اثبات زنازادگی اعراب و اسرائیل

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

26-10-2023

اثبات زنازادگی اعراب و اسرائیل و پایان کار آنها

و هنگامی که دختر زنده‌به‌گور شده [را] پرسیده شود

به کدام (به چه) گناهی (اشتباهی، جرم و خطایی، بزهکاری) مقتول شد (کشته شد) ۹ تکویر

طبق تحقیقات ما، مصریان باستان اقوامی برده‌دار بوده‌اند. آنها به قبایل بدوی و وحشی افریقایی حمله کرده و کودکان و جوانان آنها را دزدیده و اسیر کرده و به بازار برده‌فروشان مصر می‌آورده‌اند که بزرگ‌ترین خریدار این بردگان سیاه‌پوست، فراعنه و بزرگان عرب تبار بوده‌اند. فراعنه برای ساخت‌وساز و عملیات عمرانی گسترده خودشان، به این بردگان نیاز مبرم داشته‌اند و اعراب برای امورات کشاورزی و دامداری از آنها استفاده می‌کرده‌اند. ولی قیمت این بردگان نگون‌بخت، بسیار متفاوت و متغیر نیز بوده است. به طور مثال بردگان مؤنث، جوان و خوش قیافه و خوش هیکل، بسیار زیاد بوده است و اعراب آنها را به‌عنوان برده یا کارگر جنسی خریداری و نگهداری می‌کرده‌اند و این موضوع برای زنان مصری و عرب تبار بسیار آزاردهنده و موردتوجه بوده است که چرا این زنان برده با این قیمت‌های غیرمعقول خریدوفروش و دست‌به‌دست می‌شوند؟

یک نمونه بارز از این زنان، زلیخا همسر عزیز مصر و هند جگر خوار زن ابوسفیان و مادر معاویه بود. این زنان آرام نه نشسته و سکوت هم اختیار نکرده‌اند؛ بلکه در صدد مبارزه و انتقام برآمده و آنها نیز اقدام به خرید و نگهداری بردگان سیاه‌پوست مرد جوان و خوش هیکل و خوش‌تیپ می‌کرده‌اند. یعنی بزرگان مصر و عرب، با زنانشان به‌نوعی از مصالحه، تفاهم و توافق نانوشته بر سر موضوعات جنسی دست‌یافته بودند و هرکدام با بردگان جنسی خود رابطه جنسی داشته و نه‌تنها با یکدیگر کاری نداشته‌اند؛ بلکه برای همدیگر ایجاد مزاحمت و دردسرسازی هم نمی‌کرده‌اند.

اما مشکل بسیار جدی گریبان‌گیر آنها می‌شده است و آن مصیبت، بارداری ناخواسته زنان بوده است؛ چراکه وسایل پیشگیری و یا امکان سقط جنین نداشته‌اند. یعنی در زمان وضع حمل، مولودان حرام‌زاده شناسایی و زنازاده خطاب می‌شده‌اند و صدالبته باعث آبروریزی و سرافکندگی برای زوجین می‌شده است.

چون مصری‌ها خودشان از نژاد افریقایی بوده‌اند و بردگان جنسی آنها نیز افریقایی تبار بوده‌اند، فرزندان نامشروعشان زیاد جلب‌توجه نمی‌کرده است؛ ولی چون اعراب سفیدپوست بوده و ترکیب ژن آنها با سیاه‌پوستان باعث تولد مولودانی نیمه سیاه‌پوست و نیمه سفیدپوست دورگه می‌شده است، واقعیت امر بسیار تابلو و به چشم می‌آمده است که دراین‌رابطه، اعراب دست به نیرنگ بسیار خبیثانه و کثیفی زده‌اند و آن حیله و مکر، زنده‌به‌گور کردن دختران بوده است. یعنی بزرگان عرب فرزندان نامشروع دورگه خود و زنانشان را به بهانه دختر بودن، زنده‌به‌گور می‌کرده‌اند و قشر فقیر، امی و نادان جامعه عرب نیز آن را باور و پذیرفته بودند و اقدام به زنده‌به‌گور کردن دختران مشروع خود می‌کرده‌اند.

ولی اگر آل سعودی اجازه عملیات باستان‌شناسی در عربستان را صادر کند، اصل موضوع ثابت می‌شود؛ چون بسیاری از این کودکان زنده‌به‌گور شده، پسر و دورگه و دو نژادی عرب - افریقایی هستند. ولی آنچه که مسلم است اینکه، اصل موضوع برده‌داری جنسی در میان عرب‌ها به‌قدری فراگیر شده که به‌مرورزمان قباحت آن از بین رفته است. ولی سنت زنده‌به‌گور کردن اهل‌سنت پابرجا مانده است و به‌مرورزمان این دو نژاد سفید و سیاه درهم‌آمیخته‌اند و ما امروزه دیگر نژاد عرب خالص سامی نداریم؛ بلکه تقریباً تمامی عرب‌زبانان ساکن روی زمین، از ترکیب دو نژاد عرب سامی با افریقایی پدیدار شده‌اند. به طور خلاصه، واضح و روشن امروزه تمامی اعراب ساکن روی زمین حرام‌زاده و از نسل زنازاده اجدادی خود انتشاریافته‌اند و مدرک قطعی دیگر آن عمر حرام‌زاده و معاویه و یزیدین زنازاده و خسارات مالی و جانی بسیار زیاد و سنگینی است که اعراب در طول مدت ۱۴۰۰ سال به اقوام عجم همچون ایران وارد نموده‌اند که گرفتن انتقام از آنها معقول به نظر نمی‌رسد؛ بلکه به باور ما بی‌ارزش‌ترین چیز در دنیای امروزی جان اعراب دورگه زنازاده است. بلکه می‌بایست به دنبال جبران و دریافت خسارت و ضرر و زیان مالی بود و آخرین آن خسارات، جنگ کشور عراق با ایران است که خسارت بسیار زیادی از طرف کل اعراب به ایران وارد شده است که عراقی‌ها و کل اعراب منطقه، ملزم به جبران و پرداخت خسارت آن هستند. وگرنه پارسیان مجاز به قتل‌عام اعراب و تملک اراضی و اموال آنها خواهند بود.

و همان‌طور که قبلاً گفته شد - ابوطالب، عبدالمطلب، عبدالله، محمد و علی و اولادشان از آل عمران و نصرانی (انصار) یکتاپرست یثرب تبار بوده‌اند. یعنی از خویشاوندان مسیح و مریم بوده‌اند و این اهل مدینه یعنی اجداد آنها و خاندان مسیح بود که یاری قابل‌توجهی به آنها کردند. با کمال تأسف باید گفت که سرزمین پارس و خود پارسیان از مدت‌ها پیش ملعبه و دست آویز اعراب (اهل مکه، قریش) و اسرائیل (کنعانی‌ها) شده‌اند و خوشبختانه صدها سال پیش با حمله مغول، این اعراب و اسرائیل در ایران ریشه‌کن شده‌اند. ولی چون مغول‌ها نتوانستند به خود ابلیس و لشکریانش دسترسی داشته و آنها را نیز ریشه‌کن کنند، به‌مرورزمان دلسرد شده و خودشان نیز اسیر فتنه ولایت و خلافت میدان عربی - اسرائیلی شده‌اند و تا زمانی که اقوام پارس، به سخنان و هشدارهای الله در کتاب قرآن توجه و عنایتی نداشته باشند، معضل بزرگ اعراب و اسرائیل در ایران، نه‌تنها حل نخواهد شد، بلکه تا روزی که یأجوج‌ومأجوج حمله نهایی خود را شروع کند، ادامه و تداوم خواهد داشت. اگر پارسیان از اعراب رها و خلاص شوند، دچار مصیبت بنی‌اسرائیل خواهند شد و برعکس. بهترین و تنها راه نجات پارسیان، ایمان به الله و پذیرش مسیح عیسی ابن مریم و همراهی با گاگ و مگاگ است.

ابن تیمیة: معاویه هم از قاتلان عثمان انتقام نگرفت و آنان را قصاص نکرد !

"و از جمله چیزهایی که این را روشن می‌سازد آن است که مردم پس از درگذشت علی بن ابی‌طالب بر معاویه اجماع کردند و او امیر و فرمانروای تمام مسلمانان شد و بااین‌وجود آن دسته از قاتلان عثمان را که باقی‌مانده بودند نکشت؛ بلکه از او روایت شده است که هنگامی که برای حج به مدینه رفت از خانهٔ عثمان صدایی شنید که می‌گفت: ای امیرالمؤمنین، ای امیرالمؤمنین. معاویه گفت این چه صدایی است؟ گفتند دختر عثمان است که بر عثمان گریه می‌کند. مردم رفتند و معاویه پیش او رفت و گفت: ای دخترعمو، مردم به‌جای نافرمانی از ما پیروی کرده‌اند و ما به‌جای خشم و غضب بر آنان حلم به خرج داده‌ایم و اگر حلم و بردباری خود را پس بگیریم آن‌ها هم طاعت و پیروی خود را پس خواهند گرفت. برای تو این که دختر امیرالمؤمنین باشی بهتر است تا این که از عوام مردم باشی. پس از امروز به بعد نشنوم که دیگر نام عثمان را ببری"

و مدرک دیگر مبنی بر اثبات دعوی ما اینکه، مردم برای امامت و پیشوایی علی و حسن اجماع کردند؛ ولی بزرگان و ریش‌سفیدان عرب زنازاده بر معاویه اجماع کردند و آن حرام‌زادگان چنین می‌پنداشتند که محمد رسول‌الله پادشاه عرب بود و معاویه زنازاده خلیفه و جانشین او و در نتیجه فرمانروای تمامی مسلمین است و خون‌خواهی عثمان ملعون توسط او، صرفاً دست آویز و بهانه‌ای بوده است برای تمرد و به‌دست‌آوردن قدرت و حکومت. چون خودش بعد از به قدرت رسیدن، حفظ مقام را به گرفتن انتقام ترجیح داده است و با قاتلان عثمان بر سر قدرت و حکومت به مصالحه رسیده و دیگر هیچ کسی حق درخواست قصاص را ندارد، هرچند که وارث و ولی دم عثمان بوده باشد. اگر علی رسیدگی به پرونده قتل عثمان را به آینده موکول کرده بود، آن زنازاده آن پرونده را مختومه و روانه زباله‌دانی کرد. چون به خواسته و هدف خود یعنی کسب قدرت و ثروت (طاغوت) رسیده بود و خون عثمان به بهای پشکل گوسفندی هم نمی‌ارزید و چه‌بسا ادامه آن خون‌خواهی می‌توانست موقعیت فعلی او را به مخاطره بی اندازد. و دلیلش همان ترکیب نامشروع ژن عربی با ژن افریقایی آدم‌خوار بود.

و دلیل دیگر مبنی بر اثبات دعوی ما اینکه، اعراب اراضی به‌اصطلاح مقدس قدس و حجاز را اولاً تبدیل به دکان، محل کسب‌وکار و تجارت، صنعت گردشگری و ... کرده‌اند و ثانیاً به بهای گزاف به غیر مسلمانان فروخته و نقد کرده‌اند (فروش اراضی قدس به یهود و فروش اراضی امارات متحده عربی یعنی خاک حجاز به عجم).

قطعی‌ترین مدرک برای اثبات دعوی ما اینکه:

پیمان ابراهیم:

توافقات ابراهیم یا پیمان ابراهیم (انگلیسی: Abraham Accords) بیانیه مشترک اسرائیل، امارات متحده عربی و ایالات متحده بود که در ۱۳ اوت ۲۰۲۰ منعقد شد و از این واژه همچنین برای اشاره کلی به توافق‌نامه‌های صلح به ترتیب توافقنامه صلح اسرائیل - امارات متحده عربی و توافق‌نامه عادی‌سازی روابط بحرین - اسرائیل استفاده شد. از زمان صلح مصر سال ۱۳۵۷ و صلح با اردن سال ۱۳۷۳، این اولین باری بود که یک کشور عربی با اسرائیل روابط عادی برقرار می‌کرد. این توافق‌نامه‌ها توسط عبداللطیف بن راشد الزایانی وزیر امور خارجه بحرین، عبدالله بن زاید آل نهیان وزیر خارجه امارات و بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل در ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۲۰ در چمن جنوبی کاخ سفید در واشینگتن دی سی امضا شد.

پیمان صلح با امارات متحده عربی رسماً با عنوان توافقنامه صلح پیمان ابراهیم: صلح‌نامه، عادی‌سازی روابط دیپلماتیک و کامل بین امارات متحده عربی و کشور اسرائیل، عنوان توافقنامه صلح بین بحرین و اسرائیل به طور رسمی توافق‌های ابراهیم: اعلامیه صلح، همکاری و روابط سازنده دیپلماتیک و دوستانه است که در ۱۱ سپتامبر توسط ایالات متحده اعلام شد.

گرچه بحرین و امارات هرگز درگیر جنگ با اسرائیل نبودند، اما کشورهای خلیج‌فارس از زمان استقلالشان در ۱۹۴۸، اسرائیل را تحریم کرده بودند. کشورهای عربی طی این سال‌ها به‌تدریج روابط پنهانی با اسرائیل را برقرار کردند. دولت فلسطین در اعتراض به توافق‌ها از نقش خود به‌عنوان رئیس اتحادیه کشورهای عرب خارج شد. این توافقنامه به نام ابراهیم نام‌گذاری شده است که توسط هر دو دین و آیین یهودیت و اسلام به‌عنوان یک پیامبر شناخته می‌شود، و به طور سنتی یک پدرسالار مشترک مردمان یهود و عرب (از طریق اسحاق و اسماعیل) در نظر گرفته می‌شود.

در هنگام امضای این قرارداد، ترامپ گفت که پنج کشور از جمله عربستان سعودی به‌زودی می‌توانند صلح کنند، اگرچه تحلیلگران معتقدند که سودان و عمان در کوتاه‌مدت کاندیداهای بهتری هستند. در ۲۳ سپتامبر سال ۲۰۲۰، کلی کرافت، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل گفت که کشور جدیدی «طی یک یا دو روز آینده» اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد. در ۲۶ سپتامبر سال ۲۰۲۰، عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر سودان گفت که نمی‌خواهد حذف آن از فهرست تروریسم ایالات متحده را به عادی‌سازی روابط با اسرائیل مطابق درخواست ایالات متحده مرتبط کند.

در ۲۳ اکتبر سال ۲۰۲۰ سودان به توافق ابراهیم پیوست و با توافق‌نامه‌ای که توسط ایالات متحده و رئیس‌جمهور ترامپ ساخته شد، برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل توافق کرد. نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو گفت، "این زمان نویی است. دوران صلح واقعی. صلحی که سه تای آنها طی هفته‌های اخیر [برقرار شد] با سایر کشورهای عربی در حال گسترش است " ایالات متحده موافقت کرد سودان را از فهرست حامیان دولتی تروریسم حذف کند، تحریم‌های اقتصادی متداخل را لغو کرد و توافق کرد که بحث‌های مربوط به بخشش بدهی را پیش ببرد. سودان با انکار هرگونه تخلف، موافقت کرد ۳۳۵ میلیون دلار آمریکا غرامت به قربانیان حملات تروریستی آمریکایی بپردازد. عبدالله حمدوک نخست‌وزیر سودان در توییتی از حساب رسمی توییتر خود از آقای ترامپ برای امضای دستورالعمل حذف کشورش از فهرست حامیان دولتی تروریسم تشکر کرد، اما به توافق با اسرائیل اشاره نکرد.

عمان عادی‌سازی روابط خود با اسرائیل را به بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ ایالات متحده موکول کرده است.

در حالی همکاری‌های دو کشور از مدت‌ها پیش در زمینه‌های تجاری از جمله تجارت الماس و صنایع با فناوری بالا از جمله هوش مصنوعی و دفاع به رسمیت شناخته شده بودند، این توافقنامه دریچه همکاری گسترده اقتصادی، از جمله سرمایه‌گذاری‌های رسمی را باز کرد. دفتر سرمایه‌گذاری ابوظبی اولین شعبه خارج از کشور خود را در اسرائیل افتتاح کرد. تعدادی رستوران کوشر در امارات متحده عربی افتتاح شد تا بتوانند از بازدیدکنندگان یهودی پذیرایی کنند.

و با کمال تأسف تمامی دول و جوامع عربی در مورد آن نه‌تنها سکوت اختیار کرده‌اند بلکه رضایت و تمایل قلبی خود را ابراز و اعلام نموده‌اند.

فتح اورشلیم بخشی از درگیری نظامی است که در سال ۶۳۷ میلادی، هم‌زمان با سال ۱۶ هجری، بین خلافت راشدین اسلامی و امپراتوری بیزانس رخ داد. این جنگ زمانی آغاز شد که ارتش مسلمانان تحت فرماندهی ابوعبیده بن جراح، اورشلیم را در شوال ۱۵ هجری، هم‌زمان با نوامبر ۶۳۶ میلادی محاصره کردند. بعد از شش ماه، سوفرونیوس تسلیم را به‌شرط آمدن خلیفهٔ راشد، پذیرفت. در سال ۱۶ هجری، عمر خلیفهٔ دوم مسلمانان برای دریافت کلیدهای شهر به بیت‌المقدس سفر کرد. تسخیر اسلامی بیت‌المقدس تحکیم حکومت عربی بر فلسطین را تأیید می‌کند؛ حکومتی که تا زمان جنگ‌های صلیبی در اواخر قرن یازدهم و در طول قرن سیزدهم تهدید نمی‌شد. پس از تسخیر اسلامی بیت‌المقدس، عمر به یهودیان اجازه داد تا آداب‌ورسوم مذهبی خود را آزادانه در اورشلیم انجام دهند؛ پس از اینکه حدود ۵۰۰ سال از اخراجشان از بیت‌المقدس توسط رومیان می‌گذشت. یعنی عمر ملعون در طول تاریخ بشریت، اولین عرب هم پیمان و حامی بنی‌اسرائیل و همچنین مهاجرت و اسکان دهند یهود در قدس بود. کاری که روس‌ها و غربی‌ها بعد از جنگ جهانی دوم بر علیه اسلام و الله انجام دادند. عمر بزرگ‌ترین دشمن الله در میان اعراب بود؛ چون خودش از خاندان یهود ساکن در حجاز بود و کارهای بسیاری به نفع یهود چه در داخل و چه در خارج حجاز انجام داد. عمر ملعون تخم و بذر یهودیت را در قدس از نو کاشت و تقویت نمود، زراعتی که توسط نصرانی‌ها نابود و خشک شده بود؛ ولی عمر ریشه خشکیده جهود را آبیاری کرد تا سبز شود. عمر بن جهود، دشمنان و خون‌خواران مسیح را تقویت نمود تا با مسیح مبارزه کنند؛ چون می‌دانست که بر مسند او تکیه زده و ادعای خلافت رسول کرده است. او با یهود دسیسه قتل مسیح بعد از ظهورشان را نیز تدارک دیده بود؛ یعنی به خویشان جهود خود در فلسطین مأموریت داده بود که در صورت ظهور مسیح در قدس، سریعاً او را مقتول و مصلوب کنند که جگر خودش توسط فیروز نهاوندی (حاجی‌فیروز) پاره‌پاره شد. خدا لعنتش کند.

و مدرک دیگر مبنی بر اثبات دعوی ما اینکه، عمر خاندان ملعون خود را ترغیب به فتح سرزمین پدری خود یعنی فلسطین نمود تا اجداد یهودش را نجات دهد؛ ولی اینک نوادگان نامشروع عرب تبار عمر، از بنی‌اسرائیل شکست‌خورده، خار و ذلیل شده‌اند و در بیابان بی آب‌وعلف، دریوزه، خاک‌برسر و آواره شده‌اند. ولی برادران زنازاده آنها یعنی حرام‌زادگان عمر عرب نژاد، نه به فریاد آنها رسیده و به آنها کمک و یاری نمی‌کنند تا در نبرد با اسرائیل چیره شوند و نه برادران زنازاده شکست‌خورده خود را به وطن اصلی خودشان یعنی سرزمین حجاز برمی‌گردانند تا مبادا در ارث‌ومیراث پدری با آنها شریک شوند. اعراب زنازاده به مذهب اهل‌سنت حرام‌زاده به برادران هم‌خون خودشان رحم و انصافی ندارند و ارث‌ومیراث آنها را بالا کشیده‌اند وای به حال دیگران. در حقیقت عمر از نژاد و خون جهود بود و به‌عنوان یک جاسوس منافق نفوذی مابین اصحاب پیامبر و اعراب بود. با بنی‌اسرائیل هم پیاله و دوست بوده؛ ولی او یک نصرانی ستیز و دشمن مسیح بود و تمام دلیل او برای فتح اورشلیم، شکست نصارا و آزاد و رهاکردن اسرائیل و حاکم کردن یهود بر قدس بود. اینک هم این‌چنین است، اعراب و اسرائیل زنازاده بر علیه عیسی با یکدیگر متحد و هم‌پیمان هستند. آن احمق چنین می‌پنداشت که دوستی و خُلقتی مابین عرب و عبری زبانان وجود دارد؛ ولی نمی‌دانست که اعراب و اسرائیل بر علیه اولاد نامشروعش متحد و هم پیمان شده، آنها را بدون ارث‌ومیراث، آواره و سرگردان خواهند کرد که خودش در آخرت آواره و سرگردان خواهد شد انشا الله.

طبق تحقیقات ما، خود زنان و دختران عرب و اسرائیلی به همانند یک برده جنسی، کالا محسوب شده و خریدوفروش می‌شده‌اند و اولین مبلغ به‌عنوان شیربها، توسط پدرانشان دریافت می‌شده است. بعدها دریافت شیربها حرام و به‌جای آن مبلغی به‌عنوان مهریه به خود زنان پرداخت می‌شود. چون اعراب و اسرائیل زنان را کالا محسوب می‌کردند، در نتیجه فرزندان پسر متوفی، نامادری یا مادرخوانده‌های خود را به ارث برده و به جبر تملک می‌کرده‌اند که به آن ازدواج با محارم گفته شده و هم در کتب عهد قدیم و جدید و هم در قرآن برای اعراب و اسرائیل حرام و ممنوع شده است. ولی در ایران قدیم این‌گونه نبوده است؛ چون اولاً قوانین مشخصی برای ارث‌ومیراث نبوده است ثانیاً زنان و دختران کالا محسوب نمی‌شده‌اند. اینکه اعراب و اسرائیل با محارم خود من‌جمله مادر، مادرخوانده، خواهر، خاله، عمه و دختر همسران و ... ازدواج می‌کرده‌اند، قطعی و مدرک اثبات آن کتب آسمانی است؛ ولی برای پارسیان در هاله‌ای از ابهام است. اینک بسیار خنده‌دار است که بعضی از سنی‌های سلفی ادعا می‌کنند که اگر عمر بن جهود به ایران حمله نمی‌کرد، اینک پارسیان با محارم خود ازدواج می‌کردند. اولاً علم ژنتیک و مدنیت آن‌قدر پیشرفت کرده که این‌گونه ازدواج‌ها را غیرقانونی اعلام کند ثانیاً مخاطب این قوانین خود اعراب و اسرائیل مرتکب به آن هستند نه پارسیان و مادر خود عمر بن یهود روزی همسر پدر بزرگش بوده است که به جبر و اکراه توسط پدرش به ارث برده شده است. یعنی اگر قرآن بر محمد نازل نمی‌شد امروزه اعراب اقدام به ازدواج با محارم می‌کردند؛ چون از ژنتیک و مدنیت هیچ نمی‌دانند و هر عرب خودش یک‌پا عمر بود.

سقوط نیشابور در حمله مغول به ایران

سقوط نیشابور در ۶۱۸ق/۱۲۲۱م به براندازی حکومتِ سلطنت خوارزمشاه بر نیشابور و چیرگی امپراتوری مغولان بر آن در ۱۶ ژوئن ۱۲۲۱ م اشاره دارد. همهٔ منابع تاریخی در این باره، یکسویه به دست مسلمانان (فارسی و عربی) نگاشته شده است و هیچ یافتهٔ باستان‌شناسی تصدیق نمی‌کند که این شهر در ۱۲۲۱م کاملاً نابود شده یا همهٔ اهالی آن کشته شدند. حمله مغول و تأثیرات پس از آن، به‌عنوان ضربه‌ای رکود کننده در تاریخ نیشابور و در پی آن تمدن اسلامی و ایران مطرح است. این شهر مهد علم و دانش و نوآوری در دوران طلایی اسلام بود «تبدیل به جویبارهای خون گردید، و از سران مردان و زنان و کودکان هرم‌هایی ساخته شد، و حتی به سگ‌ها و گربه‌های شهر نیز رحم نکردند» سقوط نیشابور، ضربه‌ای بزرگ برای سلطنت خوارزمشاهیان و ایران بود. بعد از پیروزی مغولان، این شهر و شهرهای تابع آن سال‌ها خالی از سکنه بود. سلطان محمد خوارزمشاه، نتوانست در مقابل حملهٔ چنگیزخان، ایستادگی کند. شهر و ولایات ماوراءالنهر، هر یک به طور جداگانه، علیه مغولان جنگیدند. سلطان، به بهانهٔ آنکه لشکر جدیدی را آماده کند، به‌سوی خراسان گریخت و بر طبق خبری، وی در تاریخ ۱۲ صفر ۶۱۷ هـ/۱۸ آوریل ۱۲۲۰م وارد نیشابور شد به سمت بغداد نزد خلیفه روانه شد.

در حقیقت در آینده نزدیک تمامی دهات و شهرهای بزرگ و کوچک به سرنوشت شوم شهر نیشابور دچار خواهند شد و حمله مغول به نیشابور در گذشته نه‌چندان دور، تنها چشم‌انداز و شمه کوچکی از حقیقت و واقعیت حمله یأجوج‌ومأجوج پیش از تخریب سیاره زمین است. ولی متأسفانه این هشدار بسیار واضح و روشن از چگونگی کمی و کیفی حمله بزرگ گاگ و مگاگ کارساز نبوده و اعراب و اسرائیل و هم‌کیشان آنها به عصیان و طغیان خود ادامه می‌دهند. مغولان در انجام این‌گونه حملات و کشتارها نه‌تنها هیچ‌گونه عذاب وجدانی نداشته‌اند، بلکه به خودشان نیز افتخار می‌کرده‌اند. چون با خود می‌گفته‌اند حال که خداوند و مأجوج در آینده مبادرت به انجام این کار خواهند کرد، چه اشکالی دارد که ما آن را الان انجام دهیم. خداوند تصمیم به قتل‌عام اولاد آدم و اعراب و اسرائیل دارد، ما انجامش می‌دهیم چون از مأجوج کمتر نیستیم. آنها اجداد بدوی ما بوده‌اند. وظیفه و مأموریت پدر را ، اولادش انجام دهد چه اشکالی دارد؟

و اینکه [نیست] از قریه‌ای مگر اینکه ماییم نابودکننده آن قبل روز قیامت یا عذاب کننده آن عذابی شدیدی را، باشد آن در کتابی سطربندی شده‌ای (نوشته شده‌ای) ۵۸ اسرا

یعنی می‌توان نام تمامی دهات و شهرها را نیشابور خونین‌شهر گذاشت و همچنین نام یأجوج‌ومأجوج را ترکان مغول گذاشت. چرا که زمان هرگز به عقب بر نمی‌گردد ولی تاریخ همواره تکرار می‌شود.

حتماً کفران کرده است کسانی که گفتند به‌درستی خداوند اوست مسیح پسر مریم، بگو پس کیست که مالک (صاحب‌اختیار) می‌شود از خداوند چیزی را اگر اراده کند که نابود کند مسیح پسر مریم و مادرش را و کسی که در زمین است جملگی و برای خداوند است فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه که مابین آن دو است، خلق می‌کند آنچه را که می‌خواهد و خداوند برای هر چیزی توانایی [است] ۱۷ مائده

اگر اراده کند = خواهد کرد = انجام خواهد داد

مسیح پسر مریم و مادرش به فرمان الله برای بار اول قبض روح شده‌اند و کسانی که در روی سیاره زمین هستند، در آینده نزدیک به فرمان الله و توسط ملائکه در قالب یأجوج‌ومأجوج تارو و مار و به خاک و خون کشیده خواهند شد. تا اینکه جنبنده‌ای به‌جز مسیح روی سیاره زمین باقی نماند و ایشان نیز مجدداً برای بار دوم توسط خود خداوند قبض روح خواهند شد و بعد از آن نوبت طاغوت یا سیاره زمین است که در هم کوبیده شود.

و اگر مؤاخذه می‌کرد خداوند انسیان (مردم) را به [سبب] آنچه که کسب کردند، باقی نمی‌گذاشت در پشتش (سیاره زمین) از حیوانی (جنبنده‌ای، جانوری) و لیکن به تأخیر می‌اندازد ایشان را تا مهلتی (موعدی، اجلی) معینی (مشخص و معلومی)، پس آنگاه که آمد موعدشان (وقت و هنگامشان، اجلشان) ، پس به‌درستی خداوند باشد به بندگانش بینا ۴۵ فاطر

اگر مؤاخذه می‌کرد = مؤاخذه خواهد کرد

در حقیقت خداوند در آینده نزدیک این کار را انجام خواهد داد. ولی مغول‌ها عجول بودند و از تأخیر و صبر الله ناخشنود و ناراضی بودند و حتی به حیواناتی مثل سگ و گربه هم رحم نمی‌کردند و به‌طرف هر جنبنده‌ای تیر پرتاب کرده و یا با شمشیر ضربه وارد می‌کردند و همانند آن روی داد، مجدداً تکرار خواهد شد. چون مغولان آینده شوم بشریت را در کتاب قرآن به چشم می‌دیدند و سعی می‌کردند به آن جامع عمل به پوشانند (آن را وظیفه و مأموریت خود می‌دانستند)

اگر بخواهد می برد شما را ای انسيان ( مردم ) و می آورد به ديگران و باشد خداوند برای آن توانايی ( قادری ) 133 نسا

ما زالَ جبرئيلُ عليه السلام يُوصِيني بالجارِ حتّى ظَنَنتُ أنَّهُ سَيُوَرِّثُهُ الأمالي للطوسي :ص 520،ح1145

چنان جبرئیل علیه‌السلام مدام مرا {محمد را} به همسایه سفارش می‌کرد تا اینکه گمان کردم به‌درستی او {جبرئیل یا همسایه} به‌زودی ارث می‌بردش. حدیث غلط

اللّه َ اللّه َ في جِيرانِكُم فإنَّهُم وَصيَّةُ نَبيِّكُم ، ما زالَ يُوصي بِهِمْ حتّى ظَنَنّا أنَّهُ سَيُوَرِّثُهُم . نهج البلاغة: الكتاب47

خدایا، پروردگارا، در مورد همسایگانتان پس به‌درستی آنها سفارش شده نبی شما {محمد} هستند. چنان {محمد} سفارش می‌کرد به ایشان تا جایی که گمان کردیم به‌درستی او {محمد} به‌زودی ارث می‌بردشان. حدیث درست

جبرئیل محمد را به همسایگان سفارش نه نموده است؛ بلکه در قرآن فقط یکبار در سوره نسا آیه ۳۶ قید شده است؛ چون سفارش الله می‌بوده است و اینکه محمد قبل از رسالت و نبوت به آیین و شریعت مسیح و تحت تعالیم او بوده است. برای اینکه در اناجیل قید شده که مسیح چندین بار پیروان خود را به همسایه‌داری سفارش نموده است. در حقیقت مسیح به کلام‌الله، محمد را به همسایه‌داری سفارش نموده و سپس او قبل از نبوتش، علی و اطرافیانش را به همسایه‌داری سفارش نموده است که حدیث اولی ساختگی است. اینکه مابین الله، عیسی و محمد جدایی افکنده شود، یک پروژه شیطانی است که ما با آن مقابله و مبارزه خواهیم کرد. محمد قبل از رسالت و نبوتش شخصی مؤمن و متقی و پیرو شریعت موسی و عیسی بوده است و نسبت به کتب تورات و انجیل کنجکاو بوده و به‌نوعی به آیات صحیح خداوند دسترسی لازم و کافی داشته است.

از حضرت عبدالله بن عمر و عایشه روایت است که رسول‌الله (ص) فرمودند: حضرت جبرئیل آن‌قدر زیاد در حق همسایه به من سفارش کرد که گمان کردم به‌زودی حق ارث بردن همسایه را نیز اعلان می‌نماید.

ازاین‌رو بعد از فوت محمد سریعاً وارد عمل شده و شایعه کردند که انبیا ارث نمی‌گزارند (میراث ندارند) تا مبادا همسایگان ادعای ارث‌ومیراث رسول‌الله را بکنند و به فرزندانشان نیز چیزی نرسد و دست جبرئیل هم از میراث نبی کوتاه شد. اعراب خودشان را با جبرئیل نیز درگیر کرده‌اند. خدا را شکر که زمان زیادی باقی نمانده است که مسیح عیسی ابن مریم تمام ارث‌ومیراث محمد و همسایگانش را یکجا تصاحب، تملک و از آن خود کند. نوش جان و گوارایت باد ای روح‌الله. اعراب و اسرائیل و مسلمان‌زاده‌ها چنان در خون خود غلت بخورند که ندانند این خون از آن خودشان است یا دیگری.

به باور خیلی‌ها، مغول‌ها و یأجوج‌ومأجوج جزو اقوام وحشی و خونخوار هستند. ولی واقعیت امر این است که آنها متوجه یک نوع پارادوکس یا دوگانگی در اعراب و اسرائیل و ... در کل اولاد آدم و انسان‌ها شده‌اند. یعنی آیین، تعالیم دینی و شریعت آسمانی و الهی، آنها را به نیکی فرمان داده است؛ ولی آنها دروغگو، دزد، به دنبال کسب ثروت و قدرت، فاسد، تبهکار، محارب، جنایتکار، فریب‌کار، کافر، مشرک، منافق، اهل رشوه، اختلاس، رانت‌خواری و جمیع اوصاف بد هستند. پس باید رفتار خشن و شایسته‌ای درخور ماهیت خودشان داشت. خداوند هیچگاه یکی یک‌دانه مریم و عزیز دردانه خاندان ابراهیم و عمران و صدالبته رسول و بنده خودش را تک‌وتنها به جمع ۸ میلیاردی آدم‌خواران ارسال و رها نمی‌کند. پای مسیح به سیاره زمین یا طاغوت نرسد که در گام اول عملیات گاگ و مگاگ، اعراب و اسرائیل می‌بایست قتل‌عام و منقرض شده و اماکن به‌اصطلاح مقدس (قدس و حجاز) به تصرف و تملک ملائکه دربیاید تا در گام‌های بعدی چه شود؟ الله و اعلم! اعراب و اسرائیل و هم‌کیشان و هم فکران آنها، در پیشگاه الله و در مقابل ملائکه (بزرگان والامقام)، مریم و فرزندش عیسی، به‌اندازه پشکل گوسفندی نمی‌ارزند؛ بلکه از آن هم فرومایه‌تر و بی‌ارزش‌تر هستند.

أَيُّهَا النَّاسُ شُقُّوا أَمْوَاجَ الْفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجَاةِ وَ عَرِّجُوا عَنْ طَرِيقِ الْمُنَافَرَةِ وَ ضَعُوا تِيجَانَ الْمُفَاخَرَةِ أَفْلَحَ مَنْ نَهَضَ بِجَنَاحٍ أَوِ اسْتَسْلَمَ فَأَرَاحَ هَذَا مَاءٌ آجِنٌ وَ لُقْمَةٌ يَغُصُّ بِهَا آكِلُهَا وَ مُجْتَنِي الثَّمَرَةِ لِغَيْرِ وَقْتِ إِينَاعِهَا كَالزَّارِعِ بِغَيْرِ أَرْضِهِ

ای مردم بشکافید امواج فتنه‌ها را (شروع دعوی و اعلام خلافت رسول را) به کشتی‌های نجات (آیات قرآن) و پرهیز کنید از راه پراکندگی و فرو بنهید تاج‌های فخرفروشی (پدرزن یا صحابه بودن، انصار یا مهاجر بودن)، رستگار شد کسی که برخاست به بال (عقل و شعور یا لیاقت و توانایی‌اش) یا دست برداشت (تسلیم و دست کشید) سپس استراحت کرد (به علت پیری و ... بازنشسته شد) این (خلافت) آبی بدمزه (حمیم) و لقمه‌ای گلوگیر (لقمه بزرگ‌تر از دهان، زقوم، ضریع) به سبب خوردنش است و چیدن میوه (به چنگ آوردن خلافت) به غیر وقت رسیدنش (روز قیامت، زمان ظهور مسیح)، همچون زراعت به زمین دیگری (بازی در میدان عیسی، خلافت فضولی به‌جای عیسی) است.

فَإِنْ أَقُلْ يَقُولُوا حَرَصَ عَلَى الْمُلْكِ وَ إِنْ أَسْكُتْ يَقُولُوا جَزِعَ مِنَ الْمَوْتِ هَيْهَاتَ بَعْدَ اللَّتَيَّا وَ الَّتِي وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّهِ بَلِ انْدَمَجْتُ عَلَى مَكْنُونِ عِلْمٍ لَوْ بُحْتُ بِهِ لَاضْطَرَبْتُمْ اضْطِرَابَ الْأَرْشِيَةِ فِي الطَّوِيِّ الْبَعِيدَةِ . نهج‌البلاغه

پس اگر چیزی بگویم (اعتراض کنم به دعوی و ادعای خلافت)، می‌گویند (خواهند گفت) که طمع کرد به پادشاهی (نیت و هدف خلفا از خلافت) و اگر سکوت کنم، خواهند گفت که ترسید از مرگ، هیهات بعد از آن‌همه اتفاقات (خطرات) و هرگز و سوگند خداوند را که حتماً فرزند ابی‌طالب خوی گرفته است با مرگ همانند طفلی به پستان مادرش، بلکه واقف شدم به علمی (دانسته‌ای) سری که اگر افشا (گفتگو) کنم به آن، حتماً مضطرب شوید به همانند لرزش طناب در چاهی عمیق.

یعنی بر سر به‌دست‌آوردن خلافت (پادشاهی عرب)، اشخاص تا پای جان رفته و یکدیگر را نیز تهدید به مرگ کرده‌اند و آن دانسته پنهان این است که خلیفه محمد، در حقیقت خود مسیح است و نه کس دیگری حتی خود شخص علی. و ابلیس در مرحله اول سعی می‌کند که خود و حرام‌زادگانش را خلیفه خدا روی زمین بکند و به مقام ولایت برسد و اگر نتوانست در مرحله دوم خلیفه انبیا و مابین و لابه‌لای آنها جا کند و در مرحله سوم زیر لباس راهب و رهبان، خاخام، کشیش، روحانی، آخوند و مولوی پنهان و مخفی شود.

يا اَحْنَفُ، كَاَنّى بِهِ وَ قَدْ سارَ بِالْجَيْشِ الَّذى لايَكُونُ لَهُ غُبارٌ

وَ لا لَجَبٌ، وَ لا قَعْقَعَةُ لُجُم، وَ لاحَمْحَمَةُ خَيْل. يُثيرُونَ الاَْرْضَ

بِاَقْدامِهِمْ كَاَنَّها اَقْدامُ النَّعامِ - يُومِئُ بِذلِكَ اِلى صاحِبِ الزَّنْجِ.

ثُمَّ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ-: وَيْلٌ لِسِكَكِكُمُ الْعامِرَةِ، وَالدُّورِ الْمُزَخْرَفَةِ

الَّتى لَها اَجْنِحَةٌ كَاَجْنِحَةِ النُّسُورِ، وَ خَراطيمُ كَخَراطِيمِ الْفِيَلَةِ، مِنْ

اُولئِكَ الَّذينَ لايُنْدَبُ قَتيلُهُمْ، وَ لايُفْقَدُ غائِبُهُمْ. اَنَا كابُّ الدُّنْيا

لِوَجْهِها، وَ قادِرُها بِقَدْرِها، وَ ناظِرُها بِعَيْنِها.

مِنْهُ، وَ يُومِئُ بِهِ اِلى وَصْفِ الاَْتْراكِ

كَاَنّى اَراهُمْ قَوْماً كَاَنَّ وُجُوهَهُمُ الْمَجانُّ الْمَطَرَّقَةُ، يَلْبَسُونَ

السَّرَقَ وَ الدِّيباجَ، وَ يَعْتَقِبُونَ الْخَيْلَ الْعِتاقَ. وَ يَكُونُ هُناكَ

اسْتِحْرارُ قَتْل حَتّى يَمْشِىَ الْمَجْرُوحُ عَلَى الْمَقْتُولِ، وَ يَكُونَ

الْمُفْلِتُ اَقَلَّ مِنَ الْمَأْسُورِ ... 128 نهج البلاغه

خطبه فوق تفسیر سوره عادیات است که در آن کیفیت حمله یأجوج‌ومأجوج به اعراب و اسرائیل قید شده است و در گذشته مغولان از ابریشم به‌عنوان کولار (فیبر کربن) یا تار عنکبوت (لباس ضدگلوله) استفاده می‌کرده‌اند. در نتیجه خیلی از مفسرین این خطبه را با هجوم مغول مرتبط می‌دانند که چنین نیست. حمله مغول هشدار کوچکی بوده است در مورد حمله و هجوم اصلی گاگ و مگاگ. آنها لباس و پوشش‌هایی همچون (انرژی تورس، صورت‌هایی همانند سپرهای لایه‌لایه یا تودرتو) پیرامون خود دارند که علی‌رغم سبک و بی‌وزن کردن، آنها را در مقابل هر نوع پرتابه و انرژی و نیروی موج انفجار محافظت خواهد کرد.

و یک حیله و مکر جدید که ابلیس با خدا راه انداخته است اینکه، می‌خواهد به او ثابت کند که تعداد زائران عاشورا و اربعین حسینی بیشتر از نفرات حج عمره و تمتع است. غافل از اینکه فلسطین و شام و عراق جزو سرزمین‌های نفرین شده به زبان انبیا و پیشوایان هستند و یأجوج‌ومأجوج بیشترین کشته و تلفات را از مکان‌های شلوغ و پرجمعیت می‌گیرد و یکی از آنها، زنده به خانه برنخواهد گشت.

حجم خونریزی که مغولان در طول تاریخ بشریت کرده‌اند به مقدار یک جویبار کوچک در مقابل سیل خروشانی از خون است که یأجوج‌ومأجوج به راه خواهند انداخت. حس کینه و انتقام بندگانی همچون علی و مسیح که ناکام از دنیا رفته‌اند در همان لحظات اول جنگ و درگیری ارضا و فروکش خواهد کرد و میدان را به ملائکه‌ای همچون جبرئیل رسول‌الله واگذار خواهند کرد و آن رسول‌الله به ایشان یاد خواهد داد که نبرد و جهاد و قتال در راه خدا چگونه است. بوی آن نبرد و خونریزی بزرگ از الان به مشام ما می‌رسد که شما لحظه‌ای قادر به دیدن و بوییدن آن نیستید و دچار سرگیجه و اغما می‌شوید؛ چون عزیزان خود را غلتیده در خون و مرگ خواهید یافت و هیچ فرصتی برای دفاع از خود نخواهید داشت چه برسد به فرار و یا اسارت. خداوند مخلوقاتی احمق‌تر و سبک‌سرتر از اعراب و اسرائیل و هم‌کیشانشان ندارد.

۱۵- پس چون مکروه ویرانی را که به زبان دانیال نبی گفته شده است، در مقام مقدس برپاشده بینید هر‌که خواند دریافت کند

۱۶- آنگاه هر‌که در یهودیه باشد به کوهستان بگریزد؛

۱۷- و هرکه بر بام باشد، بجهت برداشتن چیزی از خانه به زیر نیاید؛

۱۸- و هر‌که در مزرعه است، بجهت برداشتن رخت خود برنگردد.

۱۹- لیکن وای بر آبستنان و شیر دهندگان در آن ایام!

۲۰- پس دعا کنید تا فرار شما در زمستان یا در سبت نشود،

۲۱- زیرا که در آن زمان چنان مصیبت عظیمی ظاهر می‌شود که از ابتدا عالم تا کنون نشده و نخواهد شد!

۲۲- و اگر آن ایام کوتاه نشدی، هیچ بشری نجات نیافتی، لیکن به‌خاطر برگزیدگان، آن روزها کوتاه خواهد شد. ۲۴ قصص متی

۳۴- گمان مبرید که آمده‌ام تا سلامتی بر زمین بگذارم. نیامده‌ام تا سلامتی بگذارم؛ بلکه شمشیر را.

۳۵- زیرا که آمده‌ام تا مرد را از پدر خود و دختر را از مادر خویش و عروس را از مادر شوهرش جداسازم.

۳۶- و دشمنان شخص، اهل خانه او خواهند بود.

۳۷- و هر که پدر یا مادر را بیش از من دوست دارد؛ لایق من نباشد و هر‌که پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد، لایق من نباشد.

۳۸- و هر که صلیب خود را برنداشته، از عقب من نیاید، لایق من نباشد.

۳۹- هر که جان خود را دریابد، آن را هلاک سازد و هر‌که جان خود را به‌خاطر من هلاک کرد، آن را خواهد دریافت.

۴۰- هر که شما را قبول کند، مرا قبول کرده و کسی که مرا قبول کرده، فرستنده مرا قبول کرده باشد.

۴۱- و آنکه نبی‌ای را به اسم نبی پذیرد، اجرت نبی یابد و هر که عادلی را به اسم عادلی پذیرفت، مزد عادل را خواهد یافت و هر‌که یکی از این صغار را کاسه‌ای از آب سرد محض نام شاگرد نوشاند، هرآینه به شما می‌گویم اجر خود را ضایع نخواهد ساخت

۴۲- و هر که یکی از این صغار را کاسه‌ای از آب سرد محض نام شاگرد نوشاند، هرآینه به شما می‌گویم اجر خود را ضایع نخواهد ساخت. قصص متی ۱۰

اگر امثال لشکر کوفه، حسین ابن علی را در صحرای کربلا تک‌وتنها غافلگیر کردند، در رستاخیز مسیح همگی آنها توسط جبرئیل از زیر خاک بیرون کشیده شده و توسط یأجوج‌ومأجوج تارو و مار می‌شوند که گویا گله کفتار هستند که از هجوم شیرهای درنده متواری شده‌اند و زخمی آنها از روی کشته‌شده‌هایشان بگریزد و تعداد بسیار اندکی از آنها به اسارت برسند و جملگی هلاک شوند و این است معنی روز انتقام، یعنی اجداد صالح انتقام اولاد صالح خود را خواهند گرفت. سرزمین‌های نفرین شده تبدیل به دریایی از خون خواهند شد که این وعده الله در کتب عهد قدیم و جدید و صدالبته قرآن است که خداوند هرگز خلف وعید نخواهد کرد. اعراب و اسرائیل گوشت دم تیغ ملائکه و مسیح و صالحان انتقام‌جو هستند.

باتوجه‌به اینکه طبق نظر اکثر انسان‌های ساکن در روی سیاره زمین (8 میلیارد)، نژاد انسان از نسل لوسی و تکامل‌یافته از جد مشترکشان با میمون (انتر) است، در نتیجه انسان‌های فعلی ساکن روی زمین شامل مجموعه قوانین حقوق بشر نمی‌شوند؛ بلکه مشمول قوانین و مقررات حمایت از حیوانات و محیط‌زیست می‌شوند که قبل و بعد از کشتارشان، دلایل و ادله کشتار توسط یأجوج‌ومأجوج ارائه و توجیه خواهند شد. یعنی ما همان کاری را می‌کنیم که شما با چهارپایان مخصوصاً آن گروه چموش انجام داده‌اید و اینکه در حال نابودی محیط‌زیست و اکوسیستم سیاره هستید و می‌بایست که خودتان امحا شوید.

انسان یک نوع تفاله یا نزولی سماوی روی زمین بوده و پست‌ترین، فرومایه‌ترین، ظالم و فاسد و تبهکارترین مخلوق خداست که مورد رحم و انصاف یأجوج‌ومأجوج قرار نگرفته و با تمام قدرت و سرعت ممکنه، سلاخی و تکه‌تکه می‌شوند و این است آینده شوم بشریت که ما آن را طبق آیات کتاب قرآن پیشگویی می‌کنیم. خوشا به حال کسانی که در آن روز بزرگ در رکاب جبرئیل (روح‌القدس) و مسیح باشند و البته تحت فرمان الله.

و حتماً می‌چشانیم ایشان را از عذاب نزدیک‌تر، غیر (پیش از) آن (نزدیک به آن) عذاب بزرگ، باشد برای ایشان که برگردند ۲۱

و کیست ظالم‌تر از کسی که متذکر شود به آیات سرورش، سپس اعراض کند از آن، به‌درستی ما از مجرمان انتقام گیرندگان [هستیم] ۲۲ سجده

و به‌درستی برای کسانی که ظلم کردند عذابی غیر (پیش از) آن (نزدیک به آن) [است] و لیکن اکثرشان نمی‌دانند ۴۷

و صبر کن برای حکم سرورت، پس به‌درستی تو به چشمان ما [پیش نظر و تحت‌نظر ما هستی] و تسبیح کن به ستایش سرورت زمانی را که به پا می‌خیزی ۴۸

و از شب [نماز شب]، پس تسبیح کن او را و قبل‌هایی [رویت] ستارگان [نماز صبح] ۴۹ طور

در حقیقت رستاخیز مسیح در قدس برای انتقام از ظالمان، پیش درآمدی است برای قیامت کبری یا همان رستاخیز بزرگ الله در محشر.

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

طسم

اين است آيات كتاب آشكار

تلاوت ميكنيم برای تو از خبر ( داستان ) موسی و فرعون ، به درستی برای قومی كه ايمان می آورند ( دارند )

بدرستی فرعون بزرگی كرد در زمين و قرار داد اهلش ( سكنه اش ) را شيعه ای ( پيرو و دنباله رو و تابعی ، گروهی هم وضعيت و هم مسلك ) ، ضعيف ميكرد طايفه ای را از ايشان ، ذبح ميكرد ( سر ميبريد ) پسرانشان را و زنده ميگذاشت زنانشان را ، بدرستی او بود از مفسدان ( تبهكاران )

و خواستيم كه منت نهيم برای كسانی كه ضعيف شدند در زمين و قرار دهيم ايشان را امامانی ( پيشوايان و جلودارانی ) و قرار دهيم ايشان را وارثان ( ارث برندگان )

و تمكين دهيم ( استوار و با نيرو كنيم ، فرمانروا كنيم ) برای ايشان در زمين و نشان دهيم فرعون و هامان و سپاهيان آن دو از ايشان را آنچه كه حذر ( احتياط و مواظبت ، دوری و ترس ، واهمه ، پرهيز ) ميكردند

و وحی كرديم به سوی مادر موسی كه شيرش ده [موسی را] ، پس آنگاه كه ترسيدی برايش ، پس بيافكن او را در دريا ( شط ، رود نيل ) و نترس و اندوهگين مباش [كه] ما رد ( مسترد ) ميكنيم او را به سويت و قرار دهيم او را از فرستادگان ( رسولان )

پس برداشت ( گرفت ) او را آل فرعون برای اينكه باشد برای ايشان دشمنی و اندوهی ، بدرستی فرعون و هامان و سپاهيان آن دو بودند خطا كاران ( در امورات اشتباه كنندگان )

و گفت زن فرعون ، روشنی چشمی برايم و برای تو [است] ، نكشيد او را ، ( اميد ) شايد كه نفع كند ما را يا اتخاذ كنيم او را ولدی ( مولود و فرزندی ) و [در حاليكه] ايشان در نميافتند ( نمی دانستند )

و صبح كرد دل مادر موسی خالی ( نگران و تهی و بيهوده ای ، ترسيده و هراسيده ای ) كه نزديك بود حتما فاش كند ( آشكار كند ، لو دهد ) به آن اگر تقويت ( محكم و بسته ، ربط ) نميكرديم برای قلبش برای اينكه باشد از مومنان

و گفت به خواهرش ( خواهر موسی ) فاصله بگير او را ( او را به پا ) ، پس نگاه كرد به او ( او را پاييد ) از كناری ( طرفی ) و [در حاليكه] ايشان درنمی يافتند ( نمی فهميدند )

و حرام ( ممنوع ) كرديم برای او شير دهندگان را از قبل ، پس [خواهر موسی] گفت آيا دلالت ( راهنمايی ) كنم شما را برای اهل خانه ای ( خانواده ای ) كه كفالت ( سرپرستی ، نگهداری ) كنند او را برای شما و ايشان برای او خير خواهان باشند

پس رد ( مسترد ) كرديم او را به سوی مادرش تا روشن شود ديده اش و اندوهگين نشود و برای اينكه بداند كه بدرستی وعده خداوند حقيقت است و ليكن اكثرشان نمی دانند

و زمانی كه رسيد ( بالغ شد ) شدتش ( نهايتش ، نيرويش را ، بلوغش را ) و درست شد ( كامل شد ، مسلط شد ) داديم او را حكمی ( حكمتی ، استيلايی و دانشی را و آنچنان جزا ( پاداش ) ميدهيم نيكوكاران را

... قصص

در حقیقت اجداد پدری فرعون از نژاد سیاه‌پوست افریقایی و شاید اجداد مادری او از نژاد بنی‌اسرائیل در حرم داخل شده بود. چون بعد از دوران نبوت یوسف رسول‌الله، فراعنه مصر با بنی‌اسرائیل همزیستی مسالمت‌آمیزی داشتند. اما فرعون زمان موسی رسول‌الله، دختران زیباروی بنی‌اسرائیل را وارد حرم کرده؛ ولی چون خودش عقیم بود فرزندان نامشروع مصریان را به قتل می‌رساند. چون نژاد اسرائیلی را پست و حقیر می‌دانست غافل از اینکه خودش از نژاد اسرائیلی است. به‌هرحال مصریان نیز همانند اعراب فرزندان دورگه را مایه رسوایی و خاری خود می‌دانستند و به بهانه‌های مختلف معدومشان می‌کردند و فرعون صرفاً به اصرار و پافشاری همسرش حاضر به سرپرستی و پدرخواندگی موسی شد. همان‌طور که قبلاً گفته شد فرعون به علت عقیمی در نهایت متقاعد شد تا مقداری از ذخایر ژنتیکی خودش توسط طایفه جنیان به قوم بنی‌اسرائیل منتقل و کپی شود و او به همانند ابلیس بتواند تا روز قیامت به جاودانگی برسد و دلیل و مدرک این ادعا نقاشی‌ها، گرافیک‌ها و معماری‌های انجام شده توسط بنی‌اسرائیل در واشنگتن و طرح چشم و هرم روی دلار امریکایی است. چون فرعون خودش گرافیست، طراح، نقاش و معمار چیره‌دستی بوده است.

در کتاب خروج ۱۲ - ۳۷ و ۳۸ قید شده است که "از قوم‌های دیگر نیز در میان آنها بودند که همراه ایشان از مصر بیرون آمدند". این اقوام همراه بنی‌اسرائیل که از شهر مصر متواری و خارج شده‌اند، همان بردگان سیاه‌پوست افریقایی و به‌احتمال زیاد اتیوپی تبار بوده‌اند. در واقع یهودیان و اسرائیلی‌های فعلی نیز به همانند برادران اعرابشان، دورگه زنازاده اسرائیلی ملخ خوار - افریقایی آدم‌خوار محسوب می‌شوند و به نژادهای شیر شکلاتی معروف هستند. چرا که آدم‌خواران افریقایی تمام شکلاتی هستند و هدف از آفرینش اقوام ترک و مغول و قبایل کوشیا (یأجوج‌ومأجوج) توسط خداوند، کشتار و قتل‌عام و نسل‌کشی اعراب و اسرائیل در آینده نزدیک است.

بعد از گذشت ۱۲۰۰ سال از اسلام، یعنی تا ۲۰۰ سال پیش، قوم بنی‌اسرائیل در اروپا و امریکا مبادرت به برده‌داری نموده است که نشانه اولاد فرعون بودن است نه چیز دیگری که اگر فعالیت‌های مدنی نبود، هم اینک نیز مبادرت به برده‌داری می‌کرده‌اند هرچند که برده‌داری آنها تکامل‌یافته و امروزه به نوع دیگری است.

حزقیال فصل 7

پایان کار اسرائیل

۱ و ۲ بار دیگر خداوند با من سخن گفت و فرمود: ای انسان خاکی، به بنی‌اسرائیل بگو: این پایان کار سرزمین شماست. ۳ دیگر هیچ امیدی باقی نمانده، چون به سبب کارهایتان، خشم خود را بر شما فرو خواهم ریخت و شما را به سزای اعمالتان خواهم رساند. ۴ دیگر با چشم شفقت به شما نگاه نخواهم کرد و دلم برای شما نخواهد سوخت. شما را به سزای اعمال زشتتان خواهم رساند تا بدانید که من خداوند هستم.
۵ و ۶ بلا و مصیبت پی‌درپی بر شما نازل می‌شود. اجل و پایان کارتان فرارسیده است. ۷ ای اسرائیل، روز محکومیتتان نزدیک شده و آن زمان معین رسیده است. روز زحمت و آشفتگی نزدیک می‌شود. آن روز، روز ناله‌های غم و درد خواهد بود، نه روز هلهله و شادی! ۸ و ۹ به‌زودی خشم خود را بر شما فرو خواهم ریخت و شما را به سبب تمام بدی‌ها و شرارت‌هایتان تنبیه خواهم نمود؛ دیگر نه چشم‌پوشی خواهم کرد و نه ترحم، تا بدانید که من، خداوند، شما را مجازات می‌کنم. ۱۰ و ۱۱ اجل شما، ای بنی‌اسرائیل فرارسیده، چون شرارت و غرورتان به اوج رسیده است. از این‌همه جمعیت و ثروت و حشمتتان، چیزی باقی نخواهد ماند.

۱۲ بلی، آن‌وقت معین رسیده و آن روز نزدیک شده است. در آن روز دیگر چیزی برای خریدوفروش باقی نخواهد ماند، چون تمام مملکت گرفتار غضب من خواهد شد. ۱۳ حتی اگر تاجری باقی بماند، همه چیز را از دست خواهد داد، زیرا خشم من بر سر همه قوم اسرائیل فرو خواهد ریخت. آنان که به گناه آلوده هستند، همه از بین خواهند رفت. ۱۴ برای لشکر اسرائیل شیپور آماده‌باش نواخته می‌شود و همه خود را آماده می‌کنند؛ اما کسی برای جنگیدن بیرون نمی‌رود، چون همه زیر خشم و غضب من هستند ۱۵ اگر از شهر بیرون بروند، شمشیر دشمن انتظارشان را خواهد کشید، و اگر در شهر بمانند، قحطی و بیماری، آنها را از پای در خواهد آورد. ۱۶ هر که موفق به فرار شود، مانند کبوتری که خود را در کوه‌ها پنهان می‌کند، بی کس خواهد شد و یکه و تنها برای گناهان خود خواهد گریست. ۱۷ دست‌ها همه ضعیف و زانوها همه لرزان خواهد بود. ۱۸ ایشان لباس عزا خواهند پوشید و وحشت‌زده و شرمسار خواهند شد و از غصه و پریشانی سرهای خود را خواهند تراشید. ۱۹ پول و جواهرات خود را دور بریزید و مثل آشغال بیرون بیندازید! چون در روز غضب خداوند، این چیزها دیگر ارزشی نخواهد داشت، و نخواهد توانست خواسته‌هایتان را برآورده سازد و شکمتان را سیر کند. زیرا گناه شما همین پول‌پرستی است. ۲۰ به جواهراتتان افتخار می‌کنید و با آنها بت‌های نفرت‌انگیز و کثیف ساخته‌اید. پس ثروتتان را از دستتان می‌گیرم ۲۱ و به بیگانگان و بدکاران به غنیمت خواهم داد تا آن را از بین ببرند. ۲۲ آنها حتی خانه مرا نیز غارت و ویران خواهند کرد و من مانع ایشان نخواهم شد.

۲۳ برای اسیر نمودن قوم من زنجیرها آماده سازید، چون سرزمین ایشان از خونریزی و جنایت پر است. اورشلیم مملو از ظلم و ستمکاری است، ازاین‌رو ساکنانش را به اسارت خواهم فرستاد ۲۴ شرورترین قوم‌ها را به اورشلیم خواهم آورد تا خانه‌هایشان را اشغال کنند، و استحکامات نظامی را که این‌قدر به آنها می‌بالند در هم بکوبند و عبادتگاهشان را بی حرمت نمایند، تا غرورشان درهم بشکند. ۲۵ زیرا وقت نابودی اسرائیل رسیده است. آرزوی آرامش خواهند کرد؛ ولی از آرامش خبری نخواهد بود. ۲۶ و ۲۷ بلا پشت بلا خواهد رسید. همه‌جا صحبت از بدبختی خواهد بود! از نبی (مسیح) جویای هدایت خواهند شد؛ ولی جوابی نخواهند گرفت. کاهنان و ریش‌سفیدان نیز سخنی برای هدایت و راهنمایی نخواهند داشت پادشاه و بزرگان از نومیدی گریه خواهند کرد. مردم از وحشت خواهند لرزید، چون مطابق بدی‌هایی که کرده‌اند، با آنان رفتار خواهم نمود و ایشان را به سزای اعمالشان خواهم رساند تا بدانند که من خداوند هستم.

و گفتیم از بعد او (غرق‌شدن فرعون) برای پسران اسرائیل [که] ساکن شوید زمین را، پس آنگاه که آید وعده آخرت (نهایی و پایانی، قیامت) ، بیاوریم به شما پیچیده‌ای (گروه مردم از هر قشر و صنف و نژاد، از همه چیز درهم و بر هم متشنج و شوریده) . ۱۰۴ اسراء

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

پاك است كسی كه سير داد ( مخفيانه سير داد ) به بنده اش شبی را از مسجد الحرام ( كعبه ) به سوی مسجد الاقصا ( قدس ، مسجد دور دست ) ، آن را كه بركت داديم پيرامونش را برای اينكه نشان دهيم او را از نشانه هايمان ، بدرستی او شنوای بيناست

و داديم موسی را كتاب و قرار داديم او را [مايه] هدايتی برای پسران اسرائيل [كه] مبادا اتخاذ كنيد از غير من وكيلی ( مدافعی ) را

فرزندان ( نژاد ، زاد و رود ، نسل ) كسی كه حمل ( سوار ) كرديم همراه با نوح ، بدرستی او بود بنده ای شكر گزاری

و گذرانديم ( مقرر و سرنوشت كرديم ، مقتضی كرديم ) به جانب پسران اسرائيل در كتاب [تورات يا تقديرات خداوند] كه حتما فساد ميكنيد در زمين دو مرتبه و حتما بزرگی ( برتری ) ميجوييد ، تكبری ( زياده خواهی ، خودخواهی ) بزرگی را

پس آنگاه كه آيد وعده اولی آن دو ، برمی انگيزيم برای شما بندگانی را از جانب مان دارندگان دلاوری ( نيروی ) شديدی ، پس جستجو كنند ميان شهرها را و باشد وعده ای انجام شدنی ( حتمی )

سپس رد كنيم ( باز گردانيم ) برای شما هجوم ( تاخت و تاز و حمله را ) برای ايشان و كمك كنيم ( توسعه دهيم ) شما را به اموالی و پسران و قرار دهيم شما را بيشتر نفراتی ( گروهی ، جمعيتی )

اگر نيكی كرديد ، نيكی كرديد برای خودتان و اگر بدی كرديد پس برای آن ( همانند آن ) [است كه بر خود بدی كرديد] ، پس آنگاه كه آيد وعده ديگری ( آخری ) برای اينكه ( تا اينكه ) مايوس كنند صورتهايتان را و برای اينكه ( تا اينكه ) داخل شوند مسجد [قدس] را همچنان كه داخل شدند آن را اولين باری و برای اينكه ( تا اينكه ) نابود كنند آنچه را كه خود بزرگی كرديد ( برتری جستيد ، بلند كرديد ) ويران كردنی را

اميد است سرور شما را كه رحم كند شما را و اگر برگشتيد ، بازميگرديم و قرار داديم جهنم را برای كافران بازداشتگاهی ( زندانی )

... اسرا

حزقیال فصل ۹

مجازات اورشلیم (بَیْت‌المُقدَّس)

۱ آنگاه خـدا با صدایـی بلند گفت: «مأمورین مجازات شهر را فرا خوان! بگو سلاح‌هایشان را بیاورند!» ۲ ناگاه شش مرد از دروازه شمالی آمدند و هر یک، سلاح خود را در دست داشت. همراه آنها مردی بود با لباس کتان که قلم و دوات با خود داشت. آنها همه وارد خانه خدا شدند و کنار قربانگاه مفرغی ایستادند. ۳ سپس حضور پر جلال خدا که بالای موجودات بالدار قرار داشت، برخاست و به آستانه عبادتگاه آمد و آن مردی را که لباس کتانی پوشیده بود و قلم و دوات داشت، خطاب کرده، ۴ گفت: «در کوچه‌های اورشلیم بگرد و روی پیشانی کسانی که بخاطر شرارتهایی که در این شهر انجام می‌شود، گریه و ماتم می‌کنند، علامت بگذار.»
۵ آنگاه شنیدم که خداوند به مردان دیگر فرمود: «بدنبال او به شهر بروید و کسانی را که بر پیشانی‌شان علامت ندارند، بکشید. هیچ کس را زنده نگذارید و به کسی رحم نکنید. ۶ پیر و جوان، دختر و زن و بچه، همه را از بین ببرید؛ ولی به کسانی که بر روی پیشانی‌شان علامت هست، دست نزنید. این کار را از خانه من شروع کنید.» پس با کشتن بزرگان قوم که در خانه خدا بودند، کشتار را شروع کردند. ۷ خداوند به ایشان گفت: «این عبادتگاه را آلوده کنید! حیاط آن را از جنازه پر سازید! دست به کار شوید!» پس ایشان فرمان خدا را در تمام شهر اجرا کردند. ۸ وقتی آنها کشتار را شروع کردند و من تنها مانده بودم، رو به خاک افتادم و فریاد زدم: «ای خـداوند! آیا تو بر اورشلیم آنقدر غضبناک هستی که هر کسی را که در اسرائیل باقی مانده باشد، از بیـن خواهـی برد؟»
۹ او در پاسخ فرمود: «گناهان قوم اسرائیل و یهودا خیلی زیاد است. تمام سرزمین پر است از ظلم و جنایت! ایشان می‌گویند: «خداوند این را نمی‌بیند! او این سرزمین را رها کرده است!» ۱۰ پس من نیز بر ایشان رحم نخواهم کرد و از سر تقصیراتشان نخواهم گذشت. آنها را به سزای همه اعمالشان خواهم رساند.» ۱۱ آنگاه مردی که لباس کتانی پوشیده و دوات و قلم با خود داشت، آمد و گفت: «فرمانی که داده بودی، اجرا شد.»

حزقیال فصل ۱۱

محکومیت رهبران قوم
۱ سپس روح خـدا مـرا برداشت و به دروازه شرقی خانه خداوند آورد. در آنجا بیست و پنج نفر از رهبران قوم، از جمله یازنیا (پسر عزور) و فلطیا (پسر بنایا) را دیدم.
۲ آنگاه خدا به من گفت: «ای انسان خاکی، اینها هستند که در این شهر مشورت‌های گمراه کننده به مردم می‌دهند. ۳ و می‌گویند: "وقت آن رسیده که اورشلیم را بازسازی کنیم تا مثل یک سپر آهنی، ما را در برابر هر گزندی حفظ کند. " ۴ پس ای انسان خاکی، سخنان مرا به ایشان اعلام نما!» ۵ سپس روح خداوند بر من قرار گرفت و فرمود که این پیغام را به مردم بدهم: «ای مردم اسرائیل، من می‌دانم شما چه می‌گویید و می‌دانم در فکرتان چه می‌گذرد! ۶ دستهای شما به خون بسیاری آلوده است و کوچه‌هایتان پر از اجساد کشته‌هاست. ۷ شما می‌گویید که این شهر، یک سپر آهنی (گنبد آهنین) است، ولی چنین نخواهد بود. شهر از کشته‌ها پر خواهد شد و زنده‌ها را نیز بیرون خواهم کشید و به دم شمشیر خواهم سپرد. ۸ آیا از شمشیر می‌ترسید؟ پس شمشیر را به سراغتان خواهم فرستاد. ۹ شما را از شهر بیرون خواهم کشید و بدست بیگانه‌ها خواهم سپرد تا بسزای اعمالتان برسید. ۱۰ مجازات من در تمام نقاط سرزمین‌تان، گریبانتان را خواهد گرفت و کشته خواهید شد. آنگاه خواهید دانست که من خداوند هستم. ۱۱ یقین بدانید که این شهر برای شما سپـر آهنـی و جای امنی نخواهد بـود. در هر جای سرزمیـن اسرائیل که باشید، شما را مجازات خواهم نمود. ۱۲ آنگاه شما که بجای اطاعت از من، از روش اقوام بت پرست اطرافتان سرمشق می‌گیرید، خواهید دانست که من خداوند هستم.»
۱۳ هنگامی که این پیغام را به ایشان اعلام می‌کردم، ناگهان فلطیا افتاد و مرد. آنگاه رو به خاک افتادم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، آیا می‌خواهی تمام بازماندگان اسرائیل را هلاک سازی؟»
انجام قطعی کلام خدا
۲۱ خداوند همچنین فرمود:
۲۲ «ای انسان خاکی، این چه ضرب المثلی است که مردم اسرائیل می‌گویند: «عمر ما تمام شد، پیشگوییها عملی نشد!» ۲۳ به ایشان بگو که من این ضرب المثل را باطل می‌کنم. اینک وقت آن رسیده که همه این پیشگوییها عملی شوند. ۲۴ از این پس، هیچ رؤیا و پیشگویی کاذبی در میان مردم اسرائیل وجود نخواهد داشت. ۲۵ زیرا من که خداوند هستم، سخن خواهم گفت و هر آنچه گفته باشم بدون تأخیر عملی خواهم ساخت. این سخن را از جانب من به ایشان بگو: «ای قوم عصیانگر اسرائیل، من دیگر تأخیر نخواهم نمود! در دوران زندگی خودتان هر آنچه گفته‌ام، به انجام خواهم رساند!» ۲۶ سپس این پیغام از طرف خداوند نازل شد:
۲۷ «ای انسان خاکـی، قوم اسرائیل تصور می‌کنند که رؤیاهـا و نبوتهـای تـو در آینـده بسیـار دور عملـی خواهند شد. ۲۸ پس به ایشان بگو که خداوند چنین می‌فرماید: "از این پس، دیگر تأخیر رخ نخواهد داد. هر سخنـی که گفته باشـم، یقینـاً واقع خـواهد شد!»

حزقیال فصل ۱۵

مثال درخت انگور
۱و۲ خداوند فرمود:
«ای انسان خاکی، چوب درخت انگور به چه کار می‌آید؟ در مقایسه با سایر درختان، به چه دردی می‌خورد؟ ۳ آیا چوبش مصرفی دارد؟ آیا می‌توان با آن میخی ساخت و ظروف را بر آن آویخت؟ ۴ فقط به درد افروختن آتش می‌خورد؛ و هنگامی که آتش، دو سرش را سوزاند و میانش را زغال کرد، دیگر برای هیچ کاری فایده‌ای ندارد. ۵ پیش از سوختنش مصرفی نداشت، چه برسد به زمانی که زغال و نیمسوز شده باشد!
۶و۷ «حال، همانگونه که چوب درخت انگور را از میان سایر درختان جنگل برای هیزم تعیین کرده‌ام، مردم اورشلیم را نیز برای مجازات مقرر نموده‌ام. اگر از یک آتش رهایی یابند، آتشی دیگر ایشان را فرو خواهد گرفت. آنگاه خواهید دانست که من خداوند هستم. ۸ بسبب بت پرستی آنها، من سرزمینشان را ویران خواهم ساخت.»

حزقیال فصل ۲۱

شمشیر داوری خداوند
۱و۲ خداوند به من فرمود:
«ای انسان خاکی، رو بسوی اورشلیم نموده، کلام مرا بضد مملکت اسرائیل و خانه خدا اعلام نما! ۳ بگو که خداوند چنین می‌فرماید:
«ای اسرائیل، من علیه تو هستم. من شمشیر خود را از غلاف بیرون کشیده، ساکنانت را خوب و بد، به یکسان نابود خواهم نمود. ۴ شمشیر من در سراسر مملکت، از جنوب تا شمال، همه مردم را از بین خواهد برد. ۵ آنگاه همه خواهند دانست که من، خداوند، شمشیر خود را بدست گرفته‌ام و تا زمانی که مقصود خود را عملی نسازم، آن را غلاف نخواهم نمود. ۶ «ای انسان خاکی، در نظر مردم آه و ناله کن! با غم و اندوهی جانکاه آه بکش! ۷ اگر از تو بپرسند که چرا آه می‌کشی، بگو که آه و ناله‌ات، بسبب خبر هولناکی است که خداوند داده است. با شنیدن این خبر، بند دلها پاره خواهد شد و هول و هراس بر همه مستولی خواهد گشت؛ دستها سست و زانوها لرزان خواهد گردید. بگو که روز هلاکت و سیاهی ایشان نزدیک است و داوری‌های من واقع خواهد شد.» ۸ خداوند فرمود: ۹و۱۰ «ای انسان خاکی، نبوت کن! به مردم بگو که شمشیری تیز و آماده می‌شود تا مردم را بکشد! شادمانی از بین خواهد رفت، زیرا قوم من احکام مرا خوار شمرده است. ۱۱ بلی، شمشیر را صیقل می‌دهند تا بتوان از آن استفاده کرد. این شمشیر تیز و صیقلی شده را به دست قاتل می‌سپارند. ۱۲ ای انسان خاکی، زار زار گریه کن و بر سر خود بزن، چون آن شمشیر آماده شده تا قوم من اسرائیل و تمام بزرگانش را هلاک سازد. ۱۳ من قـوم خود را امتحان می‌کنم؛ و اگر توبه نکنند، همه این بلایا را بر سرشان خواهم آورد. ۱۴ «ای انسان خاکی، نبوت کن؛ پیغام مرا اعلام نما؛ محکم دست بزن! شمشیر را بردار و با تهدید، دو سه بار بالای سرت حرکت بده تا نشان دهی که چه کشتار بزرگی در انتظار این قوم است! ۱۵ بگذار دلهایشان از تـرس فرو ریزد. چون بر هر دروازه‌ای برق شمشیر دیده می‌شـود. بلی، شمشیـر همچون بـرق آسمان می‌درخشد و برای کشتن، تیز شده است! ۱۶ ای شمشیر، از راست بزن! از چپ بزن! هر جا می‌خواهی برو! هر چه می‌خواهی بکن! ۱۷ بلی، من با غضب، دستهای خود را به هم خواهم زد و شما را مجازات خواهم نمود. آنگاه خشمم فرو خواهد نشست!»
۱۸ سپس خداوند فرمود:
۱۹و۲۰ «ای انسان خاکی، نقشه‌ای بکش و بر روی آن دو راه رسم کن، یکی بسوی اورشلیم در یهودا، و دیگری بسوی ربه که شهر عمونیان است. پادشاه بابل شمشیر بدست از آن راهها خواهد آمد. علامتی نیز بر سر این دو راهی که از بابل آغاز می‌شود، نصب کن. ۲۱ زیرا بزودی پادشاه بابل بر سر دو راهی خواهد ایستاد. او برای آنکه بداند به اورشلیم حمله کند یا به ربه، فال خواهد گرفت و با تیرهای ترکش خود، قرعه خواهد انداخت و برای بتها قربانی کرده، با جگر قربانی‌ها فال خواهد گرفت تا ببیند به کدام راه باید برود. ۲۲ تیرها به او نشان می‌دهد که باید بسوی اورشلیم برود! پس او و سپاهیانش با غریو جنگ، برای کشتار براه می‌افتند. ایشان در برابر دروازه‌ها، منجنیقها برپا کرده و برای تصرف شهر، سنگرها و برجها خواهند ساخت. ۲۳ اهالی اورشلیم نمی‌توانند این را باور کنند، چون با بابل پیمان اتحاد بسته‌اند! اما پادشاه بابل فقط به این می‌اندیشد که مردم اورشلیم طغیان کرده‌اند. پس او خواهد آمد و ایشان را شکست خواهد داد.» ۲۴ خداوند فرمود: «تقصیرات شما آشکار است و خطایا و گناهانتان در همه کارها و رفتارتان، به چشم می‌خورد. حال، وقت مجازات شما رسیده و به تبعید خواهید رفت. ۲۵ «و تو ای پادشاه اسرائیل، روز مجازات نهایی تو نیز فرا رسیده است. ۲۶ عمامه و تاج را از سرت بردار. از این پس، دیگر چیزی به ترتیب سابق باقی نخواهد ماند؛ فقرا سربلند خواهند شد و ثروتمندان پست و سرافکنده! ۲۷ من این سلسله سلطنتی را ساقط، ساقط، ساقط خواهم نمود و دیگر سر بلند نخواهد کرد تا زمانی که وارث حقیقی آن ظاهر شود. آنگاه همه چیز را به وی خواهم بخشید. ۲۸ «ای انسان خاکی، درباره عمونی‌ها نیز نبوت نما، زیرا که قوم مرا به هنگام سختی تمسخر کردند. به ایشان چنین بگو:
«شمشیر من علیه شما نیز از غلاف بیرون کشیده شده است! شمشیر من تیز و صیقلی شده و مثل برق آسمان می‌درخشد. ۲۹ فالگیران و جادوگران و انبیای دروغین، به دروغ به شما وعده رهایی از دست پادشاه بابل را داده‌اند. شما گناهکارید و همراه شروران دیگر هلاک خواهید شد. روز داوری و مجازات نهایی شما فرا رسیده و شمـشیر بر گـردن شما فرو خواهـد آمد! ۳۰ آیا پیش از مجازات شما، شمشیر خود را غلاف کنم؟ نه! من شما را در زادگاهتان مجازات خواهم نمود. ۳۱ آتش خشم خود را بر شما فرو خواهم ریخت و بر آن خواهم دمید تا مشتعل‌تر گردد. شما را بدست مردمانی وحشی و بی رحم (گاگ و مگاگ) که در ویران کردن ماهرند، تسلیم خواهم نمود. ۳۲ شما برای آتش، هیزم خواهید شد و خونتان در سرزمین خودتان خواهد ریخت و دیگر کسی شما را بیاد نخواهد آورد، زیرا من که خداوند هستم، این را گفته‌ام.»

حزقیال فصل ۲۲

گناهان اورشلیم
۱ پیغامی دیگر از جانب خداوند بر من نازل شد:
۲ «ای انسان خاکی، اهالی جنایتکار اورشلیم را محکوم کن! گناهان کثیفشان را آشکارا اعلام نما! ۳ بگو خداوند چنین می‌فرماید: «ای شهر جنایتکاران که محکوم و ملعون هستی، ای شهر بتها که نجس و آلوده‌ای، ۴ گناه تو آدم کشی و بت پرستی است! بنابراین، روز هلاکت تو نزدیک شده و پایان زندگی‌ات فرا رسیده است؛ تو را نزد قوم‌های جهان مسخره و رسوا خواهم نمود. ۵ ای شهر بدنام و سرکش، قوم‌های دور و نزدیک تو را به باد مسخره خواهند گرفت. ۶ «تمام بزرگان اسرائیل در اورشلیم از قدرت خود برای آدمکشی استفاده می‌کنند. ۷ در این شهر، پدر و مادر احترامی ندارند؛ غریبان مظلوم می‌شوند و یتیمان و بیـوه زنان مورد ظلـم و ستـم قرار می‌گیرند؛ ۸ اماکن مقدس مرا خوار می‌شمارند و حرمت روزهای سَبَّت را نگاه نمی‌دارند؛ ۹ مردم را به ناحق زندانی و محکوم به مرگ می‌کنند! «بر هر کوهی، بتخانه‌ای دیده می‌شود؛ شهوت پرستی و ناپاکی در همه جا به چشم می‌خورد؛ ۱۰ عده‌ای با زن پدر خود زنا می‌کنند بعضی دیگر با زن خود در دوره قاعدگی‌اش همبستر می‌شوند! ۱۱ زنا با زن همسایه، با عروس و با خواهر ناتنی، امری عادی و رایج گشته است. ۱۲ این شهر پر است از آدم کشی‌های مزدور، رباخواران و آنانی که بزور مال مردم را غصب می‌کنند و می‌خورند. ایشان مرا کاملاً به فراموشی سپرده‌اند. ۱۳ «پس حال، من به این سودهای نامشروع و خونریزیها پایان می‌دهم! ۱۴ آیا تصور می‌کنید در روز داوری من، تاب و توانی در ایشان باقی بماند؟ من، خداوند، این سخنان را گفته‌ام و آنها را عملی خواهم ساخت! ۱۵ ایشان را در سراسر جهان پراکنده خواهم کرد و شرارتها و گناهانی را که در میان ایشان است، از بین خواهم برد. ۱۶ آنها در میان قومها بی آبرو خواهند شد تا بدانند که من خداوند هستم.»
۱۷ سپس خداوند فرمود:
۱۸و۱۹و۲۰ «ای انسان خاکی، قوم اسرائیل مانند تفاله بی ارزشی هستند که پس از ذوب نقره باقی می‌ماند. آنان مس و روی، آهن و سرب هستند که در کوره از نقره جدا می‌شود. چون تفاله‌های بی ارزشی هستند، از اینرو من ایشان را به کوره زرگری خود در اورشلیم خواهم آورد تا با آتـش خـشم خـود ذوبـشان کنـم. ۲۱ آتش خشم خود را بر آنان خواهم دمید، ۲۲ و همچون نقره، در کوره آتش گداخته خواهند شد تا بدانند که من، خداوند، خشم خود را بر ایشان افروخته‌ام.» ۲۳ بار دیگر خداوند با من سخن گفت و فرمود: ۲۴ «ای انسان خاکی، به قوم اسرائیل بگو که سرزمینشان ناپاک است و از اینرو من خشم خود را بر ایشان فرو خواهم ریخت. ۲۵ بزرگانشان توطئه می‌چینند و همچون شیری که غرش کنان شکار را می‌درد، بسیاری را می‌کشند، اموال مردم را غصب می‌کنند و از راه زور و تجاوز، ثروت می‌اندوزند و باعث افزایش شمار بیوه زنان می‌گردند. ۲۶ کاهنانشان احکام و قوانین مرا می‌شکنند، خانه مقدس مرا نجس می‌سازند؛ فرقی بین مقدس و نامقدس قائل نمی‌شوند؛ فرق میان نجس و طاهر را تعلیم نمی‌دهند و حرمت روز سَبَّت را نگاه نمی‌دارند. به همین جهت، نام مقدس من در میان آنها بی حرمت شده است. ۲۷ رهبرانشان مانند گرگ شکار خود را می‌درند و برای نفع خود دست به جنایت می‌زنند، ۲۸ انبیایشان از فکر خود رؤیاهایی تعریف می‌کنند و به دروغ می‌گویند که پیامهایشان از جانب خداوند است؛ حال آنکه من حتی کلمه‌ای نیز با ایشان سخن نگفته‌ام. بـا این کار، گناهان را می‌پوشانند تا زشتی آن دیده نشود، همانگونه که دیوار را با گچ می‌پوشانند. ۲۹ حتی مردم عادی نیز مال یکدیگر را می‌خورند، فقرا و نیازمندان را ظالمانه غارت می‌کنند و اموال اشخاص غریب و بیگانه را با بی انصافی از دستشان می‌گیرند. ۳۰ «اما من کسی را جستجو می‌کردم که بار دیگر دیوار عدالت را در این سرزمین بنا کند؛ کسی را می‌جستم که بتواند در شکاف دیوار شهر بایستد تا به هنگام ریزش غضب من، از شهر دفاع کند. ولی کسی را نیافتم! ۳۱ بنابراین، خشم خود را بر آنها خواهم ریخت و در آتش غضب خود هلاکشان خواهم ساخت، و آنها را به سزای همه گناهانشان خواهم رساند.»

یوئیل فصل ۲

روز وحشتناک داوری خدا (حمله مگاگ)
۱ شیپور خطر را در اورشلیم به صدا درآورید! بگذارید صدای آن بر بالای کوه مقدس من شنیده شود! همه از ترس بلرزند، زیرا روز داوری خداوند نزدیک می‌شود.
۲ آن روز، روز تاریکی و ظلمت، روز ابرهای سیاه و تاریکی غلیظ است. چه لشکر نیرومندی! کوهها را مثل سیاهی شب می‌پوشاند! این قوم چقدر نیرومندند! مثل آنها پیش از این هرگز دیده نشده و پس از این نیز دیده نخواهد شد! ۳ مانند آتش زمین را می‌خورند. زمین در برابر ایشان مانند باغ عدن است ولی وقتی آن را پشت سر می‌گذارند به بیابان سوخته تبدیل می‌شـود. هیچ چیز در برابر آنها سالم نمی‌ماند. ۴ آنها شبیه اسبهای تندرو هستند. ۵ تماشا کنید چطور روی کوهها جست و خیز می‌کنند! به صدایی که از خود در می‌آورند گوش فرا دهید! صدای آنها همچون غرش عرابه‌ها، و صدای آتشی است که مزرعه را می‌سوزاند و مانند قیل و قال سپاه بزرگی است که به میدان جنگ می‌رود!
۶ مردم با دیدن آنها به خود می‌لرزند و رنگ از رویشان می‌پرد. ۷ آنها همچون جنگاوران حمله می‌کنند، و مانند سربازان از حصارها بالا می‌روند. در صفوف منظم حرکت می‌کنند ۸ و بدون اینکه مانعی برای یکدیگر باشند مستقیم به جلو می‌روند. با هیچ سلاحی نمی‌توان مانع پیشروی آنها شد. ۹ به داخل شهـر هجوم می‌بـرند، از دیـوارها بالا می‌رونـد و مثل دزد از پنجـره وارد خانه‌ها می‌شوند. ۱۰ زمیـن در برابـر آنهـا به حرکت می‌آیـد و آسمان می‌لـرزد. خورشید و مـاه، تیـره و تـار شده، ستـارگان ناپدید می‌گردند. ۱۱ خداوند با صدای بلند آنها را رهبری می‌کند. این سپاه بزرگ و نیرومند خداوند است که فرمـان او را بجا می‌آورد. روز داوری خداوند روزی وحشت آور و هولناک است. کیست که بتواند آن را تحمل کند؟
روز خداوند
۲۸ «پس از آن، روح خود را بر همه مردم خواهم ریخت! پسران و دختران شما نبوت خواهند کرد. پیران شما خوابها و جوانان شما رؤیاها خواهند دید. ۲۹ در آن روزها من روح خود را بر غلامان و کنیزان شما نیز خواهم ریخت.
۳۰ «علامتهای عجیب از خون، آتش و ستونهای دود، در آسمان و زمیـن ظاهر خواهم سـاخت. ۳۱ پیش از فرا رسیدن روز بزرگ و هولناک خداوند، آفتاب تاریک و ماه مانند خون سرخ خواهد شد. ۳۲ اما هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهـد یافت. همانطـور که خداونـد وعـده داده است، در اورشلیـم عده‌ای جـان سالم بـدر خواهنـد بـرد؛ زیـرا خداوند عده‌ای را برگزیـده است که باقی بماننـد.»

مجازات اسرائیل
۶ خداوند می‌فرماید: «مـردم اسرائیل بارها مرتکب گناه شده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت. آنها با قبول رشوه، مانع از اجرای عدالت می‌شوند. فقرایی را که نمی‌توانند قرضشان را پس بدهند، به غلامی می‌فروشند و آنها را با یک جفت کفش مبادله می‌کنند. ۷ آنها فقرا را به خاک می‌اندازند و پایمال می‌کنند و افتادگان را با لگد از سر راه خود دور می‌سازند. پدر و پسر با یک دختر همبستر می‌شوند و نام مقدس مرا بیحرمت می‌سازند. ۸ در جشنهای مذهبی با لباسهایی که با بی انصافی از بدهکاران خود گرفته‌اند بر پشتی‌ها لم می‌دهند و در معبد خدای خود شرابی را که با مال حرام خریده‌اند سر می‌کشند.
۹ «ولی ای اسرائیل، من بخاطر شما اموریها را که همچون درختان سرو، بلند قد و مانند درختان بلوط قوی بودند، بکلی از میان بردم. ۱۰ شما را از مصر بیرون آوردم و مدت چهل سال در بیابان رهبری کردم تا زمین اموریها را به تصرف خود درآورید. ۱۱ پسران شما را انتخاب کردم تا نذیره‌های من و انبیای من باشند.» خداوند می‌فرماید: «ای اسرائیل، آیا می‌توانید این حقایق را انکار کنید؟ ۱۲ اما شما به نذیره‌های من شراب نوشانیده، باعث شدید گناه کنند و انبیای مرا ساکت گردانیده، نگذاشتید حرف بزنند! ۱۳ بنابراین من شما را مثل گاریهایی که زیر بار بافه‌ها به صدا می‌افتند، به ناله می‌اندازم. ۱۴ سریعترین جنگجویانتان هنگام فرار بر زمین خواهند افتاد. دلیران ضعیف خواهند شد و دلاوران از رهانیدن خود عاجز خواهند بود. ۱۵ تیراندازان تیرشان به خطا خواهد رفت، سریعترین دوندگان از فرار باز خواهند ماند. بهترین سوارکاران هم نخواهند توانست جان سالم بدر برند. ۱۶ در آن روز، شجاعترین افراد شما سلاحهای خود را به زمین انداخته، برای نجات جان خود خواهند گریخت.» خداوند این را فرموده است. 2 عاموس

مجازات سامره و اورشلیم
۲ ای تمام قوم‌ها بشنوید! ای همة ساکنان زمین گوش دهید! خداوند از خانة مقدس خود بضد شما شهادت می‌دهد.
۳ اینک خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمان ترک نموده و از فراز کوهها به زمین می‌آید. ۴ کوهها در زیر پاهایش مثل موم آب می‌شوند و مانند سیل از بلندیها به دره سرازیر می‌گردند. ۵ تمام اینها بسبب گناهان مردم اسرائیل و یهودا اتفاق می‌افتد. بت پرستی و ظلم سامره و اورشلیم را که پایتختهای اسرائیل و یهودا هستند، پر ساخته است.
۶ خداوند می‌فرماید: «شهر سامره را بصورت توده‌ای از خاک در می‌آورم؛ آن را چنان شیار می‌کنم که بتوان برای کشت انگور از آن استفاده کرد. حصار و قلعه‌های آن را خراب نموده، سنگهایش را به دره می‌ریزم تا بنیادش نمایان شود. ۷ تمام بتهایش خرد خواهند شد و بتکده‌های آراستة آن که از هدایای بت پرستان ساخته شده به آتش کشیده خواهند شد.» میکاه فصل 1

روز داوری خدا
۲ خداوند می‌فرماید: «همه چیز را از روی زمین محو و نابود خواهم کرد. ۳ انسانها و حیوانات، پرندگان هوا و ماهیان دریا را از بین خواهم برد. انسان شرور با همه بتهایی که می‌پرستد نابود خواهد شد. ۴ «یهودا و اورشلیم را مجازات می‌کنم. آثار و بقایای پرستش بعل را از بین می‌برم بطوری که دیگر اسمی از کاهنان بت بعل باقی نماند. ۵ آنانی را که بر بامها، آفتاب و ماه و ستارگان را پرستش می‌کنند و نیز کسانی را که مرا می‌پرستند و به من سوگند وفاداری یاد می‌کنند ولی در عین حال بت مولک را نیز می‌پرستند، هلاک خواهم کرد. ۶ آنانی را که از پیروی من برگشته‌اند و کسانی را که نزد من نمی‌آیند و از من راهنمایی نمی‌خواهند از بین خواهم برد.»
۷ در حضور خداوند خاموش باش، زیرا روز داوری او فرا رسیده است. خداوند قوم خود را برای کشته شدن آماده می‌سازد. او دشمنان آنها را دعوت کرده تا سرزمین یهودا را غارت کنند. ۸ خداوند می‌فرماید: «در آن روز داوری، رهبران و رؤسای یهودا و تمام کسانی را که از رسوم بت پرستان پیروی می‌کنند مجازات خواهم کرد. ۹ آری، آنانی را که در پرستش خود، روشهای کافران را بکار می‌برند و نیز کسانی را که کشتار و غارت می‌کنند تا معابد خدایان خود را پر سازند، مجازات خواهم کرد. ۱۰ در آن روز صدای ناله و فریاد از دروازه‌های اورشلیم به گوش خواهد رسید و صدای نعره دشمن از تپه‌ها شنیده خواهد شد. ۱۱ «ای بازاریان اورشلیم، از غم و غصه شیون کنید، زیرا تمام تاجران حریص شما نابود خواهند شد. ۱۲ «در آن روز، با چراغ در اورشلیم خواهم گشت و کسانی را که با خیال راحت گناه می‌ورزند و گمان می‌کنند که من کاری به کارشان ندارم، پیدا کرده مجازات خواهم نمود. ۱۳ اموالشان را به دست دشمن خواهم داد و خانه‌هایشان را با خاک یکسان خواهم کرد. خانه‌ها خواهند ساخت، ولی نخواهند توانست در آنها ساکن شوند. تاکستانها غرس خواهند کرد، ولی هرگز شراب آنها را نخواهند نوشید.»
۱۴ آن روز هولناک نزدیک است و بسرعت فرا می‌رسد. در آن روز مردان قدرتمند به تلخی خواهند گریست. ۱۵ آن روز، روزی است که غضب خداوند افروخته می‌شود. روز سختی و اضطراب است، روز خرابی و ویرانی، روز تاریکی و ظلمت، روز ابرها و سیاهی‌ها! ۱۶ شیپور به صدا در می‌آید، جنگ شروع می‌شود، شهرهای حصاردار و برجهای بلند واژگون می‌گردند. ۱۷ خداوند می‌فرماید: «شما را مثل آدم کوری که بدنبال راه می‌گردد، درمانده خواهم نمود، چون نسبت به من گناه ورزیده‌اید. بنابراین، خون شما بر خاک ریخته خواهد شد و بدنهایتان همانجا روی زمین خواهد گندید.» ۱۸ در آن روزِ غضبِ خدا، طلا و نقره شما نخواهد توانست جان شما را از مرگ برهاند، زیرا تمام زمین از آتش غیرت او گداخته خواهد شد. او بسرعت زمین را از وجود ساکنان آن پاک خواهد ساخت. صفنیا فصل 1

حمله به یهودا
۵ «شیپورها را در تمام سرزمین یهودا به صدا درآورید! با صدای بلند فریاد برآورید و به اهالی یهودا و اورشلیم اعلان کرده، بگویید که به شهرهای امن و حصاردار پناه ببرند! ۶ راه اورشلیم را با علامت مشخص کنید! فرار کنید و درنگ ننمایید! چون من بلا و ویرانی مهلکی از سوی شمال بر شما نازل خواهم کرد. ۷ نابود کننده قومها مانند شیری از مخفی گاه خود بیرون آمده، بسوی سرزمین شما در حرکت است! شهرهایتان خراب و خالی از سکنه خواهد شد. ۸ پس لباس ماتم بپوشید و گریه و زاری کنید، زیرا شدت خشم خداوند هنوز کاهش نیافته است. ۹ در آن روز، دل پادشاه و بزرگان از ترس فرو ریخته، کاهنان متحیر و انبیاء پریشان خواهند شد.»
۱۰ (خداوندا، مردم از آنچه تو گفتی فریب خورده‌اند! چون تو به اهالی اورشلیم وعده آرامش و سلامتی دادی، حال آنکه اکنون شمشیر بر گلوی ایشان قرار گرفته است!) ۱۱ در آن زمان خداوند از بیابان، بادی سوزان بر ایشان خواهد فرستاد نه بادی ملایم برای زدودن خاشاک خرمن، بلکه طوفانی شدید. ۱۲ به این ترتیب خداوند هلاکت قوم خود را اعلام می‌کند. ۱۳ نگاه کن! دشمن مانند ابر بسوی ما می‌آید؛ عرابه‌های او همچون گردبادند و اسبهایش از عقاب تیزروتر. وای بر ما، چون غارت شده‌ایم! ۱۴ ای اهالی اورشلیم دلهای خود را از شرارت پاک کنید تا نجات یابید! تا به کی می‌خواهید افکار ناپاک را در دلتان نگاه دارید؟ ۱۵ قاصدان از شهر «دان» تا کوهستان «افرایم»، همه جا مصیبت شما را اعلام می‌کنند. ۱۶ آنها می‌آیند تا به ملتها هشدار دهند و به اورشلیم بگویند که دشمن از سرزمین دور می‌آید و علیه شهرهای یهودا غریو جنگ بر می‌آورد. ۱۷ خداوند می‌فرماید: «همانگونه که کشاورزان، مزرعه‌ای را احاطه می‌کنند، دشمن هم شهر اورشلیم را محاصره خواهد کرد، زیرا قوم من بر ضد من شورش کرده‌اند. ۱۸ ای یهودا، این بلایا نتیجه رفتار و کارهای خود تو است؛ مجازات تو بسیار تلخ است و همچون شمشیری در قلبت فرو رفته است.»
اندوه ارمیا برای قومش
۱۹ دردی طاقت فرسا وجودم را فرا گرفته و دلم بیتاب شده است! دیگر نمی‌توانم ساکت و آرام بمانم، چون صدای شیپور دشمن و فریاد جنگ در گوشم طنین افکنده است. ۲۰ خرابی از پی خرابی فرا می‌رسد تا سرزمین ما را بکلی ویران کند. ناگهان، در یک چشم به هم زدن، تمام خیمه‌ها غارت می‌شوند و خانه‌ها به ویرانه تبدیل می‌گردند. ۲۱ این وضع تا به کی طول می‌کشد؟ تا به کی باید خروش جنگ و صدای شیپور جنگ را بشنوم؟ ۲۲ خداوند در جواب می‌فرماید: «تا وقتی که قوم من در حماقتشان بمانند! چون ایشان نمی‌خواهند مرا بشناسند. آنها مثل بچه‌های نادان و احمقند؛ برای بدی کردن بسیار استادند، ولی در خوبی کردن هیچ استعدادی ندارند.»
۲۳ به زمین نظر انداختم؛ همه جا ویران بود! به آسمان نگاه کردم؛ آن هم تیره و تار بود! ۲۴ به کوه‌ها نظر کردم؛ به خود می‌لرزیدند و تپه‌ها از جا کنده می‌شدند. ۲۵ نگاه کردم و دیدم نه آدمی بود و نه پرنده‌ای؛ همه گریخته بودند. ۲۶ بوستان، بیابان گردیده و تمام شهرها از حضور خداوند و شدت خشم او خراب شده بود. ۲۷ خداوند دستور ویرانی سرزمین یهودا را صادر کرده است. با این همه، خداوند می‌فرماید: «این سرزمین بکلی ویران نخواهد شد و گروه کوچکی باقی خواهد ماند. ۲۸ بسبب فرمانی که بر ضد قومم صادر کرده‌ام، تمام مردم دنیا عزا خواهند گرفت و آسمانها سیاه خواهند پوشید. ولی من اراده خود را اعلام کرده‌ام و آن را تغییر نخواهم داد؛ تصمیم خود را گرفته‌ام و از آن بر نخواهم گشت.» ۲۹ اهالی شهرها از صدای نزدیک شدن سواران و کمانداران فرار خواهند کرد. عده‌ای در بیشه‌ها پنهان خواهند شد و برخی به کوه‌ها خواهند گریخت. شهرها از سکنـه خالی شده، مردم از ترس فرار خواهند کرد. ۳۰ ای که غارت شده‌ای چرا دیگر لباس فاخر می‌پوشی و خود را با جواهرات می‌آرایی و به چشمانت سرمه می‌کشی؟ از این تلاش‌ها هیچ سودی نمی‌بری، چون یارانت از تو برگشته و قصد جانت را دارند. ۳۱ فریادی به گوشم رسید مانند ناله زنی که برای اولین بار می‌زاید. این آه و ناله قوم من است که زیر پای دشمنان خود، از نفس افتاده و دست التماس دراز کرده است!
گناه اورشلیم
۱ خداوند می‌فرماید: «تمام کوچه‌های اورشلیم را بگردید. بر سر چهار راه‌ها بایستید. همه جا را خوب جستجو کنید! اگر بتوانید حتی یک شخص با انصاف و درستکار پیدا کنید، من این شهر را از بین نخواهم برد! ۲ این قوم حتی به نام من قسم می‌خورند!»
۳ ای خداوند، تو به یک چیز اهمیت می‌دهی و آن راستی و درستی است. تو سعی کردی ایشان را اصلاح کنی، اما آنها نخواستند؛ هر چند ایشان را زدی، ولی دردی احساس نکردند! روی خود را از سنگ هم سخت‌تر کرده‌اند و نمی‌خواهند توبه کنند. ۴ آنگاه گفتم: «از اشخاص فقیر و نادان چه انتظاری می‌شود داشت؟ آنها از راهها و فرمانهای خدا چیزی نمی‌فهمند! پس چطور می‌توانند دستورات او را اطاعت کنند؟ ۵ بنابراین نزد رهبران ایشان رفته و با آنها وارد گفتگو خواهم شد، زیرا آنها راههای خداوند و دستورات او را می‌دانند.» ولی دیدم که ایشان هم از پیروی خدا برگشته و علیه او سر به طغیان برداشته‌اند. ۶ به همین دلیل شیرهای درنده جنگل به جان ایشان خواهند افتاد، گرگهای بیابان به ایشان حمله خواهند کرد و پلنگها در اطراف شهرهایشان کمین خواهند کرد تا هر کس را که بیرون برود، پاره پاره کنند؛ زیرا گناهانشان از حد گذشته و بارها از خدا روی برگردانده‌اند.
۷ خداوند می‌گوید: «دیگر چگونه می‌توانم شما را ببخشم؟ چون حتی فرزندانتان مرا ترک گفته‌اند و آنچه را که خدا نیست می‌پرستند. من خوراک به آنها دادم تا سیر بشوند، ولی بجای تشکر، غرق زناکاری شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف کردند. ۸ آنها مثل اسبان سیر و سرحالی هستند که برای جفت ماده همسایه خود شیهه می‌کشند. ۹ آیا برای این کارهای شرم آور تنبیه‌شان نکنم؟ آیا نباید از چنین قومی انتقام بگیرم؟ ۱۰ پس ای دشمنان به تاکستان‌هایشان هجوم ببرید و خرابشان کنید! ولی بکلی نابود نکنید. شاخه‌هایشان را قطع کنید، چون از آن خداوند نیستند.»
هشدار خداوند
۱۱ خداوند می‌فرماید: «مردم اسرائیل و مردم یهودا به من خیانت بزرگی کرده‌اند؛ ۱۲ ایشان مرا انکار کرده و گفته‌اند: خدا با ما کاری ندارد! هیچ بلایی بر سر ما نخواهـد آمد! نه قحطی خواهد شد و نه جنگ! ۱۳ انبیاء، همگی طبل‌های تو خالی هستند و کلام خدا در دهان هیچیک از ایشان نیست؛ بلایی که ما را از آن می‌ترسانند، بر سر خودشان خواهد آمد!» ۱۴ از این رو خداوند قادر متعال به من چنین فرمود: «برای اینگونه سخنان است که من کلام خود را در دهان تو ای ارمیا، مانند آتش می‌سازم و این قوم را همانند هیزم می‌گردانم تا ایشان را بسوزاند.» ۱۵ خداوند می‌فرماید: «ای بنی اسرائیل، من قومی را از دور دست بر ضد تو خواهم فرستاد، قومی نیرومند و قـدیمی را که زبانشان را نمی‌فهمی. ۱۶ کمانداران آنها همه جنگجویانی نیرومندند که بدون ترحم می‌کشند. ۱۷ آنها خرمن تو را غارت کرده، نان فرزندانت را خواهند برد؛ گله‌های گوسفند و رمه‌های گاو، انگور و انجیر تو را به یغما برده، شهرهای حصاردارت را که خیال می‌کنی در امن و امانند، تاراج خواهند کرد. ۱۸ اما در آن زمان هم باز شما را بکلی از میان نخواهم برد. ۱۹ «پس اگر از تو ای ارمیا بپرسند: چرا خداوند ما را دچار این بلایا می‌کند؟ در پاسخ بگو: همانطور که شما خدا را فراموش کردید و در سرزمین خود خدایان بیگانه را پرستیدید، به همان ترتیب بیگانگان را در سرزمینی که از آن شما نیست خدمت و بردگی خواهید کرد.»
۲۰ خداوند می‌فرماید که به اهالی یهودا و به قوم اسرائیل چنین اعلام نمایید: ۲۱ «ای قوم نادان و بی فهم که چشم دارید، ولی نمی‌بینید؛ گوش دارید، ولی نمی‌شنوید، این را بشنوید: ۲۲ آیا نباید به من احترام بگذارید؟ آیا نباید در حضور من، ترس وجودتان را فرا گیرد؟ من که شن را بعنوان قانونی جاودانی، حد دریاها قرار دادم؛ اگر چه دریاها خروش برآورند و امواجشان به تلاطم آیند، از این حد نمی‌توانند بگذرند!» ۲۳ خداوند می‌فرماید: «قوم من دلی سرکش و طغیان گر دارند. ایشان یاغی شده و مرا ترک گفته‌اند، و هیچگاه حرمت مرا نگه نداشته‌اند، ۲۴ هر چند من باران را در بهار و پاییز به ایشان عطا کردم، و فصل کشت و برداشت محصول را برای آنان تعیین نمودم. ۲۵ برای همین است که این برکات نیکو را از ایشان گرفته‌ام؛ گناه، ایشان را از تمام این بخششها محروم کرده است. ۲۶ «در میان قوم من اشخاص بدکاری وجود دارند که همچون شکارچیانی که برای شکار کمین می‌گذارند، ایشان هم برای انسان دام می‌گذارند. ۲۷ همانطور که شکارچی قفس خود را پر از پرنده می‌کند، ایشان نیز خانه‌های خود را از نقشه‌های فریبکارانه و غارتگرانه پر کرده‌اند، به همین دلیل است که اکنون قدرتمند و ثروتمند هستند. ۲۸ خوب می‌خورند و خوب می‌پوشند و رفتار بدشان حد و اندازه‌ای ندارد؛ نه به داد یتیمان می‌رسند و نه حق فقیران را به آنها می‌دهند. ۲۹ بنابراین من ایشان را مجازات خواهم کرد و از چنین قومی انتقام خواهم گرفت! ۳۰ «اتفاق عجیب و هولناکی در این سرزمین روی داده است: ۳۱ انبیاء پیامهای دروغین می‌دهند و کاهنان نیز بنابر گفته ایشان عمل می‌نمایند، قوم من هم از این وضع راضی‌اند. اما بدانید که چیزی به نابودی شما نمانده است؛ آنوقت چه خواهید کرد؟»
محاصره اورشلیم
۱ ای اهالی بنیامین فرار کنید! برای نجات جانتان از اورشلیم فرار کنید! در شهر تقوع شیپور خطر را به صدا درآورید، در بیت هکاریم نشانه‌های خطر را برپا کنید، چون بلا و ویرانی عظیمی از سوی شمال به اینسو می‌آید! ۲ من اورشلیم را نابود خواهم کرد شهری که مانند دختری زیبا و ظریف است. ۳ پادشاهان با سپاهیانشان گرداگرد آن خیمه خواهند زد و هر یک در هر کجا که بخواهند مستقر خواهند شد. ۴ ببین، برای جنگ آماده می‌شوند. هنگام ظهر جنگ در می‌گیرد و تمام بعد از ظهر بشدت ادامه می‌یابد تا شامگاه که هوا تاریک می‌شود. ۵ آنگاه می‌گویند: «بیایید در تاریکی شب حمله کنیم و تمام کاخهایش را از بین ببریم!»
۶ خداوند قادر متعال چنین می‌فرماید: «درختانش را ببرید و با آن در مقابل اورشلیم سنگر بسازید. این شهر باید مجازات بشود، چون بکلی فاسد شده است. ۷ همانطور که از چشمه، آب فوران می‌کند، از این شهر هم شرارت بیرون می‌جهد! فریاد ظلم و ستم در کوچه‌هایش طنین انداخته است. بیماری و زخمهای متعفن آن همواره در برابر دیدگانم می‌باشد. ۸ «ای اهالی اورشلیم، از این سختی‌ها درس عبرت بگیرید، وگرنه از شما بیزار شده، سرزمینتان را ویران خواهم کرد تا کسی نتواند در آن ساکن شود. ۹ مانند درخت مویی که همه خوشه‌هایش چیده شده، قوم اسرائیل نیز خوشه چینی خواهد شد آنگونه که خوشه‌ای باقی نماند.»
یاغیگری اسرائیل
۱۰ من به خداوند گفتم: «چه کسی به سخنان و هشدارهای من گوش فرا خواهد داد؟ ایشان گوشهای خود را بسته‌اند و نمی‌خواهند بشنوند. کلام تو ایشان را ناراحت و خشمگین می‌سازد و نمی‌خواهند به گوششان برسد. ۱۱ بسبب تمام این کارهای شرم آورشان من از خشم الهی لبریزم و دیگر نمی‌توانم تحمل کنم.» آنگاه خداوند فرمود: «خشم و غضب خود را بر سر اهالی اورشلیم خواهم ریخت بر کودکانی که در کوچه‌ها بازی می‌کنند، بر مجلس جوانان، بر زن و شوهرها، و بر سالخوردگان. ۱۲ زنان و خانه‌ها و مزرعه‌هایشان، همه به دست دشمن خواهد افتاد، چون من اهالی این سرزمین را تنبیه خواهم کرد. ۱۳ همگی ایشان از کوچک تا بزرگ، دروغگو بوده، بدنبال سود نامشروع می‌باشند، حتی انبیاء و کاهنان نیز فریبکارند! ۱۴ آنها زخمهای قوم مرا می‌پوشانند گویی چیز چندان مهمی نیست. می‌گویند: «آرامش برقرار است!» در حالیکه آرامشی وجود ندارد. ۱۵ آیا قوم من از بت پرستی شرمنده‌اند؟ نه، ایشان هرگز احساس شرم و حیا نمی‌کنند! از این رو، من ایشان را مجازات خواهم نمود و ایشان در میان کشتگان خواهند افتاد.»
۱۶ با وجود این، خداوند چنین می‌فرماید: «بر سر جاده‌ها بایستید و بپرسید راه درست، یعنی راهی که خدا شناسان در ایام قدیم می‌پیمودند، کدام است؛ شما نیز همان راه را دنبال نمایید تا در وجودتان آرامش بیابید. ولی شما جواب می‌دهید: «نه، ما این راه را پیروی نخواهیم کرد!» ۱۷ بر شما نگهبانانی گماشتم تا به شما هشدار دهند که به صدای شیپور خطر گوش دهید، ولی شما گفتید: «گوش نخواهیم داد!» ۱۸ پس خداوند می‌گوید: «ای قومها بشنوید! ای گواهان بنگرید که بر سر ایشان چه خواهد آمد! ۱۹ ای زمین گوش بده! من بر سر این قوم بلایی خواهم آورد که ثمره خیالات گناه آلود خودشان است، چون به کلام من گوش نمی‌دهند و دستورات مرا زیر پا می‌گذارند. ۲۰ پس دیگر چه فایده‌ای دارد که از سرزمین سبا برای من بخور می‌آورند و از سرزمینهای دور دست، عطرهـای گرانبهـا. من هدایـای ایشـان را نمی‌توانـم بپذیرم؛ دیگر برایم خوشایند نیستند. ۲۱ بنابراین من بر سر راه این قوم سنگهای لغزنده قرار خواهم داد تا پدران، پسران و دوستان و همسایگانشان بلغزند و هلاک شوند.
حمله از سوی شمال
۲۲ «از سرزمین شمـال لشکـری در حـرکت است و قوم نیرومندی برای جنگ با شما برخاسته‌اند. ۲۳ ایشان به کمان و نیزه مسلحند، سنگدل و بی رحم هستند و وقتی بر اسبهای خود سوار می‌شوند، صدایشان مانند خروش دریاست! آنها برای جنگ با اورشلیم مهیا شده‌اند.» ۲۴ مردم اورشلیم می‌گویند: «این خبرها را شنیده‌ایم، برای همین دستهایمان لرزان شده و مانند زنی که در حال زاییدن است، دچار هراس و دردیم. ۲۵ جرأت نداریم به صحرا برویم و یا در جاده‌ها قدم بگذاریم، چون دشمن ما مسلح است! ترس از هر سو ما را فرا گرفته است!»
۲۶ خداوند می‌فرماید: «ای قوم من، لباس ماتم بر تن کن و به عزا بنشین؛ مانند کسی که در مرگ تنها پسرش به عزا نشسته، به تلخی سوگواری کن، چون سربازان غارتگر، ناگهان بر تو هجوم خواهند آورد. ۲۷ «ای ارمیا، من تو را سنگ محک قرار داده‌ام تا قوم مرا محک بزنی؛ پس کردار و رفتار ایشان را مشاهده و ارزیابی نما. ۲۸ آنها کاملاً یاغی شده و دلشان همچون مفرغ و آهن سخت گردیده است؛ به هر جا که می‌روند، غیبت می‌کنند؛ تمام اعمالشان گناه آلود است. ۲۹ آهنگر با افزودن دمای کوره، سرب را تصفیه می‌کند، ولی قوم من تصفیه ناپذیرند، زیرا بدکاران از آنها جدا نمی‌شوند. ۳۰ ایشان «نقره ناخالص بی مصرف» نامیده خواهند شد، چون من ترکشان کرده‌ام.»
موعظۀ ارمیا در خانه خدا
۱ آنگاه خداوند به ارمیا فرمود ۲ که کنار دروازه خانه خداوند بایستد و این پیام را به گوش مردم برساند: ای مردم یهودا، ای تمام کسانی که در اینجا خداوند را عبادت می‌کنید، به کلام خداوند گوش فرا دهید! ۳ خداوند قادر متعال، خدای قوم اسرائیل می‌فرماید: «اگر راهها و اعمالتان را تغییر داده، اصلاح کنید، اجازه خواهم داد در سرزمین خود باقی بمانید. ۴ فریب سخنان دروغ را نخورید، فکر نکنید که چون خانه من در اینجاست نخواهم گذاشت که اورشلیم ویران شود. ۵و۶و۷ من فقط در صورتی اجازه خواهم داد در این سرزمین باقی بمانید در سرزمینی که جاودانه به پدرانتان داده‌ام که از کردار و رفتار بد دست کشیده، با یکدیگر با درستی و انصاف رفتار کنید، از یتیمان، بیوه زنان و غریبان بهره کشی نکنید، از ریختن خون بی گناهان دست بردارید و از پیروی خدایان دیگر که باعث زیان و لطمه شماست روی گردان شوید.
۸ «اما شما به سخنان دروغ و بی پایه امید بسته‌اید؛ ۹ دزدی می‌کنید، مرتکب زنا و قتل می‌شوید، به دروغ قسم می‌خورید، برای بت بعل بخور می‌سوزانید و خدایان بیگانه را می‌پرستید، ۱۰ و بعد به خانه‌ای که به نام من نامیده شده آمده، در حضور من می‌ایستید و می‌گویید: «ما در امن و امانیم!» و باز بر می‌گردید و غرق کارهای زشتتان می‌شوید. ۱۱ مگر خانه‌ای که نام مرا بر خود دارد، آشیانه دزدان است؟ هر آنچه در آنجا می‌کنید، می‌بینم. ۱۲ «به شیلوه بروید، به شهری که نخستین عبادتگاه من در آن قرار داشت، و ببینید بسبب گناهان قومم اسرائیل، با آن چه کردم! ۱۳ بسبب تمام گناهانی که مرتکب شده‌اید همان بلا را بر سر شما نیز خواهم آورد. با اینکه بارها در این مورد با شما سخن گفته، هشدار دادم و شما را فرا خواندم، ولی شما نه گوش کردید و نه جواب دادید. ۱۴ پس همانطور که اجازه دادم خانه مرا در شیلوه خراب کنند، اجازه خواهم داد تا این خانه را نیز خراب کنند. بلی، این خانه را که به نام من بوده و چشم امیدتان به آن است و این سرزمین را که به شما و به پدرانتان داده‌ام، ویران خواهم کرد؛ ۱۵ همانطور که برادران افرایمی شما را تبعید نمودم، شما را نیز تبعید خواهم کرد.
نافرمانی قوم
۱۶ «پس تو ای ارمیا، دیگر برای این قوم دعای خیر نکن و برای آنها گریه و زاری و شفاعت ننما، چون نخواهم پذیرفت. ۱۷ مگر نمی‌بینی در تمام شهرهای یهودا و در کوچه‌های اورشلیم چه می‌کنند؟ ۱۸ ببین چطور بچه‌ها هیزم جمع می‌کنند، پدرها آتش می‌افروزند، زنها خمیر درست می‌کنند تا برای بت «ملکه آسمان» گرده‌های نان بپزند و برای سایر خدایانشان هدایای نوشیدنی تقدیم کنند و به این ترتیب مرا به خشم آورند! ۱۹ آیا این کارها، به من لطمه می‌زند؟ بیشتر از همه به خودشان ضرر می‌رسانند و خودشان را رسوا می‌کنند. ۲۰ پس من آتش خشم و غضب خود را فرو خواهم ریخت. بلی، شعله‌های خشم و غضب من، این عبادتگاه را سوزانده، مردم، حیوانات، درختان و محصولات زمین را از میان خواهد برد و کسی نخواهد توانست آن را خاموش کند!»
۲۱ خداوند قادر متعال، خدای اسرائیل می‌فرماید: «گوشت قربانی‌هایی را که ذبح می‌کنید چه آنهایی را که مجاز به خوردنشان هستید، چه آنهایی که خوردنشان ممنوع است، همه را بخورید، ۲۲ چون وقتی پدران شما را از مصر بیرون آوردم، و با ایشان سخن گفته، دستورات خود را به ایشان دادم از ایشان هدیه و قربانـی نخواستم، ۲۳ بلکه آنچه به ایشان فرموده بودم این بود: از من پیروی کنید تا من خدای شما باشم و شما قوم من! فقط به هر راهی که من می‌گویم، بروید تا همه چیز برایتان به خیر و خوبی باشد. ۲۴ ولی ایشان گوش فرا ندادند و توجهی ننمودند، بلکه بدنبال هوس دل خود رفتند و بجای پیشرفت و بهتر شدن، وضعشان بدتر شد. ۲۵ از روزی که پدران شما از مصر بیرون آمدند تا به امروز، خادمین یعنی انبیای خود را هر روز نزد شما فرستادم. ۲۶ ولی نه به سخنانشان گوش دادید و نه به ایشان اعتنایی کردید، بلکه سختدل و یاغی شده بدتر از پدرانتان رفتار نمودید. ۲۷ «بنابراین ای ارمیا، هر آنچه می‌فرمایم به ایشان بگو، ولی انتظار نداشته باش گوش بدهند! به ایشان هشدار بده، ولی منتظر پاسخی نباش. ۲۸ بگو که ایشان قومی هستند که نمی‌خواهند دستورات خداوند، خدای خود را اطاعت کنند و نمی‌خواهند درس عبرت بگیرند، چون راستی و درستی از بین رفته و سخنی نیز از آن به میان نمی‌آید.»
گناه در وادی هنوم
۲۹ خداوند می‌فرماید: «ای اهالی اورشلیم، عزاداری کنید؛ موی خود را به نشانه شرم تراشیده، دور بریزید؛ بر بلندی‌ها برآیید و نوحه سرایی کنید، چون من از شما خشمگین هستم و شما را طرد کرده و ترک نموده‌ام. ۳۰ اهالی یهودا در برابر چشمان من شرارت ورزیده‌اند و بتهای خود را به خانه من آورده و آنجا را نجس ساخته‌اند. ۳۱ در وادی «ابن هنوم» نیز قربانگاهی به نام «توفت» بنا نموده‌اند و در آنجا پسران و دختران خود را برای بتها زنده زنده در آتش، قربانی می‌کنند کار زشت و هولناکی که نه امر فرموده بودم و نه حتی از خاطرم گذشته بود. ۳۲ بنابراین روزی خواهد رسید که دیگر به آنجا «توفت» یا وادی «ابن هنوم» نخواهند گفت، بلکه آن را «وادی کشتارگاه» خواهند نامید، چون اجساد بی شماری از کشته شدگان را در آنجا دفن خواهند کرد، طوری که جایی باقی نماند؛ ۳۳ و لاشه‌های قوم من خوراک پرندگان هوا و حیوانات بیابان خواهد شد و کسی باقی نخواهد ماند که آنها را براند. ۳۴ من آوای سرود و شادمانی و هلهله عروس و داماد را از شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم قطع خواهم نمود و این سرزمین را به ویرانه مبدل خواهم ساخت.»

  ۱ خداوند می‌فرماید: «در آنوقت، دشمن قبرهای پادشاهان و بزرگان یهودا، قبرهای کاهنان، انبیاء و ساکنان اورشلیم را شکافته، استخوان‌هایشان را بیرون خواهد آورد، ۲ و روی زمین در مقابل بتهایشان، آفتاب و ماه و ستارگان، پهن خواهد کرد بتهایی که مورد پرستش و علاقه آنان بود و از آنها پیروی می‌کردند. آن استخوانها دیگر جمع آوری و دفن نخواهند شد، بلکه مانند فضله حیوانات بر روی زمین خواهند ماند. ۳ کسانی که از این قومِ فاسد زنده بمانند، به هر جایی که ایشان را پراکنده کرده باشم مرگ را بر زندگی ترجیح خواهند داد.»
گناه و مکافات
۴ خداوند فرمود تا به قومش چنین بگویم: «کسی که می‌افتد، آیا دوباره بلند نمی‌شود؟ کسی که راه را اشتباه می‌رود، آیا به راه راست باز نمی‌گردد؟ ۵ پس چرا قوم من، اهالی اورشلیم، دچار گمراهی همیشگی شده‌اند؟ چرا به بتهای دروغین چسبیده‌اند و نمی‌خواهند نزد من بازگردند؟ ۶ به گفتگوی آنها گوش دادم، ولی یک حرف راست نشنیدم! هیچکس از گناهش پشیمان نیست؟ هیچکس نمی‌گوید: «چه کار زشتی مرتکب شده‌ام؟» بلکه مثل اسبی که با سرعت به میدان جنگ می‌رود، همه با شتاب بسوی راههای گناه آلودشان می‌روند! ۷ لک لک می‌داند چه وقت کوچ کند؛ همینطور فاخته، پرستو و مرغ ماهی خوار؛ هر سال در زمانی که خدا تعیین کرده است، همه آنها باز می‌گردند؛ ولی قوم من زمان بازگشت خود را نمی‌دانند و از قوانین من بی اطلاع هستند.
۸ «چگونه می‌گویید که دانا هستید و قوانین مرا می‌دانید، در حالیکه معلمان شما آنها را تغییر داده‌اند تا معنی دیگری بدهند؟ ۹ این معلمانِ بظاهر دانای شما برای همین گناه تبعید شده، شرمنده و رسوا خواهند شد. آنها کلام مرا رد کرده‌اند؛ آیا دانایی این است؟ ۱۰ بنابراین زنان و مزرعه‌های ایشان را به دیگران خواهم داد؛ چون همه آنها از کوچک تا بزرگ طمعکارند؛ حتی انبیاء و کاهنان نیز فقط در پی آنند که مال مردم را به فریب تصاحب کنند. ۱۱ آنها زخمهای قوم مرا می‌پوشانند گویی چیز چندان مهمی نیست؛ می‌گویند: «آرامش برقرار است!» در حالیکه آرامشی وجود ندارد. ۱۲ آیا قوم من از بت پرستی شرمنده‌اند؟ نه، ایشان هرگز احساس شرم و حیا نمی‌کنند! از این رو من ایشان را مجازات خواهم کرد و ایشان جان داده، در میان کشتگان خواهند افتاد.»
۱۳ خداوند می‌فرماید: «من تمام محصول زمین ایشان را نابود خواهم ساخت؛ دیگر خوشه‌ای بر درخت مو و انجیری بر درخت انجیر دیده نخواهد شد؛ برگها نیز پژمرده می‌شوند! هر آنچه به ایشان داده‌ام، از میان خواهد رفت.» ۱۴ آنگاه قوم خدا خواهند گفت: «چرا اینجا نشسته‌ایم؟ بیایید به شهرهای حصاردار برویم و آنجا بمیریم؛ زیرا خداوند، خدای ما، ما را محکوم به نابـودی کرده و جام زهر داده تا بنوشیم، چون ما نسبت به او گناه ورزیده‌ایم. ۱۵ برای صلح و آرامش انتظار کشیدیم، ولی خبری نشد. چشم براه شفا و سلامتی بودیم، ولی وحشت و اضطراب گریبانگیر ما شد.» ۱۶ صدای اسبان دشمن از دان، مرز شمالی، شنیده می‌شود؛ صدای شیهه اسبان نیرومندشان، همه را به لرزه انداخته است؛ چون دشمن می‌آید تا این سرزمین و شهرها و اهالی آن را نابود سازد. ۱۷ خداوند می‌فرماید: «من نیروهای دشمن را مانند مارهای سمی به جان شما خواهم انداخت مارهایی که نمی‌توانید افسونشان کنید؛ هر چه تلاش کنید، باز شما را گزیده، خواهند کشت.» ارمیا

در طول تاریخ بشریت چشم‌بادامی‌های زردپوست همانند سامورایی‌ها و ترکان مغول نترس‌ترین و بی‌رحم و سنگدل‌ترین جنگجویان پیاده و سواره بوده‌اند که هرکدام ده‌ها، صدها، هزاران و ... کشته و قربانی در دفتر خاطرات خود داشته‌اند. ولی به گردپای یأجوج‌ومأجوج نمی‌رسند. چون اسبان آنها تیزروتر است و توان حرکت در شیب‌های تند را دارند. در اولین درگیری خونین آنها چشم‌بادامی‌ها دچار تهوع و سرگیجه شده سپس کنترل مدفوع و ادرار خود را از دست می‌دهند و صلاح می‌دانند که به آسیای دور بگریزند. شمشیر آنها از بهترین نوع فولاد دمشقی با طرح و نگار و نقش پوست مار و سایر خزندگان است که زیر نور آفتاب همچون طلا و نقره می‌درخشد. چون نیازی به استتار ندارند و می‌بایست که برق شمشیر آنها چشمان مردم را به خود خیره کند. سلاح‌های که تنها داوود نبی توان ساخت و نگهداری آن را داشته است و این بار در دستان فرزند خلفش مسیح خواهد بود که زخم آن کشنده‌تر از هر زهرماری است.

با یک مثال ساده ظهور مسیح ابن مریم رسول‌الله در آینده نزدیک را برای شما توضیح می‌دهیم. فرض کنید پدر یا پدربزرگ و اجداد و یا عمویی داشته‌اید که فوت نموده است و زمین باارزش و گران قیمتی به شما ارث رسیده است و سند مالکیت و حصر وراثت معتبر و قانونی در دست دارید. به نا به دلایلی به سفر دراز مدتی رفته‌اید و بعد از برگشت به زادگاهتان متوجه می‌شوید که میراث اجدادتان به یغما رفته و تفکیک و درون آن ساخت‌وساز و تملک و تصرف غیرقانونی و عدوان شده است. اقدام سریع شما مراجعه به قوه قضاییه و طرح دعوی کیفری است. حکم دادگاه مشخص است و بعد از قطعی شدن به قوه قهریه و اجرای احکام ابلاغ می‌شود. زمین موردنظر با ماشین‌آلات سنگین تخریب و با صورت‌جلسه تحویل شما می‌شود. عیسی ابن مریم کسی نیست که از ارث‌ومیراث پدری خود یعنی نبوت ابراهیمی صرف‌نظر کند. چرا که انبیا جایگاه خاصی در نزد خدا و آخرت دارند. حکم تخریب سرزمین‌های در ظاهر مقدس من‌جمله حجاز، اسرائیل، لبنان، سوریه، عراق و ... همچنین تحویل آنها به مسیح، توسط قاضی الله صادر شده و توسط قوه قهریه روح‌القدس شدیدالقوی و ملائکه در قالب گاگ و مگاگ اجرایی خواهد شد و صدالبته رستاخیز مسیح برای خالی‌کردن عقده و کینه دل صالحان (انتقام) حتمی و بدون بروبرگرد است.

وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ 105

إِنَّ فِي هَذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِينَ 106 انبیا

آری سیاره زمین در نهایت به پیشوای صالحان انس، مسیح ابن مریم یعنی صالح‌ترین نوع بشر و مریدانش واگذار می‌شود.

اشعیا فصل 5

۲۱ وای بر شما که خود را دانا می‌پندارید و بنظر خود عاقل می‌نمایید؛ ۲۲ وای بر شما که استادید اما نه در اجرای عدالت، بلکه در شرابخواری و میگساری! ۲۳ از بدکاران رشوه می‌گیرید و آنان را تبرئه می‌کنید و حق نیکوکاران را پایمال می‌نمایید. ۲۴ بنابراین مانند کاه و علف خشک که در آتش می‌افتد و می‌سوزد، ریشه‌هایتان خواهد گندید و شکوفه‌هایتان خشک خواهد شد، زیرا قوانین خداوند قادر متعال را دور انداخته، کلام خدای مقدس اسرائیل را خوار شمرده‌اید. ۲۵ خداوند بر قوم خود خشمناک است و دست خود را دراز کرده تا ایشان را مجازات کند. تپه‌ها به لرزه در می‌آیند، و لاشه‌های مردم مثل زباله در خیابانها انداخته می‌شوند. با وجود این، خشم و غضب او پایان نمی‌یابد و او دست از مجازات ایشان بر نمی‌دارد.
۲۶ خداوند قوم‌هایی را از دور دست فرا خواهد خواند تا به اورشلیم بیایند. آنها بسرعت خواهند آمد ۲۷ و در راه خسته نخواهند شد و پایشان نخواهد لغزید و توقف نخواهند کرد. کمربندها و بند کفشهایشان باز نخواهد شد. خواهند دوید بی آنکه استراحت کنند یا بخوابند. ۲۸ تیرهایشان تیز و کمانهایشان خمیده است. سم اسبهای ایشان مانند سنگ خارا محکم است و چرخهای عرابه‌هایشان مثل باد می‌چرخند. ۲۹ ایشان چون شیر می‌غرند و بر سر شکار فرود می‌آیند و آن را با خود به جایی می‌برند که کسی نتواند از چنگشان نجات دهد. ۳۰ در آن روز، آنها مانند دریای خروشان بر سر قوم من خواهند غرید و تاریکی و اندوه سراسر اسرائیل را فرا خواهد گرفت و آسمان آن تیره خواهد شد.

اشعیا فصل 9
۱ اما ایـن تاریکـی برای قوم خدا که در تنگی هستند تا ابد باقـی نخواهـد مانـد. خـدا سرزمین قبایل زبولون و نفتالی را در گذشته خوار و ذلیل ساخته بود، اما در آینده او تمام این سرزمین را از دریای مدیترانه گرفته تا آنطرف اردن و حتی تا خود جلیل که بیگانگان در آن زندگی می‌کنند، مورد احترام قرار خواهد داد. ۲ قومی که در تاریکی راه می‌رفتند، نور عظیمی خواهند دید. بر کسانی که در سرزمین ظلمت زندگی می‌کردند، روشنایی خواهد تابید. ۳ ای خداوند، تو خوشی قوم خود را افزودی و به ایشان شادمانی بخشیدی. آنها همچون کسانی که با شادی محصول را درو می‌کنند، و مانند آنانی که با خوشحالی غنایم را بین خود تقسیم می‌نمایند، در حضور تو شادمانی می‌کنند. ۴ زیرا تو یوغی را که بر گردن آنها بود شکستی و ایشان را از دست قوم تجاوزگر رهانیدی، همچنان که در گذشته مدیانی‌ها را شکست داده، قومت را آزاد ساختی.
۵ تمام اسلحه‌ها و لباس‌های جنگی که به خون آغشته‌اند خواهند سوخت و از بین خواهند رفت. ۶ زیرا فرزندی برای ما بدنیا آمده! پسری به ما بخشیده شده! او بر ما سلطنت خواهد کرد. نام او «عجیب»، «مشیر»، «خدای قدیر»، «پدر جاودانی» و «سرور سلامتی» خواهد بود. ۷ او بر تخت پادشاهی داود خواهد نشست و بر سرزمین او تا ابد سلطنت خواهد کرد. پایه حکومتش را بر عدل و انصاف استوار خواهد ساخت، و گسترش فرمانروایی صلح پرور او را انتهایی نخواهد بود. خداوند قادر متعال چنین اراده فرموده و این را انجام خواهد داد.
مجازات قوم اسرائیل
۸ خداوند فرموده که قوم اسرائیل را مجازات خواهد کرد، ۹ و تمام قوم که در سامره و سایر شهرها هستند خواهند فهمید که او این کار را کرده است؛ زیرا این قوم مغرور شده‌اند و می‌گویند: ۱۰ «هر چند خشتهای خانه‌های ما ریخته، ولی با سنگها آنها را بازسازی خواهیم کرد. هر چند تیرهای چوب افراعمان افتاده، اما بجای آنها تیرهای سرو کار خواهیم گذاشت.» ۱۱ خداوند دشمنان اسرائیل را علیه او برانگیخته است. ۱۲ او سوری‌ها را از شرق و فلسطینی‌ها را از غرب فرستاده تا اسرائیل را ببلعند. با این حال، خشم خداوند فروکش نکرده و دست او همچنان برای مجازات دراز است.
۱۳ اسرائیل توبه نمی‌کند و بسوی خداوند بر نمی‌گردد. ۱۴ بنابراین، خداوند در یک روز مردم اسرائیل و رهبرانشان را مجازات خواهد کرد و سر و دم این قوم را خواهد برید! ۱۵ ریش سفیدان و اشراف اسرائیل سر قوم هستند و انبیای کاذبش دم آن. ۱۶ اینها که هادیان قوم هستند قوم را به گمراهی و نابودی کشانده‌اند. ۱۷ خداوند جوانانشان را مجازات خواهد کرد و حتی بر بیوه زنان و یتیمانشان نیز رحم نخواهد نمود، زیرا همه ایشان خدانشناس و شرور و دروغگو هستند. به این سبب است که هنوز خشم خدا فروکش نکرده و دست او برای مجازات ایشان دراز است. ۱۸ شرارت این قوم باعث شده غضب خداوند قادر متعال افروخته گردد و مانند آتشی که خار و خس را می‌سوزاند و تمام جنگل را فرا می‌گیرد و دود غلیظی به آسمان می‌فرستد، همه را بسوزاند. ۱۹ مردم مانند هیزم می‌سوزند و حتی برادر به برادر کمک نمی‌کند. ۲۰ لقمه را از دست یکدیگر می‌قاپند و می‌خورند اما سیر نمی‌شوند. از شدت گرسنگی حتی بچه‌های خودشان را نیز می‌خورند! ۲۱ قبیله منسی و قبیله افرایم بضد یکدیگر، و هر دو بضد یهودا برخاسته‌اند. ولی با وجود این خشم خداوند فروکش نمی‌کند و دست او هنوز برای مجازات ایشان دراز است.

اشعیا فصل 13
۱ این است پیغامی که اشعیا (پسر آموص) درباره بابل از خدا دریافت کرد: ۲ پرچم جنگ را بر تپه‌ای بلند برافرازید و سربازان را فرا خوانید و دروازه‌های مجلل بابل را به آنها نشان دهید تا بسوی آنها یورش برند. ۳ خداوند سپاه مقدس و شجاع خود را که مشتاق خدمتش هستند فرا خوانده است تا کسانی را که بر ایشان غضبناک است مجازات کند. ۴ صدایی در کوه‌ها به گوش می‌رسد! این صدا، صدای جمع شدن قوم‌های جهان است. خداوند قادر متعال آنها را برای جنگ آماده می‌کند. ۵ آنها را از سرزمینهای بسیار دور می‌آورد تا ایشان را همچون اسلحه‌ای در دست بگیرد و توسط آنها سراسر خاک بابل را ویران کند و غضب خود را فرو نشاند. ۶ ناله کنید، زیرا روز خداوند نزدیک است روزی که خدای قادر مطلق شما را هلاک کند. ۷ در آن روز، دستهای همه از ترس سست خواهد شد و دلها آب خواهد گردید. ۸ همه هراسان خواهند شد و دردی شدید مانند درد زنی که می‌زاید وجودشان را فرا خواهد گرفت. بر یکدیگر نظر خواهند افکند و از دیدن صورت‌های دگرگون شده یکدیگر به وحشت خواهند افتاد. ۹ اینک روز هولناک خشم و غضب خداوند فرا می‌رسد! زمین ویران خواهد شد و گناهکاران هلاک خواهند گردید. ۱۰ ستارگان آسمان نور نخواهند داشت، خورشید هنگام طلوع تاریک خواهد شد و ماه روشنایی نخواهد بخشید.
۱۱ خداوند می‌فرماید: «من دنیا را بخاطر شرارتش، و بدکاران را بسبب گناهانشان مجازات خواهم کرد. تمام متکبران را خوار خواهم ساخت و همه ظالمان را ذلیل خواهم کرد. ۱۲ زندگان از طلای خالص نیز کمیاب‌تر خواهند بود. ۱۳ من، خداوند قادر متعال، در روز خشم طوفانی خود، آسمانها را خواهم لرزاند و زمین را از جای خود تکان خواهم داد. ۱۴ «بیگانگانی که در بابل ساکن باشند به سرزمینهای خود خواهند رفت. آنان مانند گله‌ای پراکنده و آهویی که مورد تعقیب شکارچی قرار گرفته باشد به وطن خود فرار خواهند کرد. ۱۵ هر که گیر بیفتد با شمشیر یا نیزه کشته خواهد شد. ۱۶ اطفال کوچک در برابر چشمان والدینشان به زمین کوبیده خواهند شد؛ خانه‌ها غارت و زنان بی عصمت خواهند گردید.
۱۷ «من مادها را که توجهی به طلا و نقره ندارند به ضد بابلی‌ها برخواهم انگیخت تا بابلی‌ها نتوانند با پیشکش کردن ثروت خود جان خود را نجات دهند. ۱۸ سپاهیان مهاجم بر جوانان و کودکان رحم نخواهند کرد و آنها را با تیر و کمان هدف قرار خواهند داد. ۱۹ به این ترتیب، خدا بابل را که باشکوهترین ممالک و زینت فخر کلدانیان است مانند سدوم و عموره با خاک یکسان خواهد کرد. ۲۰ بابل دیگر هرگز آباد و قابل سکونت نخواهد شد. حتی اعراب چادرنشین نیز در آنجا خیمه نخواهند زد و چوپانان گوسفندان خود را در آن مکان نخواهند چرانید. ۲۱ تنها حیوانات وحشی در آنجا بسر خواهند برد و روباه‌ها در آن محل لانه خواهند کرد. جغدها در خانه‌های آنجا ساکن خواهند شد و بزهای وحشی در آنجا جست و خیز خواهند کرد. ۲۲ صدای زوزه گرگها و شغالها از درون کاخهای زیبای بابل به گوش خواهد رسید. آری، زمان نابودی بابل نزدیک است!»

اشعیا فصل 29

سرنوشت اورشلیم

۱ وای بر تو ای اورشلیم، ای شهر داود! هر سال قربانی‌های زیادتری به خدا تقدیم می‌کنی، ۲ ولی خدا تو را سخت مجازات خواهد کرد و تو را که به «قربانگاه خدا» معروف هستی به قربانگاهی پوشیده از خون تبدیل خواهد کرد. ۳ او از هر طرف تو را محاصره کرده، بر تو یورش خواهد برد. ۴ تو سقوط خواهی کرد و ناله‌ات مانند صدای ارواح مردگان، از زیر خاک بزحمت شنیده خواهد شد.

اشعیا 34

خدا دشمنانش را مجازات می‌کند
۱ ای قوم‌های روی زمین نزدیک آیید و به این پیام گوش دهید. ای مردم دنیا، سخنان مرا بشنوید: ۲ خداوند بر تمام قوم‌ها و سپاهیانشان خشمگین است. او آنها را به مرگ محکوم کرده است و آنها را خواهد کشت. ۳ جنازه‌های آنان دفن نخواهد شد و بوی تعفن آنها زمین را پر خواهد ساخت و خون ایشان از کوه‌ها جاری خواهد گردید. ۴ خورشید و ماه نابود خواهند شد و آسمان مثل طوماری به هم خواهد پیچید. ستارگان مانند برگ مو و همچون میوه‌های رسیده که از درخت می‌افتند، فرو خواهند ریخت.
۵ خداوند شمشیر خود را در آسمان آماده کرده است تا بر قوم ادوم که مورد غضب او هستند، فرود آورد. ۶ شمشیر خداوند از خون آنها پوشیده خواهد شد و آنها را مانند بره و بزغاله ذبحی، سر خواهد برید. بلی، خداوند در سرزمین ادوم قربانگاه بزرگی ترتیب خواهد داد و کشتار عظیمی به راه خواهد انداخت. ۷ نیرومندان هلاک خواهند شد، جوانان و اشخاص کارآزموده از بین خواهند رفت. زمین از خون سیراب و خاک از پیه حاصلخیز خواهد گردید. ۸ زیرا آن روز، روز انتقام گرفتن از ادوم است و سال تلافـی کردن ظلم‌هایی که به اسرائیل کرده اسـت. ۹ نهرهای ادوم پر از قیر گداخته و زمین آن از آتش پوشیده خواهد شد. ۱۰ ادوم روز و شب خواهد سوخت و تا ابد دود از آن برخواهد خاست؛ نسل اندر نسل، ویران خواهد ماند و دیگر کسی در آنجا زندگی نخواهد کرد، ۱۱ جغدها و کلاغها آن سرزمین را اشغال خواهند نمود؛ زیرا خداوند ادوم را به نابودی محکوم کرده است. ۱۲ از طبقه اشراف کسی باقی نخواهد ماند تا بتواند پادشاه شود. تمام رهبرانش از بین خواهند رفت. ۱۳ قصرها و قلعه‌هایش پوشیده از خار خواهد شد و شغالها و شترمرغها در آنجا لانه خواهند کرد. ۱۴ حیوانات وحشی در ادوم گردش خواهند کرد و زوزه آنها در شب، همه جا خواهد پیچید. هیولاهای شب بر سر یکدیگر فریاد خواهند زد و غولها برای استراحت به آنجا خواهند رفت. ۱۵ در آنجا جغدها آشیانه خواهند کرد، تخم خواهند گذاشت، جوجه‌هایشان را از تخم بیرون خواهند آورد و آنها را زیر بال و پر خود پرورش خواهند داد. لاشخورها با جفتهای خود در آنجا جمع خواهند شد. ۱۶ کتاب خداوند را مطالعه و بررسی کنید و از آنچه که او انجام خواهد داد آگاه شوید. تمام جزئیات این کتاب واقع خواهد شد. هیچ لاشخوری بدون جفت در آن سرزمین نخواهد بود خداوند این را فرموده است و روح او به آن جامه عمل خواهد پوشاند. ۱۷ خداوند این سرزمین را پیموده و تقسیم کرده و آن را به این جانوران واگذار نموده است تا برای همیشه، نسل اندر نسل در آن زندگی کنند.

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ 167 اعراف

و زمانی كه خبر ( آگهی ، اعلام ) داد سرورت [كه] حتما برمی انگيزد برای ايشان تا روز قيامت كسی را كه ميچشاند ( داغ ميكند ، اعمال ميكند ) ايشان را بد ( سخت ) عذابی ، بدرستی سرورت حتما زود پيگرد ( سريع جهت عقوبت و مجازات ) [است] و بدرستی او حتما آمرزنده ای مهربانی است

لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ 28 آل عمران

کار مسلمان‌زاده‌ها از تقیه هم گذشته است و رسماً با کفار و مشرکین و ... دوست و هم پیمان و متحد شده‌اند. پس هم اینک گروه‌هایی همانند و مشابه خود آنها هستند و سرنوشت شوم مشابهی خواهند داشت.

فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا ﴿۱۶۰﴾ نسا

وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۶۱﴾

کاملاً مشخص و معلوم است که بنی‌اسرائیل دچار مشکل ژنتیکی و هورمونی بوده و رژیم غذایی خاصی برای خود داشته‌اند. این مشکل دست‌کاری غده هیپوفیز آنها توسط طایفه جنیان هم‌پیمان با فراعنه بوده است تا بنی‌اسرائیل بتوانند سنگ‌های سنگین را جابه‌جا کنند. یعنی نوعی دوپینگ طبیعی برای افزایش قدرت بدنی و استقامت در مقابل خستگی. ازاین‌رو قوم بنی‌اسرائیل قومی یاغی و سرکش هستند تا جایی که اقدام به قتل انبیا می‌کردند.

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۱۵۵﴾ نسا

وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا ﴿۱۵۶﴾

وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا ﴿۱۵۷﴾

بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿۱۵۸﴾ نسا

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۳﴾ مائده

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿۲۶﴾ مائده

وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ ﴿۶۴﴾ مائده

در حقیقت تا روز قیامت هیچ اتحاد و یکپارچگی مابین بنی‌اسرائیل وجود نخواهد داشت چه برسد مابین آنها و اعراب.

لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ﴿۷۸﴾ مائده

بنی‌اسرائیل قوم نفرین شده است همچنین اعراب و پارس که به زبان نبی و اولاد صالح نبی نفرین شده هستند.

كشته شود همدستان ( هم گروهان ، ياران ، هم پيمانان ) اخدود ( شكاف زمين به درازی ، كانال ، خندق ، چين و چروك ، دره طويل )

آن آتش دارای هيزم ( آتشی كه از شاخ و تنه درخت روشن ميشود )

زمانی كه ايشان [بودند] برای آن [آتش] نشستگانی

و ايشان برای آنچه كه انجام ميدادند به مومنين ، شاهدانی [بودند]

و انتقام ( عقوبت ، مواخذه ، جزا و كيفر و مجازات ) نكردند از ايشان ، مگر اينكه ايمان آورده بودند به خداوند عزيز ( توانا و با قدرت ) ستوده ( ستايش شده )

همان كسی كه برای اوست فرمانروايی ( سلطنت ) آسمانها و زمين و خداوند برای هر ( تمام ) چيزی ، شاهدی [است]

بدرستی كسانی كه سوزاندند ( آزار و شكنجه دادند ، به مصيبت و گرفتاری انداختند ، به بلا و مصيبت و آشوب دچار كردند ) مردان مومن و زنان مومن را ، سپس توبه نكرده اند ( به سوی خداوند برنگشته اند ) ، پس برای ايشان عذاب جهنم [است] و برای ايشان عذاب حريق ( آتش سوزان ) [است]

بدرستی كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، برای ايشان [است] باغهايی ( بهشتهايی ) [كه] جاری ميشود از زير آن چشمه ها ، آن كاميابی ( نجات و فراری ) بزرگ [است]

بدرستی [كه] حمله ( هجوم ، دليری ، شجاعت ، رزم آوری ، پردلی ، شدت قوا ، نيرو و سخت گيری ) سرورت ، حتما شديدی ( تند و تيزی ، خشم آلوده ای ، نيرومندی ، سرسختی ) [است] 10 بروج

اگر زمانی بنی‌اسرائیل یهود، نصرانی‌های موحد و یکتاپرست را دستگیر، آزار و شکنجه و زنده‌زنده در آتش سوزاند، ارتش نازی هم آنها را در هولوکاست دچار این بلا و مصیبت کرد که در آینده هم بر سرشان خواهد آمد؛ چون سعی کردند که با مسلمانان نیز این کار را انجام دهند و مگاگ بدتر از آن را سر یهود و بنی‌اسرائیل می‌آورد.

و برای خداوند است اسامی نيك ( نامهای خوب ) ، پس بخوانيد او را به آن و رها كنيد كسانی را كه انحراف ( كج روی ) ميكنند در نامهايش ، به زودی جزا ( مجازات ) ميشوند [به سبب] آنچه كه عمل ميكردند 180 اعراب

یهوه یا پدر نام مناسب و شایسته‌ای برای الله نیست.

و قسم خوردند به خداوند به جديت باورشان [كه] اگر آيد ايشان را هشدار دهنده ای ، حتما ميباشند هدايت يافته تر از آحاد امتها ، پس آنگاه كه آمد ايشان را هشدار دهنده ای ، نه افزود ايشان را مگر فراری ( رميدن و نفرت و متواری شدنی )

خود بزرگی خواهی ( تكبر جويی ) در زمين و حيله زشتی ( بدی ) و محقق ( تحقق ) نمی يابد مكر زشت ( ناخوش آيند ) مگر به اهلش ( كننده اش ) ، پس آيا چشم به راهند مگر سنت ( روال ، رويه ) اوليها ( بدويان ، گذشتگان ) را ، پس هرگز نيابی برای سنت ( روال و رويه ) خداوند تبديلی ( بدعتی ، دگرگونی ) را و هرگز نيابی برای سنت ( روال ، رويه ) خداوند تحولی ( نوع گرايی ) را 43 فاطر

اعراب و اسرائیل آدم‌بشو نیستند.

رافضی محمدرضا طباطبایی (گاگ فرزند مگاگ) ۸/۶/۱۴۰۱

https://www.ki2100.com