب را از قبل ( يهود و نصاری ) ، پس طول كشيد برايشان زمانه ( دوران و عمر ) پس سفت ( سنگ ، بی رحم ) شد قلبهايشان و بسياری از ايشان فسق ( نافرمانی ) كنندگان [هستند]

  17. بدانيد كه بدرستی خداوند زنده می كند زمين را بعد مرگش ، بدرستی بيان كرده ايم برايتان آيات را ، باشد برايتان كه عقل كنيد

  18. بدرستی مردان صدقه دهنده و زنان صدقه دهنده و قرض دادند خداوند را قرضی نيكويی ، افزوده ميشود برايشان و برايشان اجری كريمی ( با كرامتی ) [است]

  19. و كسانی كه ايمان آوردند به خداوند و رسولانش ، ايشان ، ايشانند راستگويان و شاهدان نزد سرورشان ، برايشان اجرشان و نورشان و كسانی كه كفران كردند و تكذيب كردند به آياتمان ، ايشانند اصحاب جحيم ( جهنم )

  20. بدانيد [كه] جز اين نيست كه زندگانی دنيا بازيچه ای و سرگرمی و زينتی و تفاخر ( چشم هم چشمی ، شهرت طلبی و رقابت ) [است] مابينتان و فزونی جويی در اموال و اولاد ، همانند بارندگی [كه] متعجب كند كفار را نباتش ( روييدنيش ، گياهش ) سپس خشك شود ، پس می بينی آن را زرد فامی ( رنگ پريده ای ) [است] ، سپس باشد كوبيده ای ( پلاسيده و بته ای ) و در آخرت عذابی شديدی و آمرزشی از [نزد] خداوند و خشنودی هايی و نيست زندگانی دنيا مگر متاع فريب ( مايه غرور )

  21. بشتابيد ( سبقت بگيريد ) به سوی آمرزشی از [جانب] سرورتان و باغی [كه] عرض ( پهنه ) آن همچون پهنه آسمان و زمين [است كه] آماده شد برای كسانی كه ايمان آوردند به خداوند و رسولش ، آن فضل خداوند [است كه] می دهد آن را كسی را كه می خواهد و خداوند دارای فضل بزرگ [است]

  22. اصابت نه كند از مصيبتی در زمين و نه در خودتان ، مگر اينكه در كتابی [نگاشته شده است] ، از قبل اينكه پديد آوريم آن را ، بدرستی آن برای خداوند آسانی [است]

  23. برای اينكه افسوس نخوريد برای آنچه كه از دست داديد و نه شادمان شويد به آنچه كه داد شما را و خداوند دوست نمی دارد هر خودخواهی فخر فروشی را

  24. كسانی كه بخل می كنند و فرمان می دهند انسيان ( مردم ) را به بخل و كسی كه رو برمی گرداند ، پس بدرستی خداوند اوست بی نياز ستوده

  25. حتما ارسال كرده ايم رسولانمان را به بينات ( دلايل آشكار ) و نازل كرديم همراه ايشان كتاب و ميزان ( ترازو ) را ، برای اينكه به پا دارد انسيان ( مردم ) به عدل و نازل كرديم آهن را كه در آن خشونت ( سختی و رزم آوری ، نيرو و قوت ) شديدی ( بسياری ) [است] و منافعی برای انسيان ( مردم ) و برای اينكه بداند خداوند [كه] كيست كه ياری می كندش و رسولانش را به غيب ( پنهانی و خفا ) ، بدرستی خداوند قوی عزيزی ( قدرتمندی ) [است]

  26. و حتما ارسال كرده ايم نوح و ابراهيم را و قرار داديم در نسل آن دو نبوت و كتاب را ، پس از ايشان راه يافته ای و بسياری از ايشان فسق كنندگانند ( نافرمانی كنندگانند )

  27. سپس به دنبال آورديم بر رد پايشان ( آثار حركتشان ) به رسولانمان  و به دنبال آورديم به عيسی پسر مريم و داديم او را انجيل و قرار داديم در قلبهای كسانی كه تبعيت كردند او را شفقتی و رحمتی ، و رهبانيتی ( راهب و راهبه گری ، ترسايی و ترسو شدن ، راهب و راهبه شدن ) را كه بدعت كردند ( آغاز و شروع ، ابداع و اختراع ، نو آوری كردندش ) ، نه نوشته بوديم آن را ( مقرر نكرده بوديم آن را ) برايشان ، مگر [اينكه نوشته و مقرر كرده بوديم برايشان] كسب رضايت خداوند را ، پس رعايت نكردند آن را  استحقاق رعايتش را ، پس داديم كسانی را كه ايمان آوردند از ايشان اجرشان را و بسياری از ايشان فاسقان ( نافرمانان ) [هستند]

  28. ای كسانی كه ايمان آورديد ، تقوی كنيد خداوند را و ايمان آوريد به رسولش ، می دهد شما را دو بهره از رحمتش و قرار می دهد برايتان نوری را [كه] راه برويد به آن و می آمرزد برايتان و خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]

  29. برای اينكه بداند اهل كتاب كه قادر نيستند بر چيزی از فضل خداوند و بدرستی فضل به دست خداوند [است] ، می دهد آن را [به] كسی كه می خواهد و خداوند دارای فضل بزرگ [است]