سوره نحل

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره نحل ، مكی 128 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

آيد فرمان خداوند ، پس عجله نكنيد آن را ، پاك است او و متعاليست از آنچه كه شريك می گردانند ( شرك ميورزند )
نازل ميكند ملائكه را به [با يا به وسيله] روح از فرمانش برای كسی كه ميخواهد از بندگانش كه هشدار دهيد [كه] بدرستی نيست خدايی جز من ، پس تقوی ( پرهيزگاری ، واهمه ) كنيد مرا
خلق كرد آسمانها و زمين را به حقيقت ، متعالی است از آنچه كه شريك می گردانند ( شرك ميورزند )
خلق كرد انسان را از نطفه ای ، پس آنگاه اوست ستيزه جويی ( دشمن و متخاصمی ) آشكاری
و چهار پايان را ، خلق كرد آن را برايتان [كه] در آن پشمی و منافع [است] و [در حاليكه] از آن ميخوريد
و برای شماست در آن جمالی ( تجمل و زيبايی ) موقعی كه از چرا برمی گردانيد و زمانی كه ميچرانيد
و حمل ميكند بارهايتان را به سوی دياری ، نبوده ايد رساننده آن مگر به مشقت جانها ، بدرستی سرور شما حتما رئوفی مهربانی [است]
و اسبان و قاطران و خران ( الاغها ) را برای اينكه سوار شويد آن را و زينتی [است] و خلق ميكند آنچه را كه نميدانيد
و برای خداوند قصد ( راهنمايی ، منظور و هدف نهايی ) راه [است] و از آن [راه] ظالمی ( بی انصافی ، زورگويی ) [هم هست] و اگر ميخواست ، حتما هدايت ميكرد شما را جملگی
اوست كسی كه نازل كرد از آسمان آبی را برايتان [كه] از آن نوشيدنی [است] و از آن درختی ( روييدنی ) [آبياری جنگلی كه] در آن ميچرانيد [چهار پايان را]
ميروياند برايتان به [وسيله] آن زراعتی و زيتون و نخلها و انگورها را و از هر ( تمام ) ثمرات ( محصولها ) ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [است] برای قومی كه تفكر ميكنند
و تسخير ( رام ) كرد برايتان شب و روز و خورشيد و ماه و ستارگان را ، تسخير ( رام ) شدگانند به فرمانش ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است] برای قومی [كه] عقل ( انديشه ) ميكنند
و آنچه را كه واگذار كرد برای شما در زمين گوناگونی رنگهايش [می باشد] ، بدرستی در آن حتما نشانه ای برای قومی [است كه] متذكر ( يادآور ) ميشوند
و اوست كسی كه تسخير كرد دريا را برای اينكه بخوريد از آن گوشتی نرمی ( تر و تازه ای ) را و خارج ميكنيد از آن زيوری را ، ميپوشيد آن را و می بينی كشتی ها را [كه] می شكافند در آن و برای اينكه بجوييد از فضلش و باشد برای شما كه شكر گزاريد
و افكند در زمين كوههايی ( لنگرهايی ، سلسله جبالی ) را كه [مبادا] مايل ( منحرف و متمايل ) شود به [جانب] شما و چشمه هايی و راههايی را ، باشد برای شما كه هدايت شويد ( راه يابيد )
و علاماتی ( نشانه هايی ) و به [وسيله] ستارگان ، آنها راه يابی ميكنند ( هدايت ميشوند )
آيا پس كسی كه خلق ميكند همانند كسی است كه خلق نميكند ، آيا پس متذكر ( يادآور ) نميشويد
و اگر بشماريد نعمت خداوند را ، نمی توانيد حساب كنيد آن را ، بدرستی خداوند حتما آمرزنده ای مهربانی [است]
و خداوند ميداند آنچه را كه سری ( محرمانه ، مخفی ) ميكنيد و آنچه را كه علنی ميكنيد
و كسانی را كه ميخوانند از غير خداوند ، خلق نميكنند چيزی را و ايشان ( خودشان ) خلق ميشوند
مردگانی غير زنده ای [هستند] و درنمی يابند ( ندانند ) كی مبعوث ميشوند
خدای شما خدايی تكی است ، پس كسانی كه ايمان ندارند به آخرت قلبهايشان انكار كننده ای ( كراهت كننده ای ) [است] و ايشان خودخواهان [هستند]
بدون ترديد بدرستی خداوند ميداند آنچه را كه سری ( مخفی ) ميكنند و آنچه را كه علنی ميكنند ، بدرستی او دوست نمی دارد خودخواهان را
و زمانی كه گفته شود برايشان چه چيز نازل كرد سرورتان ، بگويند افسانه های گذشتگان ( حماسه های پيشينيان ) [است]
برای اينكه حمل كنند بارهايشان را كاملی ( به طور كامل ) روز قيامت و از بارهای كسانی كه گمراه ميكردند ايشان را بدون علمی ، هشيار باشيد بد ( سخت ) [است] آنچه را كه بار ميكنند
مكر كرده است كسانی كه از قبل ايشان [بوده اند] ، پس بياورد خداوند ساخته هايشان را از پايه ها ، پس فروريخت برايشان سقف را از بالايشان و آمد ايشان را عذاب از جايی [كه] نميدانستند
سپس روز قيامت خوار ميكند ايشان را و ميگويد كجايند شريكانم كسانی را كه اختلاف ( مشاجره و شقاوت ) ميكرديد در [مورد] ايشان ، گويد كسانی كه داده شدند علم را ، بدرستی خواری امروز ‍[است] و بد ( سختی ) [باشد] برای كافران
كسانی را كه می ميرانند ايشان را ملائكه [درحاليكه] ظالمی [در حق] خودشان [هستند] ، پس بياندازند [ترفند] تسليم شدن را ، نبوديم ما كه انجام دهيم از بدی ، بله بدرستی خداوند داناست به آنچه كه عمل ميكرديد
پس داخل شويد درهای جهنم را ، جاودانان [هستيد] در آن ، پس حتما بد ( سخت ، دردناك ) منزلی خود بزرگان را [باشد]
و گفته شود برای كسانی كه تقوی كردند ، چه چيز نازل كرد سرورتان ، گويند خيری ( نيكی ) را برای كسانی كه نيكی كردند در اين دنيا نيكويی را و حتما سرای آخرت بهتری [است] و حتما خوب سرايی متقيان را [باشد]
باغهای هميشگی [كه] داخل ميشوند آن را ، جريان دارد از زيرش چشمه ها ، برايشان در آن آنچه را كه ميخواهند ، آنچنان جزا ( پاداش ) ميدهد خداوند متقيان را
كسانی را كه می ميراند ايشان را ملائكه [در حاليكه] پاكانند ، ميگويند سلامی برای شما ، داخل شويد باغ را به [سبب] آنچه كه عمل ميكرديد
آيا چشم به راهند مگر اينكه بيايد ايشان را ملائكه يا بيايد فرمان سرورت ، آنچنان عمل كرد كسانی كه از قبلشان بودند و ظلم نكرد ايشان را خداوند و ليكن خودشان را ظلم ميكردند
پس اصابت كرد ايشان را بدی ها ، آنچه را كه عمل كردند و روی داد به ايشان آنچه را كه به آن تمسخر ميكردند
و گفت كسانی كه شرك ورزيدند ، اگر ميخواست خداوند بندگی ( عبادت ) نميكرديم از غير او از چيزی ، ما و نه پدرانمان ( اجدادمان ) و حرام نميكرديم از غير او از چيزی ، آنچنان عمل كرد كسانی كه از قبل ايشان [بودند] پس آيا [هست] برای رسولان [وظيفه‌ای] مگر ابلاغ ( رساندن ) آشكار
و حتما مبعوث كرده ايم در هر ( تمام ) امتی رسولی را كه بندگی كنيد خداوند را و اجتناب كنيد طاغوت را ، پس از ايشان كسيست كه هدايت كرد خداوند و از ايشان كسيست كه حقيقت يافت برايش گمراهی ، پس سير كنيد در زمين پس نظاره كنيد [كه] چگونه بود عاقبت تكذيب كنندگان
اگر حريص باشی برای هدايت ايشان ، پس بدرستی خداوند هدايت نميكند كسی را كه گمراه ميكند و نيست برايشان از ياوران
و قسم خوردند به خداوند ، جديت ايمانشان ( باورشان ) را [كه] مبعوث ( برانگيخته ) نميكند خداوند كسی را كه ميميرد ، بله وعده ای برايش حقی [واقعی است] و ليكن اكثر انسيان ( مردم ) نميدانند
برای اينكه آشكار كند برايشان آنچه را كه اختلاف ميكنند در [مورد] آن و برای اينكه بداند كسانی كه كفران كردند ، بدرستی ايشان بودند دروغگويان
جز اين نيست كه سخن ما برای چيزی آنگاه كه اراده كرديم آن را كه ميگوييم برايش باش پس ميشود
و كسانی كه مهاجرت كردند در [راه] خداوند از بعد آنچه كه ظلم شدند ، حتما ميبايست جايشان ( ماوا و منزلشان ) دهيم در دنيا نيكويی را و حتما اجر آخرت بزرگتر [است] اگر می دانند
كسانی كه صبر كردند و برای سرورشان توكل ميكنند
و ارسال نكرديم از قبل تو مگر مردانی را [كه] وحی ميكرديم برايشان ، پس سوال كن آيا هست ذكری كه شما نمی دانيد
به بينات ( دلايل آشكار ) و نوشته جات ( مكتوبها و احكام ) و نازل كرديم به سويت ذكر را برای اينكه مبين كنی برای انسيان ( مردم ) آنچه را كه نازل شد به سويشان و باشد برايشان كه تفكر كنند
آيا پس ايمن شدند كسانی كه مكر كردند بدی ها را كه فرو برد خداوند به ايشان زمين را يا بياورد ايشان را عذاب از جايی كه نميدانند
يا بگيرد ايشان را در دگرگونيشان ( تغيير و تحولاتشان ، نقل مكانشان ) ، پس نيستند ايشان به عاجز كنندگان
يا بگيرد ايشان را بر هراسناكی ( پنهانی ) ، پس بدرستی سرور شماست حتما رئوفی رحيمی
آيا نظاره نكردند به سوی آنچه كه خلق كرد خداوند از چيزی [كه] سايه مياندازند سايه تاريكيهايش از راست و چپ سجده ای برای خداوند و ايشانند فروتنان
و برای خداوند سجده ميكند آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است از جانوری و ملائكه و ايشان خود بزرگی نميكنند
ميترسند سرورشان را از بالای سرشان ( مافوقشان ) و انجام ميدهند آنچه را كه فرمان می يابند
و گفت خداوند [كه] اتخاذ نكنيد دو خدا دو تا [دو عدد] را ، جز اين نيست كه اوست خدايی واحدی ، پس بدرستی مرا پس بترسيدم
و برای اوست آنچه كه در آسمانها و زمين [است] و برای اوست دين ثابت ( دائم و هميشگی ) ، آيا پس غير خداوند را ميترسيد ( پرهيزگاری می كنيد )
و آنچه كه به ( بحر ) شماست از نعمتی پس از [جانب] خداوندست ، سپس زمانی كه لمس كرد ( رسيد ) شما را ضرری ، پس به سويش فرياد ميخواهيد
سپس زمانی كه باز كرد ( برطرف ) كرد ضرر را از شما ، آنگاه فرقه ای از شما به سرورشان شرك ميورزند
برای اينكه كفران كنند به آنچه كه داديم ايشان را ، پس متمتع شويد ، پس به زودی ميدانيد
و قرار ميدهند برای آنچه كه نميدانند نصيبی ( بهره ای ، سهمی ) از آنچه كه رزق ( روزی ) داديم ايشان را ، سوگند خداوند را حتما پرسيده شويد از آنچه كه افترا می بستيد
و قرار ميدهند برای خداوند دختران را ، پاك است او و برای خودشان آنچه را كه ميخواهند ( دلخوش دارند )
و زمانی كه بشارت داده شود يكی از ايشان به مونثی ( مادينه ای ، دختری ) تاريك ( سياه ) شود سيمايش سوخته ای و [در حاليكه] اوست اندوهگينی ( افسرده ای )
پوشيده ( مخفی ، متواری ) ميشود از قوم از بدی آنچه كه بشارت يافت به آن ، آيا نگهداردش بر خفتی ( خواری و مذلتی ) يا جا كند آن را در خاك ، هشيار باشيد بد [است] آنچه كه حكم ( داوری ) ميكنند
برای كسانی كه ايمان نمی آورند به آخرت مثال بد [است] و برای خداوند [است] مثال والا ( عالی ) و اوست عزيز ( قدرتمند ) حكيم
و اگر مواخذه كند خداوند انسيان ( مردم ) را به ظلمشان ، باقی ( واگذارده ، رها ) نميكند برايش [برای زمين] از جانوری و ليكن به تاخير ميافكند ايشان را به سوی اجلی ( موعدی ) معلومی ، پس آنگاه كه آيد اجل ( موعد ) ايشان ، به تاخير افكنده نميشوند ساعتی را و جلو انداخته نميشوند
و قرار ميدهند برای خداوند آنچه را كه كراهت دارند و وصف ميكند زبانهايشان دروغ را كه برايشان نيكی [است] ، بی ترديد كه برايشان آتش [است] و بدرستی ايشان تفريط كنندگانند
سوگند خداوند را [كه] حتما ارسال كرده ايم به سوی امتهايی از قبل تو ، پس زينت داد برايشان شيطان اعمالشان را ، پس اوست سرپرستشان ( دوستشان ) امروز و برايشان عذابی دردناكی [است ]
و نازل نكرديم برايت كتاب را مگر برای اينكه مبين ( آشكار ) كنی برايشان آن را كه اختلاف كردند در [مورد] آن و هدايتی و رحمتی [است] برای قومی كه ايمان می آورند
و خداوند نازل كرد از آسمان آبی را ، پس زنده كرد به آن زمين را بعد مرگش ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [است] برای قومی كه ميشنوند
و بدرستی برای شماست در چهارپايان حتما عبرتی [كه] می نوشانيم شما را از آنچه كه در شكمهايش از مابين محتوای معده و خونی [است از] شيری خالصی گوارايی برای نوشندگان
و از ثمرات ( محصولها ) خرماها و انگورها ، ميگيريد از آن شيره ای ( شكری ، دوش آبی ، يا نوشابه الكلی و مست كننده ای ) و رزقی نيكويی را ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [است] برای قومی كه عقل ميكنند
و وحی كرد سرورت به جانب زنبور كه به گير از كوهها خانه هايی را و از درخت و از آنچه كه می افراشند ( می افرازند ، بلند می كنند )
سپس بخور از هر ( تمام ) ثمرات ( محصولها ، ميوه ها ) پس به پوی راه های سرورت رامی ( فرمان برداری ، هموار و واضحی ) را ، خارج ميشود از شكمهايش نوشيدنی مختلفی ( گوناگونی ) [است] رنگهايش ، در آن شفايی ( درمان و معالجه ای ) برای انسيان ( مردم ) [باشد] ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [است] برای قومی كه تفكر ميكنند
و خداوند خلق كرد شما را ، سپس می ميراند شما را و از شما كسيست كه رد ميشود به سوی پستی ( اواخر ) عمر تا زمانی كه نميداند بعد [از آن] فهم چيزی را ، بدرستی خداوند دانايی قادری ( توانايی ) [است]
و خداوند فضيلت داد بعض شما را برای بعضی در رزق ، پس نيست كسانی كه بيشتر داده شدند به رد كننده ( برگرداننده ) رزقشان برای آنچه كه مالك شد دستانشان ( نوكران و كنيزان و بردگانشان ) [تا] پس ايشان در آن مساوی [شوند] ، آيا پس به نعمت خداوند مجادله ( سعی و كوشش انكار ) ميكنيد
و خداوند قرار داد برايتان از [جنس و نژاد] خودتان زوجهايی را و قرار داد برايتان از زوجهايتان پسران و نوادگانی را و رزقمند كرد شما را از پاكی ها ، آيا پس به باطل ايمان می آورند و به نعمت خداوند ايشان كفران ميكنند
و بندگی ( عبادت ) ميكنند از غير خداوند آنچه را كه مالك نيست برايشان رزقی را از آسمانها و زمين چيزی را ، و استطاعت ندارند
پس نزنيد برای خداوند مثالها را ، بدرستی خداوند ميداند و شما نميدانيد
زد خداوند مثالی را ، بنده ای تمليك شده ای [خريداری شده ای كه] قادر نيست بر چيزی و كسی كه رزق داديم او را از خودمان رزقی نيكويی را ، پس اوست [كه] انفاق ( خرج ) ميكند از آن سری ( مخفيانه ای ) و آشكارايی ، آيا برابرند [آن دو] ، ستايش برای خداوند بلكه اكثرشان نميدانند
و زد خداوند مثالی را ، دو مرد [كه] يكی از آن دو گنگی ( لالی ) [است كه] قادر نيست برای چيزی و اوست سرباری برای سرپرستش ، هر كجا روانه شود نمی آورد به خيری ، آيا برابر است او و كسی كه فرمان ميدهد به عدل و اوست بر راهی مستقيمی ( پايداری )
و برای خداوند است ناپيدای آسمانها و زمين و نيست كار ( فرمان ) ساعت ( قيامت ) مگر همچون تابيدن ( برق زدن ، پلك زدن ) چشم يا آنست نزديكتر ( سريع تر ، زودتر ، كمتر از يك چهلم ثانيه ) ، بدرستی خداوند برای هر ( تمام ) چيزی قادری [است]
و خداوند خارج كرد شما را از شكمهای مادرانتان [در حاليكه] نميدانستيد چيزی را و قرار داد برايتان گوش و چشمها و دلها را ، باشد برای شما كه شكر گزاريد
آيا نظاره نكردند به سوی پرنده [كه] رام شدگانی در جو ( اتمسفر ) آسمان [هستند] ، نگه نميدارد ايشان را مگر خداوند ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است] برای قومی كه ايمان می آورند
و خداوند قرار داد برايتان از خانه هايتان سكنايی ( اسكانی ، مسكنی ) را و قرار داد برايتان از پوستهای چهارپايان خانه هايی ( چادر هايی ) را [كه] سهل ( آسوده ، راحت ) [بر پا] ميكنيد آن را روز سفرتان و روز اقامتتان و از پشمهايش و كركهايش و موهايش ، اثاثی و متاعی تا زمانی [تهيه ميكنيد]
و خداوند قرار داد برايتان از آنچه كه آفريد سايه هايی را و قرار داد برايتان از كوهها سرپوشهايی ( پناهگاهايی ) را و قرار داد برايتان پيراهنهايی را [كه] دور ميكند ( پرهيزتان ميكند ) گرما را و پيراهنهايی [كه] دورتان ميكند ( پرهيزتان ميكند ) رزم آوريتان را ( منظور زره جنگی ) ، آنچنان تمام ميكند ( كامل ميكند ) نعمتش را برايتان ، باشد برای شما كه تسليم ( مسلمان ) شويد
پس اگر روی گرداندند ، پس جز اين نيست كه برای تو رساندن ( ابلاغ ) آشكار [است]
ميشناسند نعمت خداوند را ، سپس انكار ميكنند آن را و اكثرشان كافرانند
و روزی كه مبعوث ميكنيم از هر ( تمام ) امتی شاهدی را ، سپس اذن داده نميشوند برای كسانی كه كفران كردند و نيستند ايشان [آن شاهدان] سرزنش ( ملامت ، بازخواست ) شدگان
و زمانی كه ببينند كسانی كه ظلم كردند عذاب را ، پس تخفيف ( آهسته و كم ) نميشود از ايشان و نيستند ايشان منتظران ( مهلت داده شدگان )
و زمانی كه ببيند كسانی كه شرك ورزيدند شريكانشان را گويند سرور ما ، اينان شريكان ما كسانی [هستند] كه ميخوانديم از غير تو ، پس بيافكنند به سويشان سخن را ( وعده و گفته شده را ) [كه] بدرستی شما حتما دروغگويانيد
و افكنند به سوی خداوند در چنين روزگاری تسليم شدن را و گم شود از ايشان آنچه را كه افترا می بستند
كسانی كه كفران كردند و سد كردند از راه خداوند ، افزوديم ايشان را عذابی فوق عذاب ، به [سبب] آنچه كه فساد ( تبهكاری ) ميكردند
و روزی [كه] مبعوث ميكنيم در هر ( تمام ) امتی شاهدی را برايشان از خودشان و آوريم به تو شاهدی را برای اينان و نازل كرديم برايت كتاب را بيانی برای هر ( تمام ) چيزی و هدايتی و رحمتی و بشارت برای مسلمانان ( تسليم شدگان ) [است]
بدرستی خداوند فرمان ميدهد به عدل و نيكوكاری و عطايی [به] دارای قرابت ( نزديكی و خويشاوندی ) را و نهی ميكند از گناه آشكار و منكر ( ناپسنديده ) و جور ( ستم ) ، موعظه ميكند شما را ، باشد برای شما كه متذكر ( يادآور ) شويد
و وفا كنيد به عهد خداوند زمانی كه عهد بستيد و نشكنيد سوگند ( عهد ، قول و قرار ) را بعد بستن ( عقد ، استواری ) آن و [درحاليكه] قرار داده ايد خداوند را برای خودتان كفيلی ( ضامن و سرپرستی ، نگهبانی ) بدرستی خداوند ميداند آنچه را كه عمل ميكنيد
و نباشيد همچون آنكه ( آن زنی كه ) نقض كرد ( گسست ، باز كرد ) نخ تابيده اش را از بعد نيرويی ( زحمتی ، ريسندگی ، تنيدنی ) گشوده شده هايی ( گسسته هايی ) [كه] بگيريد سوگند هايتان ( عقيده و باورتان ، عهد و ميثاقتان ) را مكر ( حقه و فريب ) مابينتان كه باشيد امتی [كه] آن برتر ( سرور ) از امتی [ديگر باشد] ، جز اين نيست [كه] امتحان ميكند شما را خداوند به آن و برای اينكه مبين كند برايتان روز قيامت آنچه را كه در [مورد] آن اختلاف ميكرديد
و اگر ميخواست خداوند حتما قرار ميداد شما را امتی واحدی و ليكن گمراه ميكند كسی را كه ميخواهد و هدايت ميكند كسی را كه ميخواهد و حتما پرسيده ميشويد از آنچه كه عمل ميكرديد
و نگيريد سوگند هايتان را مكر ( ترفند ) مابينتان ، پس بلرزد قدم بعد اثباتش ( استواريش ) و بچشيد بد را به [سبب] آنچه كه سد كرديد از راه خداوند و برايتان عذابی بزرگی [باشد]
و نخريد ( نفروشيد ، داد و ستد نكنيد ) به عهد خداوند قيمتی اندكی را ، جز اين نيست [كه] نزد خداوند آنست بهتری برايتان اگر ميدانستيد
آنچه كه در نزد شماست ميگذرد و آنچه كه نزد خداست باقی [است] و حتما جزا ( پاداش ) ميدهيم كسانی را كه صبر كردند اجرشان را به بهترين آنچه كه عمل ميكردند
كسی كه عمل كرد صالحی را از مذكری يا مونث و [در حاليكه] اوست مومنی ، پس حتما زنده ميكنيم او را زندگانی پاكی و حتما جزا ( پاداش ) ميدهيم ايشان را اجرشان به بهترين آنچه كه عمل ميكردند
پس آنگاه كه خواندی قرآن را ، پس پناه بر به خداوند از شيطان رانده شده ( سنگسار شده )
بدرستی او را نيست برايش تسلطی برای كسانی كه ايمان آوردند و برای سرورشان توكل ميكنند
جز اين نيست كه تسلط او برای كسانی است كه روی برمی گردانند او را و كسانی كه ايشانند به او مشركان
و زمانی كه تبديل كنيم ( تغيير مكان دهيم ) آيه ای را مكان ( جا و محل ) آيه ای و خداوند داناتر است به آنچه كه نازل ميكند ، گويند جز اين نيست كه تو افترا زننده ای ، بلكه اكثرشان نميدانند
بگو نازل كرد آن را روح القدس ( جبرئيل رسول الله ) از [جانب] سرورت به حق برای اينكه تثبيت كند كسانی را كه ايمان آوردند و هدايتی و بشارت برای مسلمانان ( تسليم شدگان ) [باشد]
و حتما دانسته ايم كه بدرستی ايشان ميگويند [كه] جز اين نيست [كه] می آموزد ( ياد ميدهد ) او را بشری ( موجود دو پايی ) ، زبان ( گويش ) كسی كه برمی گردانند ( متوجه ميكنند ) به سويش [اين اتهام را] غير عربی [است] و [در حاليكه] اين زبانی عربی آشكاری [روشنی است]
بدرستی كسانی كه ايمان نمی آورند به آيات خداوند هدايت نميكند ايشان را خداوند و برايشان عذابی دردناكی [است]
جز اين نيست كه افترا ميبندد كذب را كسانی كه ايمان نمی آورند به آيات خداوند و ايشان ، ايشانند دروغگويان
كيست [كه] كفران كند به خداوند از بعد ايمانش مگر كسی [كه] مجبور شود آن را و [درحاليكه] قلبش اطمينان يافته است به ايمان و ليكن كسی كه بگشايد به كفر سينه ای را ، پس برايشان غضبی از خداوند [باشد] و برايشان عذابی بزرگی [است]
آن به [اين دليل است] كه ايشان دوستتر داشتند زندگانی دنيا را بر آخرت و بدرستی خداوند هدايت نميكند قوم كافران را
ايشانند كسانی كه مُهر نهاد خداوند بر قلبهايشان و گوششان و چشمهايشان و ايشان ، ايشانند غافلان
بی ترديد بدرستی ايشان در آخرت ، ايشانند خسران كنندگان
سپس بدرستی سرورت برای كسانی كه مهاجرت كردند از بعد آنچه كه امتحان شدند سپس جهاد ( كوشش و تلاش ) كردند و صبر كردند بدرستی سرورت از بعد آن حتما آمرزنده ای مهربانی [است]
روزی [كه] بيايد هر ( تمام ) نفسی ( شخصی ) [در حاليكه] مجادله ( ستيزه ) ميكند از نفسش ( خويشتن ) و پرداخت شود هر ( تمام ) نفسی ( كسی ) آنچه را كه عمل كرد و ايشان ظلم كرده نميشوند
و زند خداوند مثالی را ، قريه ای [كه] بود ايمن شده ای اطمينان يافته ای ، می آمد آن را رزقش راحتی ( وفور و به فراوانی ) از هر ( تمام ) مكانی ، پس ناسپاسی كرد به نعمتهای خداوند پس چشانيد آن را خداوند به آميختگی قحطی ( پوشيدگی از بی آبی و بی غذايی ، گرسنگی ) و ترس را به [سبب] آنچه كه ميساختند ( جعل ميكردند ، بت تراشی ميكردند )
و حتما آمده است ايشان را فرستادگانی از ايشان ( خودشان ) ، پس تكذيب كردند او را پس گرفت ايشان را عذاب و [در حاليكه] ايشان ظالمان [بودند]
پس بخوريد از آنچه كه رزقمند كرد شما را خداوند حلالی ( مجازی ) پاكی و شكر كنيد نعمت خداوند را اگر شماييد او را پرستش ( بندگی ) ميكنيد
جز اين نيست كه حرام ( ممنوع ) كرد برای شما مرده و خون و گوشت خوك را و آنچه را كه اهليت يافته برای غير خداوند ( به نام غير او و به خاطر غير او سربريده شده است ) به آن ، پس كسی كه اضطرار يافت بدون تعدی ( اجحافی ) و نه عدوانی [به اندازه لازم بخورد] ، پس بدرستی خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]
و نگوييد برای آنچه كه وصف ميكند زبانتان كذبی را ، اين حلالی و اين حرامی [است] برای اينكه افترا بنديد برای خداوند دروغ را ، بدرستی كسانی كه افترا ميبندند برای خداوند كذبی را رستگار نميشوند
متاعی اندكی و برايشان عذابی دردناكی [است]
و برای كسانی كه يهودی شدند ( بودند ) حرام كرديم آنچه را [كه] تعريف كرديم برايت از قبل و ظلم نكرديم ايشان را و ليكن خودشان را ظلم ميكردند
سپس بدرستی سرورت برای كسانی كه عمل كردند بدی را به جهالتی ( نادانی ) ، سپس برگشتند ( توبه كردند ) از بعد آن و اصلاح كردند ، بدرستی سرورت از بعد آن حتما آمرزنده ای مهربانی [است]
بدرستی ابراهيم بود آيينی ( شريعتی ) پارسايی ( خدا ترسی ، فروتنی ) برای خداوند حنيفی ( موحد و يكتا پرستی ) و نبوده است از مشركان
شكر گزاری برای نعمتهايش ، برگزيد او را و هدايت كرد او را به سوی راهی مستقيمی ( استواری )
و داديم او را در دنيا نيكی و بدرستی او در آخرت حتما از صالحان [است ]
سپس وحی كرديم به سويت كه تبعيت كن آيين ابراهيم حنيفی را و نبود از مشركين
جز اين نيست كه قرار داده شد شنبه برای كسانی كه اختلاف كردند در آن و بدرستی سرورت حتما حكم ( داوری ) ميكند مابينشان روز قيامت در آنچه كه در [مورد] آن اختلاف ميكردند
بخوان ( دعوت ) كن به سوی راه سرورت به حكمت و موعظه نيكويی و مجادله كن ( جر و بحث كن ) ايشان را به آنكه آن بهتر [است] ، بدرستی سرورت اوست داناتر به كسی كه گمراه شد از راهش و اوست داناتر به هدايت يافتگان
و اگر عقوبت ( تنبيه ) كنيد ، پس عقوبت ( تنبيه ) كنيد به همانند آنچه كه عقوبت ( تنبيه ) شده ايد به آن و اگر صبر كنيد ( گذشت كنيد ) حتما آن بهتر است برای صابران
و صبر كن و نيست صبر تو مگر به [خاطر] خداوند و اندوه نخور برايشان و نباش در تنگنا ( گرفتاری ) از آنچه كه مكر ميكنند
بدرستی خداوند همراه كسانی [است] كه تقوی كردند و كسانی كه ايشانند نيكوكاران